The myths of old ages are transmitted from generation to generation and to other environments and other ages through minsterls, narrators and religious texts. Each phase of transition creates and forms its own mythological world. With this formation, myth comes together with new artistic ways of expression. Thus each age establishes its own mythology and mythical discourse making it a part of its art. Brecht’s historical and dialectical approach to history, myths and thoughts brought about a new theatrical understanding. Brecht problemtized the transferral of the essence of theatre on to stage and departed from changing and transforming things rather than doing things as they used to be done. Thus Brecht moved out of the existing patterns and made clear the ends and means of his theatre. This paper deals with how Brecht approached to myths and essence of theatre based on various examples.Political theatrical, Myth, Alienation, Break with Tradition, Brecht
Eski çağ mitleri başka ortamlara, başka çağlara geçildikçe ozanlar, anlatıcılar, dinsel metinler aracılığıyla kuşaktan kuşağa aktarılır. Her geçiş aşamasında da kendi mitolojik dünyasını yaratır ve biçimlendirir. Bu biçimlendirmeyle birlikte mit, sanatın yeni anlatım olanaklarıyla buluşur. Böylelikle her çağ kendi mitolojisini ve mitik söylemini kurar, sanatının bir parçası haline getirir. Brecht’in tarihsel ve diyalektik bir yöntemle tarihe, mitlere, düşüncelere yaklaşması tiyatroya farklı bir anlayış getirmiş ve Brecht tiyatronun özünün sahneye aktarılmasını sorunsallaştırarak bir şeyi eskiden olduğu şekilde yapma yerine, o şeyin değiştirilip-dönüştürülmesi üzerinden hareket etmiştir. Bu nedenle Brecht varolan kalıpların dışına çıkmış, tiyatrosunun amacını ve araçlarını netleştirmiştir. Bu yazıda da Brecht’in mitlere, tiyatronun özüne nasıl yaklaştığı ele alınarak çeşitli örneklerle açıklanmaya çalışılacaktır..
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 |