13 Haziran 2024’te Avrupa Birliği, ayıptan doğan sorumluluğa dair hükümlerde önemli değişiklikler yapan ve üreticilerin belirli koşullar altında mallarını onarım etmekle yükümlü kılan Malların Onarımını Teşvik Eden Ortak Kurallara İlişkin (AB) 2024/1799 sayılı Direktifi’ni (kısaca Onarım Hakkı Direktifi) çıkarmıştır. Bu Direktif, Avrupa’da ürünlerin sürdürülebilir olmalarını sağlamaya yönelik daha geniş kapsamlı bir projenin sadece bir bileşenidir. Avrupa Komisyonu, 11.12.2019 tarihinde açıkladığı Avrupa Yeşil Mutabakatında “sürdürülebilir bir gelecek için AB ekonomisinin dönüşümü” politikasının bir parçası olarak “temiz ve döngüsel bir ekonomi için sanayinin harekete geçirilmesi” hedefiyle alınması gereken bir dizi tedbirin ana hatlarını çizmiştir. Bu tedbirler kapsamında ayıplı malların mümkün olduğunca daha fazla onarılması ve yeniden kullanılmasını teşvik etmek ve böylelikle daha az atık ve sera gazı üretilmesi ile yeni malların üretiminde değerli kaynaklara olan talep azaltılmasını sağlamaya yönelik tedbirler de önemli bir yer tutmaktadır. İşte bu amacı gerçekleştirmeye yönelik adımlardan birisi de Onarım Hakkı Direktifidir. Bu çalışma söz konusu Direktifin getirdiği yenilikleri ve Türk Hukukunda mevcut karşılıklarını ve yeni düzenleme ihtiyacını ele almaktadır.
Sürdürülebilirlik sürdürülebilir ürün onarım hakkı onarım hakkı direktifi
On 13 June 2024, the European Union adopted Directive (EU) 2024/1799 on Common Rules Promoting the Repair of Goods (the Right to Repair Directive), which makes important changes to the provisions on liability for defects and obliges manufacturers to repair their goods under certain conditions. This Directive is just one component of a wider project to ensure that products in Europe are sustainable. In the European Green Deal announced on 11.12.2019, the European Commission outlined a series of measures to be taken to ‘mobilise industry for a clean and circular economy’ as part of its ‘transforming the EU economy for a sustainable future’ policy. These include measures to encourage the repair and reuse of defective goods as much as possible, thereby producing less waste and greenhouse gases and reducing the demand for valuable resources in the production of new goods. One of the steps to realise this objective is the Right to Repair Directive. This study analyses the innovations brought by the Directive, its current provisions in Turkish Law and the need for new regulations.
Sustainability sustainable product right to repair right to repair directive
Bu makale TÜBİTAK 2219 programı çerçevesinde yürütülen araştırma kapsamında hazırlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 17 Ocak 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ocak 2025 |
Gönderilme Tarihi | 22 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 8 Ocak 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 61 |