Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Importance of Context in Translating of the Qur’an

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 93 - 116, 30.04.2020
https://doi.org/10.31121/tader.680011

Öz

There is no problem in the
understanding and interpretation of the Qur’an during the period when the
Prophet was still alive. However, there have been some problems in the correct
understanding and interpretation of this book since the period after the
Prophet and to the present day. One of the important issues of this science is
the context issue under which conditions and the need are mentioned. Due to the
lack of importance due to the context, it was possible to move away from the
real meaning of the verse and open the door to different meanings. When the
context is ignored in understanding the Qur’an, it is often impossible to reach
the correct interpretation. In this study, we will try to reveal the importance
of the context in order to be able to understand and interpret the verses
correctly, to determine the extent to which this point is observed in the
Qur’an and to explain the subject with examples from the related verses.

Kaynakça

  • Abdel Haleem, Muhammad. “The Role of Context in Interpreting and Translating the Qur’an”, Journal of Qur’anic Studies 20/1 (2018): 47-66.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil. Ankara: TDK Yayınları, 1995.
  • Arslan, Gıyasettin. “Türkçe Kur’ân-ı Kerîm Meallerinde Hedef Dilin Önemi”. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8 (2003): 27-44.
  • Ateş, Süleyman. Kur’ân-ı Kerîm Tefsiri. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1988.
  • Aycan, İrfan. “Nadr b. Hâris”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 32: 280-281. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Bakkal, Ali. Kur’ân’ı Anlamada Siyak-Sibakın Önemi. İstanbul: İlim Yayma Vakfı Kur'an ve Tefsir Akademisi Yayınları, 2009.
  • Begavî, Ebû Muhammed el-Hüseyn. Meâlimü’t-tenzîl fî tefsîri’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Abdullah en-Nemr v.dğr. 4. Baskı. 8 Cilt. b.y.: Dâru’t-Tayyibe, 1417/1997.
  • Bidav, Yılmaz. Arap Dilinde Zâid Harfler. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, 2015.
  • Buhârî, Muhammed b. İsmâil. Sahîhu’l-Buhârî. Thk. Muhammed Züheyr b. Nâsır en-Nâsır. 9 Cilt. b.y.: Dâru tavki’n-necât, 1422.
  • Câhiz, Ebu Osman Amr b. Bahr. el-Beyân ve’t Tebyîn. Thk. Abdüsselâm Harun. 7 Cilt. Kahire: Mektebetu Hancî, 1418/1988.
  • Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 1988.
  • Daşkıran, Yaşar. “Temmâm Ḥassân’ın Dil Anlayışı: Karineler Teorisi”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 56/2 (2015): 149-163.
  • Deliçay, Tahsin. –Koç, Sadık. “Arap Dilinde Harf-i Ta’rif”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 12/2 (2002): 191-210.
  • Demirci, Muhsin. Tefsir Usûlü. 41. Baskı. İstanbul: M. Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2015.
  • Endelüsî, Ebû Hayyân. el-Bahru’l-muhît fi’t-tefsîr. Thk. Sıdkî Muhammed Cemîl. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1420.
  • Fayda, Mustafa. “Velîd b. Mugîre”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 43: 33-34. İstanbul: TDV Yayınları, 2013.
  • Gökkır, Necmettin. “Tefsir Usulünde "Lafız-Mana" ilişkisinin Tespiti ve Bağlam Bilgisinin Önemi”. Kur’an İlimleri ve Tefsir Usulü (Ağustos 2009): 333-344.
  • Gül, Ali Rıza. “Kıyamet Suresi'nin 16-19'uncu Ayetlerine Yüklenen Geleneksel Yorumlar Üzerine”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 44/2 (2003): 69-108.
  • Gürkan, Nejdet. “Arapçada “El” Takısı ve Fonksiyonları”. Ekev Akademi Dergisi 18 (2004): 357-374.
  • Güven, Şahin. Kur’ân’ın Anlaşılması ve Yorumlanmasında Çokanlamlılık Sorunu. İstanbul: Denge Yayınları, 2005.
  • İbn Atiyye el-Endelüsî. el-Muharreru’l-vecîz fî tefsîri’l-Kitâbi’l-Azîz. Thk. Abdüsselam Abdüşşâfiî Muhammed. 6 Cilt. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1422.
  • İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdullâh Cemâleddîn b. Yûsuf b. Ahmed. Muġni’l-lebîb ʿan kutubi’l-eʿârîb. Thk. Mâzin el-Mübârek – M. Ali Hamdullah. 6. Baskı. Dımeşk: Dâru’l-fikr, 1985.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fadl Cemâlüddin. “Svk”. Lisânü’l-Arab. 3. Baskı. 15 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 1414.
  • İbn Teymiyye, Takiyyuddin. Mukaddime fî Usuli’t Tefsir. Beyrut: Dâru mektebeti’l-hayât, 1490/1980.
  • İbnü'l-Cevzî, Ebü’l-Ferec. “Bâbü’l-insân”. Nüzhetü'l-A'yüni'n-nevâzir fî ilmi'l-vücûhi ve'n-nezâir. Thk. M. Abdulkerîm Kâzım er-Râzî. Beyrut: Müessesetü'r-risâle, 1404/1984.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebü’l-Ferec. Zâdü’l-mesîr fî ilmi’t-tefsîr. Thk. Abdürrezzâk el-Mehdî. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-Arabî, 1422.
