Comparison of Cattle and Sheep Grazed Sub-Irrigated Rangelands Vegetation in Eskişehir Plain

Yıl 2016, Cilt: 25 Sayı: ÖZEL SAYI-2, 179 - 184, 31.12.2016

Ali Koç , Onur İleri

https://doi.org/10.21566/tarbitderg.281887

Cited By: 5

Öz

This
research was carried out in Eskişehir Plain in 2014, to compare sub-irrigated
rangelands vegetation of Eskişehir Plain which were been grazing by sheep and
cattle. Measurements were made according to loop method with 40 transect for
each rangeland sites in the period of dominant species flowering. In both
rangeland sites, it was estimated that Bermuda grass was dominant, Common rush
could be suppressed by sheep grazing and species composition was been different
at rangeland vegetation depend on grazing animal species. Although canopy was
dense in investigated rangeland sites, species components were adversely
affected from heavy grazing in both rangeland sites. It was concluded from the
results that botanical composition of the sub-irrigated rangelands in Eskisehir
Plain was shaped differently depending grazing animal type, heavy grazing is
main problem and new studies on carried capacity, grazing season and grazing
animal type are required to improve and sustainable use of these natural
resources.

 

Anahtar Kelimeler

Sub-irrigated rangeland, species component, rangeland condition and health

Sığır veya Koyun ile Otlatılan Eskişehir Ovası Taban Meralarının Bitki Örtülerinin Karşılaştırılması

Öz

Eskişehir Ovasında 2014 yılında yürütülen bu çalışmada
koyun ve sığır sürüleri ile otlatılan taban meraların bitki örtüleri ele
alınmıştır. Mera kesimlerinde hakim türlerin çiçeklendiği dönemde lup yöntemi
ile 40’ar hatlık ölçüm yapılmıştır. Elde edilen verilerden yola çıkarak yapılan
hesaplamalarda her iki mera kesiminde de köpek dişinin baskın tür olduğu, koyun
otlatma ile kofa bitkisinin kontrol altına alınabildiği, otlayan hayvan cinsine
bağlı olarak mera bitki örtüsünde farklılıkların ortaya çıktığı görülmüştür.
Ele alınan meralarda bitki örtüsünün sık olmasına rağmen ağır otlatmadan dolayı
tür bileşeninin olumsuz yönde değiştiği gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlardan
yola çıkarak Eskişehir ovasını temsilen ele alınan taban meralarının otlayan
hayvan cinsine göre bitki örtülerinde farklılaşma olmakla birlikte ağır
otlatmanın temel sorun olduğu ve bu meraların geliştirilmesi ve sürdürülebilir
kullanımı açısından sürü tercihi, otlatma mevsimi ve otlatma kapasitesi ile
ilgili yeni çalışmalara ihtiyaç olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Taban mera, tür bileşeni, mera durumu ve sağlığı

Kaynakça

• Altın M., Gökkuş A. ve Koç A., 2011. Çayır ve Mera Yönetimi. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, 1. Cilt. Ankara.
• Anonim, 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
• Arevalo J.R., de Nascimento L., Fernandez-Lugo S., Mata J. and Bermejo L., 2011. Grazing effects on species composition in different vegetation types (La Palma, Canary Islands). Acta Oecologica, 37: 230-238.
• Bakır Ö., 1987. Çayır-Mer’a Amenajmanı: Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları 992, Ders Kitabı (292-362), Ankara.
• Burton G.W. and Hanna W.W., 1995. Bermudagrass, (Eds: R.F. Barnes, D.A. Miller and C.J. Nelson), Forages, An Introduction to Grassland Agriculture. Vol. I, Iowa State Univ. Press, Iowa, p. 421-430.
• Dumlu S.E., 2010. Ardahan ili meralarının uzaktan algılama ve coğrafi bilgi sistemi teknikleri ile sınıflandırılması. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, s. 75.
• Holechek J.L., Pieper R.D. and Herbel C.H., 2004. Range Management Principles and Practices. Pearson Education, Inc, New Jersey.
• Koç A., 1995. Topografya ile toprak nem ve sıcaklığının mera bitki örtülerinin bazı özelliklerine etkileri. Doktora Tezi, Atatürk Üni. Fen Bil. Enst., Tarla Bitk. Anabilim Dalı, Erzurum.
• Koç A., 2006. Rangeland types and traditional management practices in Turkey. Proc. 5th Panhellenic Rangel. Cong., Iraclion, Crete, Greece, Nov.1-3, 2006. p.199-206.
• Koç A., 2010. Erzincan ili mera ıslah çalışmaları arazi etüdü gözlemleri (Kişisel gözlemler).
• Koç A., Kaya A., Güllap M.K., Erkovan H.İ., Macit M. and Karaoğlu M., 2014. The effect of supplemental concentrate feed on live weight gain of yearling heifers overgrazing season in subirrigated rangelands of East Anatolia. Turkish J. Vet. Anim. Sci., 38: 278-284.
• Koç A., Schacht W.H. and Erkovan H.I., 2015. The history and current direction of rangeland management in Turkey. Rangelands, 37:39-46.
• Koç A., Sürmen M. and Kaçan K., 2005. Erzincan ovası taban meralarının bitki örülerinin mevcut durumu. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül, Antalya, Bildiri Kitabı Cilt II: 847-850.
• Merchant M., 1993. The potential for control of the soft rush (Juncus effusus) in grass pasture by grazing goats. Grass and Forage Science, 48: 395-409.
• Sürmen M. ve Koç A., 2010. Orta Karadeniz Bölgesinde kofa (Juncus effusus L.) istilasına uğrayan taban meralar için uygun ıslah yöntemlerinin belirlenmesi. Türkiye IX. Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül, Bursa, III: 1767-1772.
• Ter Braak C.J.F. and Smilauer P., 2002. CANOCO Reference Manual and CanoDraw for Windows User’s Guide: Software for Canonical Community Ordination (version 4.5). Microcomputer Power, Ithaca, New York.