The role of academia and private sector in smart agriculture applications

Yıl 2024, Cilt: 30 Sayı: 2, 111 - 120

Emine Boz Yılmazer , Renan Tunalıoğlu

https://doi.org/10.24181/tarekoder.1511288

Öz

Purpose: In agriculture, it is important to collect data on issues such as climate conditions, soil cultivation, diseases, irrigation and harvest, process them and convert them into information and use them in farmers' production decisions. In this context, in the research, interviews were held with technical staff working on Research and Development (R&D) at universities in Izmir and Aydın and companies producing smart agricultural technology. These interviews aimed to examine the activities, roles and problems of academicians and companies in smart applications that will shape the agricultural sector in the future.
Design/Methodology/Approach: The main material of the research consists of data obtained from interviews with a total of 19 people, 12 academicians and 7 technology company officials who carry out R&D activities in the agricultural field in Izmir and Aydın provinces. Simple statistical calculations and content analysis were used in the analysis of the data as required by the qualitative research method.
Findings: As a result of the coding made as per the method, smart agriculture application (technology-sustainability), dissemination (organization), policy (planning-problems-solutions) codes came to the fore. These codes also explain the roles of the university and the private sector, which are scientific stakeholders of smart agricultural practices, in the technology collaboration.
Originality/Value: Agriculture 4.0, which is called efficient planning, management and digitalization of agricultural activities, includes a number of technologies. These are sensor technologies, artificial intelligence (AI), machine learning, automation and robotic systems, remote access, etc. In addition to the benefits of detecting and solving problems in advance, these technologies also provide benefits in terms of saving manpower, enabling efficient and precise operations, efficient use of farm resources, increasing productivity and ensuring food safety. Smart agricultural practices are also used in Turkish agriculture in parallel with developments in the world. Agriculture and technology cooperation continues to develop in Turkey with technoparks and agroparks that have accelerated their activities in recent years. This research is unique in the sense of collecting current data on the subject and sharing suggestions about possible problems from the perspective of the academy and the private sector.

Anahtar Kelimeler

Smart agriculture, R&D, university, private sector

Akıllı tarım uygulamalarında akademi ve özel sektörün rolü

Öz

Amaç: Tarımda iklim koşulları, toprak işleme, hastalıklar, sulama, hasat gibi konularda verilerin toplanması, işlenmesi ve bilgiye dönüştürülerek, çiftçilerin üretim kararlarında kullanılması önemlidir. Bu çerçevede araştırmada, İzmir ve Aydın’daki üniversiteler ve akıllı tarım teknolojisi üreten firmalarda Araştırma-Geliştirme (Ar-Ge) çalışması yapan, teknik elemanlarla görüşmeler yapılmıştır. Bu görüşmelerle, akademisyen ve firmaların gelecekte tarım sektörünü şekillendirecek akıllı uygulamalardaki etkinlikleri, rolleri ve sorunlara yönelik önerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Tasarım/Metodoloji /Yaklaşım: Araştırmanın ana materyalini, İzmir ve Aydın illerinde tarımsal alanda AR-Ge faaliyeti sürdüren 12 adet akademisyen ve 7 adet teknoloji firması yetkilisi, toplam 19 kişiyle yapılan görüşmelerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Verilerin analizinde basit istatiksel hesaplamalar ve nitel araştırma yöntemi gereği, içerik analizinden yararlanılmıştır.
Bulgular: Metot gereği yapılan kodlamalar sonucunda, akıllı tarım uygulaması (teknoloji-sürdürülebilirlik), yaygınlaştırma (örgütlenme), politika (planlama-sorunlar-çözümler) kodları öne çıkmıştır. Bu kodlar, akıllı tarım uygulamalarının bilim paydaşı olan, üniversite ve özel sektörün teknoloji birlikteliğindeki rollerini de açıklamaktadır.
Özgünlük/Değer: Tarım faaliyetlerinin verimli şekilde planlanması, yönetimi ve dijitalleşmesi olarak adlandırılan tarım 4.0, içinde bir dizi teknoloji barındırmaktadır. Bunlar, sensör teknolojileri, yapay zekâ (AI), makine öğrenmesi, otomasyon ve robotik sistemler, uzaktan erişim vb.’dir. Bu teknolojiler sorunların önceden tespiti ve çözümüne yönelik faydaların yanında insan gücünden tasarruf, verimli ve hassas işlemlere olanak tanınması, çiftlik kaynaklarının verimli kullanımı, üretkenliğin artırılması ve gıda güvenliğinin sağlanması anlamında da fayda sağlamaktadır. Akıllı tarım uygulamaları, dünyadaki gelişmelere paralel olarak Türk tarımında da kullanılmaktadır. Türkiye’de son yıllarda faaliyetlerine hız veren teknoparklar ve agroparklarla tarım ve teknoloji işbirliği gelişmeye devam etmektedir. Bu araştırma, konuyla ilgili güncel verilerin toplanması, muhtemel sorunlarla ilgili önerilerin, akademi ve özel sektör bakış açısıyla paylaşılması anlamında özgündür.