  • İsfahânî, Râgıb. “Sly”. el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’ân. Thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Dımeşk: Dâru’l-kalem, 1412.
  • İslamoğlu, Mustafa. Kur’an Sûrelerinin Kimliği. 11. Baskı. İstanbul: Akabe Vakfı Yayınları, 2011.
  • Kapar, Mehmet Ali. “Ebû Cehil”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 10: 117-118. Ankara: TDV Yayınları, 1994.
  • Karadâvî, Yusuf. “Kur’ân Tefsirinde İdeal Yöntem”. Trc. Muhittin Akgül. Diyânet İlmî Dergi 38/3 (2002): 57-90.
  • Karaman. Hayreddin, – Çağrıcı, Mustafa. – Dönmez, İ. Kâfi. – Gümüş, Sadrettin. Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir. Ankara: DİB Yayınları, 2007.
  • Karslı, İlyas. - Kaplan, Ahmet. “Dilde Anlam ve Karine İlişkisi”. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10 (2016): 7-27.
  • Kılıç, Hulusi. “İbn Manzûr”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 20: 171-172. Ankara: TDV Yayınları, 1999.
  • Kılıç, Ünal. “Peygamberimizin Risalet Öncesi Geçim Durumu”. İstem 4 (2004): 189-200.
  • Kurtubî, Ebû Abdillah Şemsüddin. el-Câmiu li ahkâmi’l-Kur’ân. Thk. Ahmed el-Berdûnî – İbrahim Etfîş. 3. Baskı. 20 Cilt. Kahire: Dâru’l-kütübi’l-Mısriyye, 1384/1964.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr. Tefsîru’l-Mâturîdî – Te’vîlâtü ehli’s-sünne. Thk. Mecdî Bâsellûm. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1426/2005.
  • Müslim b. Haccâc. Sahîh. Thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, ts.
  • Ömer, Temmâm Hassan. el-Lüğatu’l Arabiyye Ma’nâhâ ve Mebnâhâ. 5. Baskı. Beyrut: Âlemü’l Kütüb, 1427/2006.
  • Önkal, Ahmet. “Übey b. Halef”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42: 272. İstanbul: TDV Yayınları, 2012.
  • Özen, Şükrü. “Mâtürîdî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 28: 146-151. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
  • Öztürk, Mustafa. –Ünsal, Hadiye. “Evvelü Mâ Nezel Meselesi Bağlamında Erken Dönem Mekkî Surelerin Kavram ve Anlam Dünyası”. Kur’an Nüzûlünün Mekke Dönemi Sempozyumu Bildirileri (Çorum, 29 Haziran – 01 Temmuz 2012). Ed. Mesut Okumuş. Çorum: Çorum Belediyesi Kültür Yayınları, 2013.
  • Râzî, Fahruddin. Mefâtîhu’l-gayb - Tefsîru’l-kebîr. 3. Baskı. 32 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1420.
  • Sa’lebî, Ebû İshâk Muhammed b. İbrahim. el-Keşf ve’l-beyân an tefsîri’l-Kur’ân. Thk. İmâm Ebî Muhammed b. Âşûr. 10 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1422/2002. Suyûtî, Celâlüddin. el-İtkân fî ulûmi’l-Kur’ân. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-ma’rife, ts.
  • Şeşen, Ramazan. “Câhiz”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 7: 20-24. Ankara: TDV Yayınları, 1993.
  • Taberî, Muhammed b. Cerîr. Camiu'l-beyân fî te’vîli’l-Kur’ân. Thk. Ahmed Muhammed Şâkir. 24 Cilt. b.y.: Müessesetü’r-risâle, 1420/2000.
  • Tirmizî. Şemâil-i Şerîf Tercemesi. Trc. Muhammed Raif Efendi. Sad. Bekir Başarıcı. Konya: İhya Yayınları, ts.
  • Uzun, Nihat. “Bağlamı Göz Ardı Etmek: Siyâsî Mücadelelerde Âyetlerin Kullanımı”. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 37 (2012): 1-28.
  • Ünver, Mustafa. Kur’an’ı Anlamada Siyakın Rolü. Ankara: Sidre Yayınları, 1996.
  • Ünver, Mustafa. "Murâdı İlâhîye Ulaşma Çabası Ekseninde Kıyâme Sûresi 16-19’un Komşu Âyetlerle İlgisizliği Vehmi Üzerine Bir Mülâhaza". Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 14 / 14-15 (Haziran 2003): 207-220.
  • Ünver, Mustafa. “Tefsirin Temel Bir İlkesi Olarak Siyaka Riayet -Elmalılı Tefsiri Örneği-“. Tefsir Araştırmaları Dergisi 1 (Nisan 2017): 73-120.
  • Vâhıdî, Muhammed b. Ali. el-Vasît fî tefsîri’l-Kur’âni’l-Mecîd. Thk. Âdil Ahmed Abdülmevcûd v.dğr. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1415/1994.
  • Vâhıdî, Muhammed b. Ali. el-Vecîz fî tefsîri’l-Kitâbi’l-Azîz. Thk. Safvân Adnân Dâvûdî. Dımeşk: Dâru’l-kalem, 1415.
  • Yaşaroğlu, M. Kâmil. “Müddessir Sûresi”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 31: 463-464. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Yaşaroğlu, M Kâmil. “Müzzemmil Sûresi”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 32: 252. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Yavuz, Yusuf Şevki. “Fahreddin er-Râzî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 12: 89-95. Ankara: TDV Yayınları, 1995.
  • Yiğit, İsmail. “Ukbe b. Ebû Muayt”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42: 63-64. İstanbul: TDV Yayınları, 2012.
  • Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Mahmûd b. Amr b. Ahmed. el-Keşşâf an hakâiki gavâmizi’t-tenzîl. 3. Baskı. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-Arabî, 1407.
  • Zerkeşî, Bedruddin. el-Burhân fî ulûmi’l-Kur’ân. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-ma’rife, 1376/1957.

Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 93 - 116, 30.04.2020
https://doi.org/10.31121/tader.680011

Öz

İlk dönemlerde Hz.
Peygamber’in hayatta olduğu süre içerisinde Kur’an’ın anlaşılması ve
yorumlanması hususunda herhangi bir problem görünüyor olmasa da Hz.
Peygamber’den sonraki dönemlerden başlayarak günümüze kadar geçen ve hala da
devam eden süreç içerisinde, bu kitabın doğru anlaşılması ve yorumlanması
konusunda birtakım sıkıntılar meydana gelmiştir. Bu ilmin önemli konularından
bir tanesi de eskilerin “siyâk” olarak isimlendirdikleri, sözün hangi şartlarda
ve hangi ihtiyaca cevap olmak üzere söylendiği “bağlam” meselesidir. Bağlama
gereğince önem verilmemesinden dolayı da ayetin gerçek anlamından uzaklaşıp farklı
manalara kapı aralanabilmiştir. Kur’an’ı anlamada bağlam göz ardı edildiğinde,
doğru yoruma ulaşmak çoğu zaman imkânsız hale gelmiştir. Bu araştırmada,
ayetlerin doğru bir şekilde anlaşılabilmesi ve yorumlanabilmesi için bağlamın
öneminin ortaya konulmasına, Kur’an meallerinde bu hususa ne ölçüde riayet
edildiğinin belirlemesine ve konunun ilgili ayetlerden örneklerle izah
edilmesine gayret edilecektir. Bunu yaparken de ayetlerin anlamının, yaygın
kullanıldığı düşünülen Kur’an meallerinden bazılarıyla mukayeseler yapılacak ve
böylece daha zengin anlamlar ortaya konmaya çalışılacaktır.

