Bu araştırmada deprem, sel, fırtına gibi doğal âfetler; veba, verem ve koronavirüs gibi salgın hastalıkların “ilâhî bir ceza” olup olmadığı meselesi ele alınmaktadır. Çalışma, insanlığın anlamada aciz kaldığı olağanüstü durumlarda dinden ve dini metinlerden doğru istifade etmeye bir katkı sunma amacıyla yapılmıştır. Dinî metinlerin olağanüstü olaylarla ilgisinin isabetli bir şekilde kurulması, bu olayları ve ayetleri doğru okuma ve anlamamız açısından önemlidir. Aksi takdirde ayetlerin gelişi güzel kullanılması yanlış, eksik ve indî yaklaşımlara sebebiyet vermektedir. Nitekim doğal âfetler ve salgın hastalıkları “ilâhî bir ceza” olarak görenlerin başvurmuş oldukları delillerden biri de Kur’ân’daki helâk edilen kavimlerin kıssaları ve helâk kavramı ile ilgili ayetlerdir. Bu çalışmada ise gerek helâk kıssaları gerekse helâk kavramı ile ilgili diğer ayetlerden hareketle doğal âfetler ve salgın hastalıklara “ilâhî ceza” denilemeyeceği ortaya konulmaktadır. Çalışmamızı farklı kılan, ilgili ayetlerin zahiri anlamları ile yetinilmeyip ayetlerin bağlamlarından hareketle, aklî ve mantıkî delillerle de ele alınmasıdır. Bu doğrultuda analiz yöntemiyle yapılan araştırmanın neticesinde doğal âfetler ve salgın hastalıkların “ilâhî bir ceza” olarak nitelendirilmesinin risklerine vurgu yapılmaktadır. İlâhî ceza söyleminin Allah adına konuşma ve O’nun adına hüküm verme gibi tehlikeli bir ifade olmasının yanında doğal âfetler ve salgın hastalıklar nedeniyle ölen kişiler hakkında haksız yargılamalara yol açabileceğine dikkatler çekilmektedir. Bu çerçevede kevnî ve tenzîlî ayetlerin, öncelikle ve özellikle ibret nazarıyla anlaşılması gerektiği önerilmektedir.
Bu süreci Tefsir alanı açısından özel bir sayı ile araştırmacı ve okurların istifadesine sunma niyet ve gayretlerinizden ötürü şükranlarımızı sunarız.
In this research is discussed whether natural disasters such as earthquake, flood, storm, and epidemics such as plague, tuberculosis, and coronavirus are "divine punishment". The research has been done to contribute to the correct use of religion and religious texts in extraordinary situations where humanity is incapable of understanding. Establishing the connection of religious texts with extraordinary events accurately is significant for our correct reading and understanding of these events and verses. Otherwise, the random use of the verses leads to incorrect, incomplete, and downward approaches. Indeed, one of the evidence referenced by those who consider natural disasters and epidemics as "divine punishment" is the verses in the Quran about the stories of destroyed nations and the concept of destruction. It is revealed in this study that natural disasters and epidemics cannot be called "divine retribution" based on both the stories of destruction and other verses related to the concept of destruction. What makes our study distinctive is that it is not contented with the apparent meanings of the verses, but is also handled with rational and logical proofs based on the context of the verses. In this direction, as a result of the research conducted with the analysis method, it is emphasized that the risks of characterizing natural disasters and epidemics as "divine punishment" are emphasized. It is pointed out that the discourse of "divine punishment" is a dangerous expression such as speaking in the name of Allah and making judgments in the name of Him, and it may lead to unfair judgments about the deceased who died because of natural disasters and epidemics. In this context, it is suggested that the verses of the cosmologic and deductible should be understood primarily and especially as an example.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ağustos 2020 |
Kabul Tarihi | 19 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 3 |