Bu makalede Türk tiyatrosunun Tanzimat ve Meşrutiyetli yıllarda takip ettiği gelişim süreci anlatılmaya çalışılmıştır. Tiyatro, Batılılaşma sürecinde gerek telif gerekse tercüme olarak en çok eser verilen yeni edebî türlerdendir. Bu dönemlerde sahnelenmek ve okunmak üzere çok sayıda tiyatro eseri kaleme alınmıştır. Tanzimat döneminde devrin genel yapısına da uygun olarak tiyatroda sosyal fayda prensibi göz önünde bulundurulmuştur. Ancak istibdat döneminin baskıcı tutumundan tiyatro da nasibini almış ve 1884'te Ahmet Mithat'ın Çerkez Özdenler oyununun sahnelenmesinin ardından 1908'de II. Meşrutiyet'in ilan edilmesine kadar tiyatro yasaklanmıştır. II. Meşrutiyet'in ilân edilmesiyle oluşan özgürlük ortamında tiyatro hızla gelişmeye başlamıştır. Türk tiyatrosunun böylesine hızlı gelişmesi tiyatro eleştirilerinin çoğalmasına yol açmış ve dönemin birçok gazete ve dergilerinde tiyatro eleştirileri yazılmaya başlamıştır. Makalenin ikinci bölümünde Tanzimat ve Meşrutiyet döneminde yazılmış tiyatro eleştirileriyle bu dönemlere ait günümüze kadar olan süreçte kaleme alınmış tiyatro eleştirileri ve tiyatro tarihleri alfabetik sırayla verilmeye çalışılmıştır.
Geleneksel Tiyatro Tanzimat Tiyatrosu Meşrutiyet Tiyatrosu Türk Tiyatrosu Bibliyografyası.
This article is an attempt to explain the developmental process of the Turkish theater during the years following the reforms (tanzimat) and the constitutional monarchy (mesrutiyet). In our venture for westernization, the theater has constituted a prolific genre in terms of both production and translations. In these years, many plays were penned either to be produced on stage or simply to be read. In the reformation years, primary importance was attributed to the principle of social benefit in the theater, which went hand in hand with the spirit of the era. However, theater, too, suffered from the oppressive tendencies of the despotic regime, and it was forbidden in 1884 after the play of Ahmet Mithat entitled Çerkez Özdenler until the declaration of the 2nd constitutional monarchy in 1908. In the subsequent atmosphere of freedom, theater experienced a rapid progress. This rapid progress resulted in an increase in the theater critiques, which started to constitute a significant place within the newspapers and magazines of the period. In the second part of the article, an attempt has been made to provide an alphabetical list of theater critiques written during the periods of reforms and constitutional monarchy as well as the following years until the contemporary times.
Traditional Theater Theater of Tanzimat Theater of Meşrutiyet Bibliography of The Turkish Theater.
Diğer ID | JA93MD47YG |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2006 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mayıs 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Sayı: 7 |