Kaynakça

  • Abdel Haleem, Muhammad. “The Role of Context in Interpreting and Translating the Qur’an”, Journal of Qur’anic Studies 20/1 (2018): 47-66.
  • Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil. Ankara: TDK Yayınları, 1995.
  • Arslan, Gıyasettin. “Türkçe Kur’ân-ı Kerîm Meallerinde Hedef Dilin Önemi”. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8 (2003): 27-44.
  • Ateş, Süleyman. Kur’ân-ı Kerîm Tefsiri. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1988.
  • Aycan, İrfan. “Nadr b. Hâris”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 32: 280-281. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Bakkal, Ali. Kur’ân’ı Anlamada Siyak-Sibakın Önemi. İstanbul: İlim Yayma Vakfı Kur'an ve Tefsir Akademisi Yayınları, 2009.
  • Begavî, Ebû Muhammed el-Hüseyn. Meâlimü’t-tenzîl fî tefsîri’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Abdullah en-Nemr v.dğr. 4. Baskı. 8 Cilt. b.y.: Dâru’t-Tayyibe, 1417/1997.
  • Bidav, Yılmaz. Arap Dilinde Zâid Harfler. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, 2015.
  • Buhârî, Muhammed b. İsmâil. Sahîhu’l-Buhârî. Thk. Muhammed Züheyr b. Nâsır en-Nâsır. 9 Cilt. b.y.: Dâru tavki’n-necât, 1422.
  • Câhiz, Ebu Osman Amr b. Bahr. el-Beyân ve’t Tebyîn. Thk. Abdüsselâm Harun. 7 Cilt. Kahire: Mektebetu Hancî, 1418/1988.
  • Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 1988.
  • Daşkıran, Yaşar. “Temmâm Ḥassân’ın Dil Anlayışı: Karineler Teorisi”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 56/2 (2015): 149-163.
  • Deliçay, Tahsin. –Koç, Sadık. “Arap Dilinde Harf-i Ta’rif”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 12/2 (2002): 191-210.
  • Demirci, Muhsin. Tefsir Usûlü. 41. Baskı. İstanbul: M. Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2015.
  • Endelüsî, Ebû Hayyân. el-Bahru’l-muhît fi’t-tefsîr. Thk. Sıdkî Muhammed Cemîl. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1420.
  • Fayda, Mustafa. “Velîd b. Mugîre”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 43: 33-34. İstanbul: TDV Yayınları, 2013.
  • Gökkır, Necmettin. “Tefsir Usulünde "Lafız-Mana" ilişkisinin Tespiti ve Bağlam Bilgisinin Önemi”. Kur’an İlimleri ve Tefsir Usulü (Ağustos 2009): 333-344.
  • Gül, Ali Rıza. “Kıyamet Suresi'nin 16-19'uncu Ayetlerine Yüklenen Geleneksel Yorumlar Üzerine”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 44/2 (2003): 69-108.
  • Gürkan, Nejdet. “Arapçada “El” Takısı ve Fonksiyonları”. Ekev Akademi Dergisi 18 (2004): 357-374.
  • Güven, Şahin. Kur’ân’ın Anlaşılması ve Yorumlanmasında Çokanlamlılık Sorunu. İstanbul: Denge Yayınları, 2005.
  • İbn Atiyye el-Endelüsî. el-Muharreru’l-vecîz fî tefsîri’l-Kitâbi’l-Azîz. Thk. Abdüsselam Abdüşşâfiî Muhammed. 6 Cilt. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1422.
  • İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdullâh Cemâleddîn b. Yûsuf b. Ahmed. Muġni’l-lebîb ʿan kutubi’l-eʿârîb. Thk. Mâzin el-Mübârek – M. Ali Hamdullah. 6. Baskı. Dımeşk: Dâru’l-fikr, 1985.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fadl Cemâlüddin. “Svk”. Lisânü’l-Arab. 3. Baskı. 15 Cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 1414.
  • İbn Teymiyye, Takiyyuddin. Mukaddime fî Usuli’t Tefsir. Beyrut: Dâru mektebeti’l-hayât, 1490/1980.
  • İbnü'l-Cevzî, Ebü’l-Ferec. “Bâbü’l-insân”. Nüzhetü'l-A'yüni'n-nevâzir fî ilmi'l-vücûhi ve'n-nezâir. Thk. M. Abdulkerîm Kâzım er-Râzî. Beyrut: Müessesetü'r-risâle, 1404/1984.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebü’l-Ferec. Zâdü’l-mesîr fî ilmi’t-tefsîr. Thk. Abdürrezzâk el-Mehdî. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-Arabî, 1422.
  • İsfahânî, Râgıb. “Sly”. el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’ân. Thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Dımeşk: Dâru’l-kalem, 1412.
  • İslamoğlu, Mustafa. Kur’an Sûrelerinin Kimliği. 11. Baskı. İstanbul: Akabe Vakfı Yayınları, 2011.
  • Kapar, Mehmet Ali. “Ebû Cehil”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 10: 117-118. Ankara: TDV Yayınları, 1994.
  • Karadâvî, Yusuf. “Kur’ân Tefsirinde İdeal Yöntem”. Trc. Muhittin Akgül. Diyânet İlmî Dergi 38/3 (2002): 57-90.
