This article examines the ways in which Syrian poet and artist Huda Naamani expresses the inexpressible of ecstasy. In a Sufi epic poem entitled Kitāb al-wajd wa al-tawājud (The Book of Ecstasy and its Indicators), she acknowledges the impossibility of recording the ecstatic experience in words on a page. The only medium open to such a semantic articulation is tawājud or the indicators, feeble linguistic signposts to the ineffable. Beyond tawājud is the wordlessness of the experience of the silence of God. Invoking the Qur’ānic term barzakh, a state in which two elements behave as one, she uses sound and color to draw the reader into an experience that cannot be described but only intuited and felt. In her modernist, mystical lyrics she creates the soundscape of dhikr rituals. The staccato repetitions and the arrangements of letters on the page compel the reader to recite and hear the sounds of the words beyond their lexical meanings. In so doing, the reader is invited to share in the creative act. Interspersed in the pages of this magical, confessional text are Huda’s cloud paintings that document her ecstatic experience from explosion into the barzakh of ecstasy to fanā’ or dissolution in the divine. Hers is an idiosyncratic imagining of the encounter with the divine.
-
-
-
Bu makale, Suriyeli şair ve sanatçı Huda Naamani’nin, vecd halinin ifade edilemezliğine yönelik açıklamalarını incelemektedir. Naamani, Kitābü’l vecd ve’t-tevâcüd (Vecd ve Belirtileri Kitabı) başlıklı sufi epik şiirde, vecd tecrübesini, bir sayfaya yazılan kelimelerle ifade etmenin olanaksızlığını doğrular. Böylesi bir semantik söyleyişe açık olan tek mecra, tarif edilmesi mümkün olmayana dair zayıf dilsel işâretler olan tevâcüd yahut belirtilerdir. Tevâcüdün ötesinde, ilâhî sükût tecrübesinin sessizliği bulunmaktadır. Yazar, iki unsurun bir gibi hareket ettiği bir durum olan Kur’ânî terim, berzaha başvurarak, okuyucuyu, tarifi mümkün olmayan ancak sezilip hissedilebilen bir tecrübeye dahil etmek için ses ve rengi kullanır. Naamani, modern, mistik güftelerinde, zikir âyinlerinin akustik ortamını yaratmaktadır. Kesik kesik tekrarlar ve harflerin sayfa üzerindeki düzenlemeleri, okuyucuyu, kelimelerin sözlük anlamlarının ötesinde yer alan seslerini duymaya ve okumaya mecbur bırakmaktadır. Böylelikle okuyucu da, bu yaratım sürecine dahil olmaya davet edilmektedir. Bu büyülü, itiraf niteliğindeki metnin sayfaları arasına Huda’nın çizdiği bulut resimleri serpiştirilmiş vaziyettedir ki bunlar onun, vecd berzahında tecrübe ettiği “infilak”tan, fenâya veya ilâhî olanda zevâl bulmasına kadar olan süreçte yaşadığı vecd deneyimini belgelemektedir. Tüm bunlar, Huda’nın, ilâhî olan ile karşılaşmasında yaşadığı nevi şahsına münhasır tasavvurlardır.
Berzah vecd istiğrak tevâcüd belirtiler bulut zikr fenâ münâcat tecelli : barzakh barzakh wajd ecstasy tawājud indicators cloud dhikr fanā munājāt tajallī
-
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | - |
Yayımlanma Tarihi | 14 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 1 Sayı: 2 |