Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ

Yıl 2019, Sayı: 33, 109 - 118, 26.10.2020

Öz

Teknoloji olgusu, bir taraftan toplumun ihtiyaçlarını karşılamakta diğer taraftan da toplumda bir kültür deformasyonuna neden olmaktadır. Teknolojinin; televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi cihazlar aracılığıyla toplumda değişim ve dönüşümlere neden olduğu görülmektedir. Son zamanlarda özellikle genç nüfus arasında, sosyal medyanın etkisi söz konusu olmakta ve bu durum kültürel bir deformasyona neden olmaktadır. Toplumun temeli olan ailede dayanışma ilişkilerinin giderek zayıflamasında, yeni neslin iletişim dilinde meydana gelen bozulmalarda, toplumun tek boyutlu bir insan haline dönüşmesinde, gelenek ve göreneklerde meydana gelen değişimlerde teknolojinin izleri görülmektedir. Sürekli bir değişim ve dönüşüme maruz kalan toplumsal yapı; son zamanlarda gelişen teknolojinin etkisinde kalarak teknolojik kültüre doğru evrilmektedir. Teknolojik cihazların kullanılmasıyla şekillenen teknolojik kültür, toplumun risk toplumuna dönüşmesinde aktif rol oynamaktadır. Her şeyin simülasyon haline geldiği risk toplumunda, gerçeklik ve doğruluk ortadan kalmakta ve herkes bir risk çemberinin içine girmeye başlamaktadır. Özel hayatın hiçbir gizliliğinin kalmadığı teknoloji çağında, teknolojinin risklerinden çocukları ve gençleri koruma da ayrı bir önemi gerektirmektedir. Özellikle çocukların ve gençlerin teknolojik cihazlara olan bağlılıkları, onların sosyo-kültürel yaşamını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmamızda da hayatımızda önemli bir yere sahip olan televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi teknolojik cihazların, kültürel deformasyonda ve toplumsal değerlerin yitirilmesinde nasıl bir etkiye sahip olduğu anlaşılmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Akyazı, E. & Ateş, D. (2012). Kültürel Kimlik Farkındalığı Yaratmada Sosyal Ağların Rolü: Manav Türkleri Üzerine Bir Araştırma. Ed. Tolga Kara & Ebru Özgen Sosyal Medya: Akademi içinde (173-195). İstanbul: Beta Yay.
  • Aslan, A. (2014). Gençliğin Kimlik Oluşumunu Etkileyen Faktörler.. Bekir Şişman & Muhittin Düzenli (Ed). Gençlik ve Kültürel Mirasımız Uluslararası Kongre: 16-18 Mayıs Samsun içinde (745-762). Ankara: Gençlik ve Spor Bakanlığı Yay.
  • Atay, M. ve Çelebi Öncü, E. (2014). Elektronik Bakıcı; Televizyon. Ed. Selda İçin Akçalı Çocuk ve Medya içinde (69-82). .Ankara: Nobel Yay.
  • Avcı, N. (2007). Toplumsal Değerler ve Gençlik: Bir Değerler Sosyolojisi Denemesi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Aygül, H. H. & Apak F. (2019). Değişen Sosyallikler ve Yeni Sosyalleşme Pratikleri Ekseninde Youtube ve Çocuk Youtuberlar. Hasan Hüseyin Aygül-Erdal Eke (Ed.). Dijital Çocukluk ve Dijital Ebeveynler: Dijital Nesillerin Teknoloji Bağımlılığı içinde (143-176). Ankara: Nobel Yay.
  • Bauman, Z. (2019). Kimlik (2. Baskı). Mesut Hazır (Çev.). Ankara: Heretik Yay.
  • Chambers, I. (2014). Göç, Kültür, Kimlik. (2. Basım). İsmail Türkmen & Mehmet Beşikçi (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yay.
  • Çaycı, B. ve Karagülle A. E. (2016). İletişimin Dijitalleşmesi ve Kültürel Melezleşme. Global Media Journal TR Edition. 12(6), 570-586. Delanty, G. (2015). Bir Kavramın Anatomisi: Topluluk. F. Bilge Atay (Çev.). İstanbul: Everest Yay.
  • Demir, F. (2011). Bürokratik Kültür. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2 (16), 153-178. Doğan, İ. (2014). Sosyoloji: Kavramlar ve Kuramlar (13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yay.
  • Gardner, H. & Davis, K. (2014). APP Kuşağı: Dijital Dünyada Kimlik, Mahremiyet ve Hayal Gücü.. Ümit Şensoy (Çev.). İstanbul: Optimist Yay. Güvenç, B. (1997). Kültürün Abc’si. İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • İşçi, M. (2013). Sosyal Yapı ve Sosyal Değişme. İstanbul: Der Yay.
  • Jarvis, J. (2012). E-Sosyal Toplum: Dijital Çağda Sosyal Medyanın İş ve Gündelik Hayata Etkisi.. Çağlar Kök (Çev). İstanbul: Mediacat Yay. Kağıtçıbaşı, Ç. (2007). Kültürel Psikoloji: Kültür Bağlamında İnsan ve Aile. (3. Baskı). İstanbul: Evrim Yay.
  • Kara, T. (2013). Sosyal Medya Endüstrisi. İstanbul: Beta Yay.
  • Kongar, E. (1994). Kültür Üzerine (4. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Lokke, E. (2018). Mahremiyet: Dijital Toplumda Özel Hayat. İstanbul: Koç Üniversitesi Yay.
  • Macionis, J. J. (2012). Sosyoloji (13. Baskı).. Vildan Akan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yay.
  • Önkal, G. & Gündüzlü, E.(2015). Teknoloji Düşün(e)mez: Sosyal Medyada İhtiyaçlar-Değerler Çatışmasının Felsefi Analizi, İletişimde Sosyal Medya: Sosyal Medyada Etkileşim içinde (37-52). Ed: Özlem Oğuzhan, İstanbul: Kalkedon Yay.
  • Palmer, S. (2010). Zehirlenen Çocukluk: Modern Dünyanın Çocuklar Üzerindeki Zararlı Etkileri. Çev. Özge Çağlar Aksoy, İstanbul: İletişim Yay.
  • Parsons, T. & Shils, E. (2013). Değerler ve Toplumsal Sistemler. Kültür ve Toplum: Güncel Tartışmalar içinde. Hazırlayan: Jeffery C. Alexander-Steven Seidman, Nuran Yavuz (Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
  • Sanders, B. (2017). Öküzün A’sı: Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi (5. Basım). Şehnaz Tahir (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yay. Schaefer, R. T. (2013). Sosyoloji. ( 12. Baskı). Simten Coşar (Çev. Ed.). Ankara: Palme Yay.
  • Seylan, A. & Güney, E. (2016). Tekno-Kültür Bağlamında Yeni Medya Teknolojilerinin Çoklu-Disipliner Sanatsal Üretimlere Tesirleri. İnternational Journal of İnterdisciplinary and İntercultural Art. 1(1), 94-104.
  • Sezal, İ. (1991). Sosyal Bilimlerde Temel Kavramlar, Ankara: Akçağ Yay.
  • Taylan, H. H. & Arklan, Ü. (2008). Medya ve Kültür: Kültürün Medya Aracılığıyla Küreselleşmesi. Sosyal Bilimler Dergisi. 1(10), 85-97.
  • Timisi, N. (2011). Elektronik Bakıcı: Televizyon Çocuk İlişkisine Genel Bir Bakış, İstanbul: Derin Yay.
  • Topçu, D. (2018). Ahıska Türklerinin Sosyo-Kültürel Özellikleri ile İlgili Sosyolojik Bir Araştırma (İnegöl Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Uygur, N. (1996). Kültür Kuramı. İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • Van Dijk, J. (2018). Ağ Toplumu. (2. Baskı). Çev.. Özlem Sakin, İstanbul: Kafka Epsilon Yay.
  • Yılmaz, C. (2016). Sanallık Kültürü ve Kimlik. Sosyal Bilimler Dergisi. 3(9), 136-142.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nazmi Avcı Bu kişi benim