  • Karaman. Hayreddin, – Çağrıcı, Mustafa. – Dönmez, İ. Kâfi. – Gümüş, Sadrettin. Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir. Ankara: DİB Yayınları, 2007.
  • Karslı, İlyas. - Kaplan, Ahmet. “Dilde Anlam ve Karine İlişkisi”. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10 (2016): 7-27.
  • Kılıç, Hulusi. “İbn Manzûr”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 20: 171-172. Ankara: TDV Yayınları, 1999.
  • Kılıç, Ünal. “Peygamberimizin Risalet Öncesi Geçim Durumu”. İstem 4 (2004): 189-200.
  • Kurtubî, Ebû Abdillah Şemsüddin. el-Câmiu li ahkâmi’l-Kur’ân. Thk. Ahmed el-Berdûnî – İbrahim Etfîş. 3. Baskı. 20 Cilt. Kahire: Dâru’l-kütübi’l-Mısriyye, 1384/1964.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr. Tefsîru’l-Mâturîdî – Te’vîlâtü ehli’s-sünne. Thk. Mecdî Bâsellûm. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1426/2005.
  • Müslim b. Haccâc. Sahîh. Thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, ts.
  • Ömer, Temmâm Hassan. el-Lüğatu’l Arabiyye Ma’nâhâ ve Mebnâhâ. 5. Baskı. Beyrut: Âlemü’l Kütüb, 1427/2006.
  • Önkal, Ahmet. “Übey b. Halef”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42: 272. İstanbul: TDV Yayınları, 2012.
  • Özen, Şükrü. “Mâtürîdî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 28: 146-151. Ankara: TDV Yayınları, 2003.
  • Öztürk, Mustafa. –Ünsal, Hadiye. “Evvelü Mâ Nezel Meselesi Bağlamında Erken Dönem Mekkî Surelerin Kavram ve Anlam Dünyası”. Kur’an Nüzûlünün Mekke Dönemi Sempozyumu Bildirileri (Çorum, 29 Haziran – 01 Temmuz 2012). Ed. Mesut Okumuş. Çorum: Çorum Belediyesi Kültür Yayınları, 2013.
  • Râzî, Fahruddin. Mefâtîhu’l-gayb - Tefsîru’l-kebîr. 3. Baskı. 32 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1420.
  • Sa’lebî, Ebû İshâk Muhammed b. İbrahim. el-Keşf ve’l-beyân an tefsîri’l-Kur’ân. Thk. İmâm Ebî Muhammed b. Âşûr. 10 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1422/2002. Suyûtî, Celâlüddin. el-İtkân fî ulûmi’l-Kur’ân. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-ma’rife, ts.
  • Şeşen, Ramazan. “Câhiz”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 7: 20-24. Ankara: TDV Yayınları, 1993.
  • Taberî, Muhammed b. Cerîr. Camiu'l-beyân fî te’vîli’l-Kur’ân. Thk. Ahmed Muhammed Şâkir. 24 Cilt. b.y.: Müessesetü’r-risâle, 1420/2000.
  • Tirmizî. Şemâil-i Şerîf Tercemesi. Trc. Muhammed Raif Efendi. Sad. Bekir Başarıcı. Konya: İhya Yayınları, ts.
  • Uzun, Nihat. “Bağlamı Göz Ardı Etmek: Siyâsî Mücadelelerde Âyetlerin Kullanımı”. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 37 (2012): 1-28.
  • Ünver, Mustafa. Kur’an’ı Anlamada Siyakın Rolü. Ankara: Sidre Yayınları, 1996.
  • Ünver, Mustafa. "Murâdı İlâhîye Ulaşma Çabası Ekseninde Kıyâme Sûresi 16-19’un Komşu Âyetlerle İlgisizliği Vehmi Üzerine Bir Mülâhaza". Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 14 / 14-15 (Haziran 2003): 207-220.
  • Ünver, Mustafa. “Tefsirin Temel Bir İlkesi Olarak Siyaka Riayet -Elmalılı Tefsiri Örneği-“. Tefsir Araştırmaları Dergisi 1 (Nisan 2017): 73-120.
  • Vâhıdî, Muhammed b. Ali. el-Vasît fî tefsîri’l-Kur’âni’l-Mecîd. Thk. Âdil Ahmed Abdülmevcûd v.dğr. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1415/1994.
  • Vâhıdî, Muhammed b. Ali. el-Vecîz fî tefsîri’l-Kitâbi’l-Azîz. Thk. Safvân Adnân Dâvûdî. Dımeşk: Dâru’l-kalem, 1415.
  • Yaşaroğlu, M. Kâmil. “Müddessir Sûresi”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 31: 463-464. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Yaşaroğlu, M Kâmil. “Müzzemmil Sûresi”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 32: 252. İstanbul: TDV Yayınları, 2006.
  • Yavuz, Yusuf Şevki. “Fahreddin er-Râzî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 12: 89-95. Ankara: TDV Yayınları, 1995.
  • Yiğit, İsmail. “Ukbe b. Ebû Muayt”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42: 63-64. İstanbul: TDV Yayınları, 2012.
  • Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Mahmûd b. Amr b. Ahmed. el-Keşşâf an hakâiki gavâmizi’t-tenzîl. 3. Baskı. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-Arabî, 1407.
  • Zerkeşî, Bedruddin. el-Burhân fî ulûmi’l-Kur’ân. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-ma’rife, 1376/1957.
Toplam 58 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALESİ
Yazarlar

