The Issue of Restricting Children’s Right to Play in Common Areas under the Condominium Law

Yıl 2024, Sayı: 60, 401 - 422, 25.10.2024

Ayşenur Şahin Caner

https://doi.org/10.54049/taad.1572936

Öz

Owners of apartments or sites managed under the Condominium Law No. 634, who are disturbed by children playing in common areas, impose certain restrictions on children’s right to play through management plans or, if this is not possible, by decisions of the owners’ assembly.
The legislator, considering the specificity of neighborly relations among individuals living in the same building or site, has regulated in detail in the Condominium Law to ensure that neighbors live in peace and tranquility. Additionally, condominium owners are also obligated to fulfill the obligations arising from the law of neighborhood under the Turkish Civil Code.
In practice, it is observed that in disputes among condominium owners arising from noise, the Court of Cassation takes into account the sensitivity of relations between neighbors and specifically seeks documentation through expert reports prepared by experts in the field, especially whether the noise exceeds the tolerance limit of neighbors, using sound measurement devices. Despite the Court of Cassation’s sensitivity towards balancing the interests of neighbors, it is observed that condominium owners make decisions prohibiting children from playing in common areas, and even going out into the garden at certain times. These decisions, which are contrary to the imperative provisions of our Constitution Article 41 on the protection of children and families, Article 31 of the United Nations Convention on the Rights of the Child, and the imperative provisions regarding the protection of personality rights and property rights regulated in our Turkish Civil Code, are imposed on condominium owners without any legal basis. Condominium owners, tenants, usufruct holders, or any individuals who use these places continuously for any reason, upon encountering such a decision, may request its annulment from the peace court where the main real estate is located without being subject to any time limitation.

Anahtar Kelimeler

Children’s Right to Play, Condominium Ownership, Management Plan, Decisions of the Owners’ Assembly, Common Area

Etik Beyan

This article is not subject to Ethics Committee permission

KAT MÜLKİYETİ KANUNU KAPSAMINDA ÇOCUKLARIN ORTAK YERLERDE OYUN OYNAMA HAKLARININ SINIRLANDIRILMASI SORUNU

Öz

634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu kapsamında yönetilen apartman veya sitelerde yaşayan çocukların ortak yerlerde oyun oynamasından rahatsız olan kat malikleri, yönetim planlarıyla, bu mümkün olmadığı takdirde ise kat malikleri kurulu kararlarıyla çocukların oyun oynama hakkına ilişkin birtakım sınırlamalar getirmektedirler.
Kanun koyucu kat maliklerinin yükümlülüklerini aynı bina veya site içerisinde oturan kişiler arasındaki komşuluk ilişkilerinin hususiyetini de göz önünde bulundurarak komşuların huzur ve barış halinde yaşamalarını temin etmek amacıyla Kat Mülkiyeti Kanunu’nda ayrıntılı şekilde düzenlemiştir. Ayrıca kat malikleri Türk Medeni Kanunu’nun komşuluk hukukundan doğan yükümlülükleri de yerine getirmekle yükümlüdürler.
Uygulamada kat malikleri arasında gürültüden kaynaklanan uyuşmazlıklarda Yargıtay’ın komşular arasındaki ilişkinin hassasiyetini de göz önünde bulundurarak karar verdiği ve özellikle gürültünün komşuların tahammül sınırını aşıp aşmadığının ses ölçüm cihazlarıyla alanında uzman bilirkişiler tarafından düzenlenecek bilirkişi raporlarıyla belgelenmesini aradığı görülmektedir. Yargıtay’ın komşuların menfaatlerini dengelemeye yönelik bu hassasiyetine karşın kat maliklerinin çocukların ortak yerlerde oyun oynamalarını, hatta günün belli saatlerinde bahçeye çıkmalarını yasaklayan kararlar aldıkları görülmektedir. Hiçbir hukuki gerekçeye dayanmayan, çocukların ve ailenin korunmasına ilişkin Anayasamızın 41. maddesine, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 31. maddesine, Türk Medeni Kanunumuzda düzenlenen kişilik hakkı ve mülkiyet haklarının korunmasına ilişkin emredici hükümlere aykırı bu kararlar, kat maliklerine dayatılmaktadır. Böyle bir kararla karşılaşan kat malikleri, kira veya sükna hakkı sahipleri veya herhangi bir nedenle sürekli olarak bu yerleri kullanan kişiler alınan bu kararların emredici hükümlere aykırı olması nedeniyle iptalini, ana gayrimenkulün bulunduğu yer sulh hukuk mahkemesinden herhangi bir süre şartına bağlı olmaksızın talep edebilirler.

