Salt tolerance of 13 durum wheat (T. durum Desf.) genotypes, which are grown in Turkey, were assessed on in vitro conditions using mature embryos. They were exposed to different concentration of NaCl (0,3,6,9,12,15,18 g/l) from initiation of the callus induction. Cultivars evaluated based on callus induction, weight of callus and number of regenerated callus parameters. All parameters decreased with increasing salt levels and there were significant differences among genotypes. Accordingly it was found that Mirzabey-2000 and Selçuklu-97 cultivars grew better than the other cultivars at high salt levels and they may be used as genitors in breeding programs.
Türkiye’de yetiştirilen 13 makarnalık buğday (T. durum Desf.) çeşidinin olgunlaşmış embriyoları kullanılarak in vitro koşullarda tuza toleransları değerlendirilmiştir. Değişik NaCl konsantrasyonları (0,3,6,9,12,15,18 g/l) embriyolara kallus oluşumu aşamasından itibaren uygulanmıştır. Çeşitler kallus oluşumu, kallus ağırlığı ve rejenere kallus sayısı parametrelerine göre değerlendirilmiştir. Artan tuz dozları ile bütün parametrelere ilişkin değerler azalmış ve çeşitler arasında önemli faklılıklar bulunmuştur. Buna göre Mirzabey-2000 ve Selçuklu-97 çeşitlerinin yüksek tuz dozlarında, diğer çeşitlere göre daha iyi geliştiği ve bu çeşitlerin ıslah çalışmalarında genitör olarak kullanılabileceği belirlenmiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 21 Sayı: 2 |