Abdulkadir Karakuş

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2020
Gönderilme Tarihi 25 Ocak 2020
Kabul Tarihi 2 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karakuş, A. (2020). Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi. Tefsir Araştırmaları Dergisi, 4(1), 93-116. https://doi.org/10.31121/tader.680011
AMA Karakuş A. Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi. TADER. Nisan 2020;4(1):93-116. doi:10.31121/tader.680011
Chicago Karakuş, Abdulkadir. “Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi”. Tefsir Araştırmaları Dergisi 4, sy. 1 (Nisan 2020): 93-116. https://doi.org/10.31121/tader.680011.
EndNote Karakuş A (01 Nisan 2020) Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi. Tefsir Araştırmaları Dergisi 4 1 93–116.
IEEE A. Karakuş, “Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi”, TADER, c. 4, sy. 1, ss. 93–116, 2020, doi: 10.31121/tader.680011.
ISNAD Karakuş, Abdulkadir. “Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi”. Tefsir Araştırmaları Dergisi 4/1 (Nisan 2020), 93-116. https://doi.org/10.31121/tader.680011.
JAMA Karakuş A. Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi. TADER. 2020;4:93–116.
MLA Karakuş, Abdulkadir. “Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi”. Tefsir Araştırmaları Dergisi, c. 4, sy. 1, 2020, ss. 93-116, doi:10.31121/tader.680011.
Vancouver Karakuş A. Kur’an Meallerinde Bağlama Riayet Etmenin Önemi. TADER. 2020;4(1):93-116.
Tefsir Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.