Anahtar Kelimeler

Çocukların Oyun Oynama Hakkı, Kat Mülkiyeti, Yönetim Planı, Kat Malikleri Kurulu Kararı, Ortak Yer

Etik Beyan

Bu makale Etik Kurul iznine tabi değildir

Kaynakça

• Akçaal M, Eşya Hukuku (Yetkin Yayınları 2021).
• Akipek J G, ‘Gayrimenkul Malikinin Mesuliyetinin Kavram ve Mahiyeti’ (1954) 11 [1] Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 333-370.
• Akipek J ve Akıntürk T ve Ateş D, Eşya Hukuku (2. bs Beta Yayınevi 2018).
• Arcak A, Değişik ve Yeni Hükümleriyle Kat Mülkiyeti (Olgaç Matbaası 1983).
• Arpacı A, Türk Hukukuna Göre Kat Mülkiyetinde Yönetim (Bedir Yayınevi 1984).
• Ayan M, Eşya Hukuku II Mülkiyet, (10. bs Adalet Yayınevi 2020).
• Aybay A ve Hatemi H, Eşya Hukuku (4. bs Vedat Kitapçılık 2014).
• Bük A, Uygulamada Komşuluk Hukuku (Yetkin Yayınları 2021).
• Çörtoğlu İ S, Komşuluk Hukukunda Taşınmaz Mülkiyetinin Kullanılmasının Çevreye Etki ve Sonuçları (Mk 661) (Olgaç Matbaası 1982).
• Delikaya Ö, Kat Mülkiyeti Hukukunda Hakimin Müdahalesi (Adalet Yayınevi 2022).
• Dereli H M ve Uludağ, G: ‘Bir Hak Olarak “Oyun”, Çocukların Oyun Hakkı’, (2015) 100 Çoluk Çocuk Anne Baba Eğitimci Dergisi 26-27.
• Eren F, Mülkiyet Hukuku (Gözden Geçirilmiş 8. bs Legem Kitabevi 2024).
• Ertaş Ş, Eşya Hukuku (16. bs Barış Yayınları 2021).
• Ertaş Ş, Kat Mülkiyeti Kanunu Şerhi (2. bs Bilge Yayınevi 2015).
• Fıscher Lehmann M, ZGB Kommentar Schweizerisches Zivilgesetzbuch, OFK - Orell Füssli Kommentar, 4. Aktualisierte Auflage (Orell Füssli Verlag 2021).
• Genç Arıdemir A, Kat Mülkiyeti I (2. bs On İki Levha Yayıncılık 2023).
• Germeç M E, Kat Mülkiyeti Hukuku (5. bs Seçkin Yayınevi 2014).
• Göksu T, “Art. 684”, Arnet, Ruth und Breıtschmıd, Peter und Jungo Alexandra (Hrsg.), CHK-Handkommentar zum Schweizer Privatrecht (4. bs 2023).
• Gürsoy K T ve Eren F ve Cansel E, Türk Eşya Hukuku (Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları 1978).
• Karahasan M. R, Kat Mülkiyeti Hukuku, Cilt I (Arıkan Yayıncılık 2008).
• Küçükçapraz S, ‘Kat Mülkiyetinde Yönetim Planının İçeriği ile Kat Maliklerinin Yönetim Hakkının Kısıtlanması’ (2023) 5(2) ASBÜ Hukuk Fakültesi Dergisi 972-1008.
• Nomer, H N, Kat Mülkiyetinde Yönetim Planının Hukuki Niteliği, Prof. Dr. Mustafa Dural’a Armağan (Filiz Kitabevi 2013) 827-837.
• Oğuzman K ve Seliçi Ö ve Oktay Özdemir S, Eşya Hukuku (25. bs Filiz Kitabevi 2023).
• Öktem Çevik S, Eşya Hukukunun Temel İlkeleri ve Kat Mülkiyeti Kanunu Hükümleri Uyarınca Arsa Payının Düzeltilmesi (On İki Levha Yayıncılık 2022).
• Öktem Çevik S, Toplu Yapılarda Yönetim (On İki Levha Yayıncılık 2010).
• Rey H, Die Bedeutung öffentlichrechtlicher Bestimmungen im privatrechtlichen Immissionsschutz- Bemerkungen zu BGE 126 III 223 ff., Zeitschrift für juristische Weiterbildung und Praxiz (Stampfli Verlag Jahr 2000) 280-291.
• Sirmen A L, Eşya Hukuku (10. bs Yetkin Yayınları 2022).
• Tekinay S S, Kat Mülkiyeti (Eşya Hukuku II/2) (Filiz Kitabevi 1991).
• Topaç N ve Bardak M ve Ünal D. D, ‘Çocuğun Oyun Hakkı ve Oyun Hakkına Erişememe Sebepleri’ (2019) 5. Uluslararası Sosyal Beşeri ve Eğitim Bilimleri Kongresi Tam Metin Sözel Sunumları 675-681.
• Yıldırım A, Kat Mülkiyetinde Yönetim (Adalet Yayınevi 2022).
• Zobl D: “Art. 684”, Haab R und Sımonıus A und Scherrer W (Hrsg.), Kommentar zum Schweizerischen Zivilgesetzbuch, Das Sachenrecht, ZK- Zürcher Kommentar Schulthess Polygraphischer (Verlag 1977).