Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Yıl 2018, Cilt: 27 Sayı: 2, 55 - 61, 28.12.2018

Mehmet Öten Sebahattin Albayrak

https://doi.org/10.21566/tarbitderg.501415

Cited By: 2

Öz

Bu çalışma, 2013-2014
yıllarında Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü deneme alanlarında,
tesadüf blokları deneme deseninde üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmadan
elde edilen veriler ile ileri kademede oluşturulacak yonca ıslah çalışmalarına
materyal temin edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Antalya iline ait 13 ilçeden,
26 farklı duraktaki doğal vejetasyondan seçilen üstün yonca genotiplerinde,  kalite özelliklerinin belirlenmesi için önem
arz eden, ham protein (HP) oranı, asit deterjan fiber (ADF), nötr deterjan
fiber (NDF) oranları saptanmıştır. En yüksek HP oranı, Finike1, Finike2, Gazipaşa1 ve Aksu2 genotiplerinde, en yüksek ADF
oranı, Serik2 genotipinde ve en yüksek NDF oranı ise Manavgat2 genotipinde
tespit edilmiştir. Kalite kriterleri açısından Gazipaşa1, Alanya1, Aksu2, Kepez1,
Döşemealtı1, Konyaaltı1, Kemer1, Finike2, Demre1 ve Kaş1 genotipleri, ileri
ıslah kademesine aktarılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yonca, Kalite, ADF, NDF

