Çocuk sahibi olmak isteyen kişilere tıbbi destek sağlamaya imkan veren üreme teknolojilerindeki gelişmeler, üçüncü kişilerin üreme hücrelerinin veya rahminin kullanıldığı heterolog yapay döllenmenin sperm bağışı, yumurta bağışı, embriyo bağışı ve taşıyıcı annelik türlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bir kadının rahmine erkeğin spermi ile bir başka kadının yumurtası döllenerek oluşturulan embriyonun nakledilebilmesi, çocuk sahibi olmak isteyen birçok kişiye yeni bir umut olmuştur. Ancak bu teknikler, çocuğu doğuran biyolojik anne ile yumurtası kullanılan çocuğun genetik annesinin ayrışması sonucunu da doğurmuştur. Biyolojik anne tarafından dünyaya getirilen çocuk, yumurtası kullanılan kadının DNA’sını taşımaktadır. Türk Hukukunda çocuğu doğuran kadının anne olduğu yönündeki analık karinesi Türk Medeni Kanunu m. 282/I’de açıkça düzenlenmiştir. Ancak bu hüküm heterolog yapay döllenme dikkate alınarak düzenlenmemiştir. Türk Hukukunda heterolog yapay döllenme yasaktır. Buna izin verilen ülkelerde bu yöntemler kullanılarak dünyaya getirilen çocukların anne ile soybağı ise kanun koyucu tarafından özel olarak düzenlenmemiştir. Genetik anne ve biyolojik annenin farklılaştığı senaryolarda annenin tespiti için analık karinesi artık yeterli değildir. Doktrinde de analık karinesinin güncel tıbbi gelişmeler karşısında ihtiyaca cevap verip veremediği, bu karinenin kesin karine teşkil edip etmediği tartışmalı hale gelmiştir. Bu çalışmada da heterolog yapay döllenmede annenin kim olduğu meselesi incelenmektedir.
Yapay döllenme yumurta bağışı embriyo bağışı taşıyıcı annelik soybağı analık karinesi
Bu makale Etik Kurul iznine tabi değildir.
With advances in reproductive technologies, new forms of heterologous artificial insemination such as egg donation, embryo donation and surrogacy have emerged. The transfer of an embryo, that is fertilised with another woman’s egg, into a recipient’s uterus offers new hope to many individuals seeking to become parents. However, these methods have resulted in situations where the biological mother who gives birth and the genetic mother who donates egg are different individuals. In such cases, there is no genetic link between the birth mother and the child, who instead carries the DNA of the genetic mother. According to Turkish law, the maternity presumption establishes that the woman who gives birth is the mother. Yet, this rule was not framed with heterologous artificial insemination in mind. Heterologous insemination is prohibited in Turkey. If such methods are carried out abroad, the legal determination of the mother–child relationship remains uncertain. In such cases, the maternity presumption alone does not suffice. It is also debated in doctrinal level whether this presumption constitutes an irrebuttable rule and whether it meets the needs posed by recent medical developments. This study examines the the issue of determining motherhood in cases of heterologous artificial insemination.
Artificial insemination egg donation embryo donation surrogacy parentage presumption of maternity
This article is not subject to Ethics Committee permission.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuk (Diğer) |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Ağustos 2025 |
| Kabul Tarihi | 30 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 64 |