Bu çalışmada, tragedya ile yaşam arasındaki ilişki, Antigone figürüne bağlı olarak açığa çıkarılmaktadır. Felsefenin yaşamın kendisine dönüş motivasyonu, Hegel ve Heidegger’in tragedya yorumlarında öne çıkan Antigone üzerinden tartışılmaktadır. Öncelikle Hegel’in tragedya anlayışını özetleyen çelişkilerin odağı ve kırılma noktası olarak “kız kadeş Antigone ele alınmaktadır. Sonrasında ise Heidegger’in Antigone’yi insan olmanın özünü yansıtan bir figür olarak yorumlamasına değinilecektir. Sonuç olarak felsefenin yaşama dönüş idealinde tragedyanın nasıl bir olanaklılık zemini olduğu anlaşılmaktadır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 32 Sayı: 32 |