Kaynakça

• Açıkgöz, E. (2001). Yem Bitkileri, VIPAS Yayın No 58, 584s. Bursa.
• Albayrak, S., Türk, M., & Yüksel, O. (2009). Effects of phosphorus fertilization and harvesting stages on forage yield and quality of Woolypod Vetch. Turkish Journal of Field Crops, 14(1), 30-40.
• Albayrak, S., Türk, M., Sevimay, C.S., Kazaz, S., & Tong, M. (2014). Göller Yöresinde adi yonca (Medicago sativa L.) populasyonlarının toplanması ve karakterizasyon çalışmaları, TUBİTAK Proje No 110O257 Sonuç raporu. 74s.
• Avcı, M., Çınar, S., Kızıl, S., Aktaş, A., Yücel, C., Hatipoğlu, R., … Yücel, H., Kılıçalp, N., İnal, İ., Gültekin, R. (2009). Çukurova taban koşullarında farklı yonca çeşitlerinin ot verimleri ve ot kalitesi üzerine bir araştırma. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim, Hatay.
• Avcı, M., Çınar, S., Yücel, C., & İnal, İ. (2010). Evaluation of some selected alfalfa (Medicago sativa L.) lines for herbage yield and forage quality. Çukurova Agricultural Research Institute, 8(3&4), 545-549.
• Avcı, M., Çınar, S., Yücel, C., Kızıl Aydemir, S., & Hatipoğlu, R. (2011). Farklı yonca genotiplerinin dormansi oranları ile verim ve verim unsurları arasındaki ilişkiler. Türkiye IX. Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül, Bursa.
• Başbağ, M., Demirci, R., & Avcı, M. (2009). Determination of some agronomical and quality properties of wild alfalfa (Medicago sativa l.) clones in Turkey. Journal of Food Agriculture and Environment, 7(2), 357-359.
• Budak, F. & Budak, F. 2014. Yem Bitkilerinde kalite ve yem bitkileri kalitesini etkileyen faktörler. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi (7)1:01-06.
• Düzgüneş O., Kesici, T., & F. Gürbüz. (1987). Araştırma ve Deneme Metodları (İstatistik Metodları-II). Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay.1021, Ders Kit. 295.
• Gençkan, M.S., (1983). Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniv. Ziraat Fak. Yay. No 464 519. s: 5-6 İzmir.
• Güney, M., Bingöl, N., & Aksu,T. (2016). Kaba yem kalitesinin sınıflandırılmasında kullanılan göreceli yem değeri (GYD) ve göreceli kaba yem kalite indeksi (GKKİ). Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Derg.11(2): 254-258.
• Kacar, B., & İnal, A. (2008). Bitki Analizleri. Nobel yayınları. No: 1241, 892s, Ankara.
• Karagül T.E. (2017) Türkiye Yemeklik Tane Baklagil Genetik Kaynakları. Anadolu, J. of AARI 27(1), 56-70.
• Katić, S., Milić, D., Karagić, D., Vasiljević, S., Glamočić, D., & Jajić, I. (2009). Variation of protein, cellulose and mineral contents of lucerne as ınfluenced by cultivar and cut. Biotechnology in Animal Husbandry, http://istocar.bg.ac.rs/radovi8/2/73.engl.S.Katicsr.
• Kutlu, H.R. (2008). Yem Değerlendirme ve Analiz Yöntemleri. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Ders Notu, Adana. Manga, Ü., Acar, Z., Ayan, İ., 1995. Baklagil Yem Bitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notu No 7.
• Markovıć, J., Radovıć, J., Lugıć, Z., & Sokolovıć, D., (2008). Nutritive value in leaves and stems of lucerne with advanced maturity and a comparison of methods for determination of lignin content. Proceedings of the 22nd General Meeting of the European Grassland Federation, 9-12 June, Sweeden, 480 -482.
• Monirifar, H., (2011). Path analysis of yield and quality traits in alfalfa. Not Bot Horti Agrobo, 39(2):190-195.
• Mustafa, A. F., Christensen, D.A., & McKinnon, J.J., (2001). Chemical composition and ruminal degradability of lucerne (Medicago sativa) product. Wiley Online Library, http://www3.interscience.wiley com /cgi-bin/fulltext.
• Niwińska, B., Strzetelskı, J.A., Kowalczyk, J., Borowıec, F., & Domańskı, F., (2005). The effect of phenological stage and season on nutritive value, chemical composition and nutrient digestibility of lucerne (Medicago sativa L.) green forage in the alimentary tract of cattle. Czech Journal of Animal Sciencehttp://www.cazv.cz /attachments/CJAS 50, 511-518.
• Pop, I.M., Radu-Rasu, C.G., Simeanu, D., Albu, A., & Popa, V., (2008). Characterization of the nutritional value of alfalfa harvested at different stages of vegatation using cell walls content based. University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine, 53, 190-194. SAS Institute, (1998). INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA.
• Scholtz, G.D.J., Merwe, H. J., & Tylutki, T. P. (2009). The nutritive value of South African medicago sativa L. hay. South African Society for Animal Science, http://www.sasas.co.za/sites/sasas.co.za.
• Stanacev, V., Dukic, D., Kovcin, S., Drinic, M., Puvaca, N., & Stanacev, V., (2010). Nutritive value of the genetically divergent genotypes of lucerne (Medicago sativa L.). Academıc Journals, http://www.academicjournals.org/ajar/PDF/pdf 202010/4 20 Jun / Stanacev.
• Tekce, E., & Gül, M. (2014). Ruminant beslemede NDF ve ADF’nin önemi. Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Derg. 9(1): 63-73.
• Töngel, M.Ö., & Ayan, İ. (2010). Nutritional contents and yields performances of lucerne (Medicago sativa l.) cultivarsi southern black sea shores. Journal of Animal and Veterinary Advances, 15, 2067-2073.
• Tucak, M., Popovic, S., Bolaric, S., & Kozumplik, V. (2008). Agronomic evaluation of alfalfa genotypes under ecological comditions of Eastern Croatia. VII. Alps-Adria Scientific Workshop, Cereal Research Communications, 36, 651- 654.
• Turan, N. (2010). Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin farklı ekim zamanlarında verim ve verim unsurlarının belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 113s, Van. Vough, L.R., & Merten, G.C., (1971). Influence of soil moisture and ambient temperature on yield and quality of alfalfa forage. Agronomy Journal. 63.
• Yavuz, M. (2005 a). Bazı Ruminant Yemlerinin Nispi Yem Değeri ve İn vitro Sindirim Değerlerinin Belirlenmesi. GOÜ. Ziraat Fakültesi, 22 (1), 97-101.
• Yavuz M., (2005 b. Deterjan lif sistemi. G. O. Ü. Ziraat Fak. Derg., 22, 93-96.
• Yılmaz, M., (2011). Isparta ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bil. Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 35 s, Isparta.
• Yüksel, O., (2012). Suni çayır tesisinde yonca (Medicago sativa L.) ile karışıma girebilecek buğdaygil yem bitkilerinin ve en uygun karışım oranlarının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 129s, Isparta.