BibTex RIS Kaynak Göster

Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin

Yıl 2004, Sayı: 3, 495 - 510, 01.05.2004

Alim Arlı

Öz

-

Anahtar Kelimeler

-

Serif Mardin as a Political Sociologist

Yıl 2004, Sayı: 3, 495 - 510, 01.05.2004

Alim Arlı

Öz

This paper aims to analyze the status of Şerif Mardin in the history of Turkish political thought. Mardin is one of the leading founders of social sciences in Turkey. In this respect, he has a deep impact on Turkish social sciences both on theoretical perspective and scientific tradition. Mardin has framed an alternative paradigm dealing with history of modernization in Turkey, following the impact of liberal-humanitarian and enlightenment tradition. In this view, his program of study reveals substantial diversity from the discourse of ?etatist-elitist? tradition in Turkey.

Anahtar Kelimeler

-

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA83MV86PN
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Alim Arlı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2004
Gönderilme Tarihi 1 Mayıs 2004
Yayımlandığı Sayı Yıl 2004 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Arlı, A. (2004). Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi(3), 495-510.
AMA Arlı A. Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin. TALİD. Mayıs 2004;(3):495-510.
Chicago Arlı, Alim. “Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, sy. 3 (Mayıs 2004): 495-510.
EndNote Arlı A (01 Mayıs 2004) Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi 3 495–510.
IEEE A. Arlı, “Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin”, TALİD, sy. 3, ss. 495–510, Mayıs 2004.
ISNAD Arlı, Alim. “Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi 3 (Mayıs 2004), 495-510.
JAMA Arlı A. Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin. TALİD. 2004;:495–510.
MLA Arlı, Alim. “Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, sy. 3, 2004, ss. 495-10.
Vancouver Arlı A. Bir Siyaset Sosyoloğu Olarak Şerif Mardin. TALİD. 2004(3):495-510.