Öz
Osmanlı döneminde İslâmî ilimlerin tahsil edildiği medreseler ülkenin her tarafına yayılmıştı. Bu medreselerde yetişen İslam alimleri çok sayıda eser telif etmiştir. Bu eserler kütüphanelerimizde yazma nüshalar halinde bulunmaktadır. Ancak bu ilmî birikim günümüzde yeterince tanınmamaktadır. Bu gün İslâmî ilimlerle iştigal edenlerin bu ilmî birikimden bî-haber olmaları ve istifade etmemeleri düşünülemez. Bu dönemde diğer İslâmî ilimlerle birlikte akâid alanında da sayısız eserler telif edilmiştir. Özellikle kolay öğrenilmesi ve ezberlenebilmesi nedeniyle manzûm akâid risâlelerine ayrıca önem verildiği görülmektedir. Bir yandan Maturîdi temel kaynakları manzûm olarak terceme edilirken diğer yandan müstakil manzûm akâid risâleleri de telif edilmiştir. Bu çalışmada, Osmanlı'dan günümüze telif edilen ve kütüphanelerimizde bulunan manzûm eserler tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu eserlerden bazılarının müellifleri tanıtılmış ve muhtevası hakkında kısa bilgiler verilmiş, bazılarının da sadece katalog bilgileri zikredilmekle yetinilmiştir.
Kaynakça
- İlyas Çelebi, “Akidenin Kelamlaşması ve Kelamın Akideleşmesi Süreci Üzerine”, Kelam Araştırmaları Dergisi, 2:1 (2004), s. 24.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Aralık 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 14 Sayı: 28 |