Damla Topçu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 26 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 33

Kaynak Göster

APA Avcı, N., & Topçu, D. (2020). KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ. Tabula Rasa: Felsefe Ve Teoloji(33), 109-118.
AMA Avcı N, Topçu D. KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ. Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji. Ekim 2020;(33):109-118.
Chicago Avcı, Nazmi, ve Damla Topçu. “KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ”. Tabula Rasa: Felsefe Ve Teoloji, sy. 33 (Ekim 2020): 109-18.
EndNote Avcı N, Topçu D (01 Ekim 2020) KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ. Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji 33 109–118.
IEEE N. Avcı ve D. Topçu, “KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ”, Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji, sy. 33, ss. 109–118, Ekim 2020.
ISNAD Avcı, Nazmi - Topçu, Damla. “KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ”. Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji 33 (Ekim 2020), 109-118.
JAMA Avcı N, Topçu D. KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ. Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji. 2020;:109–118.
MLA Avcı, Nazmi ve Damla Topçu. “KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ”. Tabula Rasa: Felsefe Ve Teoloji, sy. 33, 2020, ss. 109-18.
Vancouver Avcı N, Topçu D. KÜLTÜREL DEFORMASYONDA TEKNOLOJİNİN İZLERİ. Tabula Rasa: Felsefe ve Teoloji. 2020(33):109-18.