Anahtar Kelimeler

Akıllı tarım, Ar-Ge, üniversite, özel sektör

Etik Beyan

Bu araştırma, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik kurulu tarafından 21.10.2020 tarihli, 31906847/050.04.04-08 sayılı belge numarasıyla onay almıştır.

Kaynakça

• Ağızan, K., Bayramoğlu, Z. ve Ağızan, S. (2022), “Advantages of smart agricultural technologies to agricultural enterprises management”. Turkish Journal of Agriculture -Food Science and Technology, 10 (9), s.1697-1706.
• Akıllı, H., Çığ, F., Pakyürek, M., (2019), Hassas Tarım Uygulamalarına Bir Örnek: Mısır Yetiştiriciliği. UBAK Uluslararası Bilimler Akademisi, Uygulamalı Bilimler Tam Metin Kitabı, s. 521-542.
• Akkamış, M. ve Çalışkan, S. (2020), “İnsansız hava araçları ve tarımsal uygulamalarda kullanımı”. Türkiye İnsansız Hava Araçları Dergisi, 2(1), s.8-16.
• Bal, H. Ç., Kutluay Tutar, F., Onat, Ö. ve Temiz, R. (2023), “Türkiye’de kırsal kesimde genç istihdamına yönelik nitel bir araştırma”. Türk Kamu Yönetimi Dergisi, 4(1), s.237-247.
• Baltacı, A. (2019), “Nitel araştırma süreci: nitel bir araştırma nasıl yapılır?”, Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), s.368-388.
• Başkale, H. (2016), “Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi E-Dergi, 9(1), s.23-28.
• Bayhan, V. (2013), Türkiye’de Gençlik: Sorunlar, Değerler ve Değişimler, Dünden Bugüne Türkiye’nin Toplumsal yapısı, (4. Basım), Dora Basım Yayın Bursa.
• Bengtsson, M. (2016), “How to plan and perform a qualitative study using content analysis”, Nursing Plus Open, 2, s.8-14.
• Boz Yılmazer, E. (2023), Akıllı Tarım Uygulamalarının Sektörel Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
• Boz Yılmazer, E., ve Tunalıoğlu, R. (2020), “Teknokentler ve agroparklar (Türkiye)”. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), s.133-150.
• Çakmak, B. ve Mercan, E. (2017), “Tarımsal üretimde örnek bir iot uygulaması ve yaşlı tarım çalışanlarının izlenebilirliği”. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 10 (1), s.29-42.
• Çakmakçı, M. F. ve Çakmakçı, R. (2023), “Uzaktan algılama, yapay zekâ ve geleceğin akıllı tarım teknolojisi trendleri”. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi Sayı 52, s.234-246.
• Çanakçı, M., Soylu, S., Üner, D. ve Altundal, Y. (2023), “Tarımda ortak makina kullanım modelleri: Konya ili Karapınar ziraat odası uygulamaları”. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 19(2), s.133-147.
• Çelik, H., Baykal, N.B. ve Memur, H. N. K. (2020), “Nitel veri analizi ve temel ilkeleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 8(1), s.379-406.
• Doğan, A. (2021), “İnsansız hava araçları ve elektrikli otomobil üretimi teknolojik yakalamada Türkiye için fırsat pencereleri olabilir mi?”. Fırat Üniversitesi Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1), s.27-50.
• Emür, S. H. ve Erdoğan, L. (2022), Akıllı Uygulama Teknolojileri ile Kırsal Kalkınmanın Değerlendirilmesi. Mimarlık, Planlama ve Tasarımda Güncel Araştırmalar, Gece Kitaplığı, 2, s.51-82, Ankara.
• Eysenbach, G. and Köhler, C. (2002),“How do consumers search for and appraise health information on the world wide web? Qualitative study using focus groups, usability tests, and in-depth interviews”, BMJ, 324 (7337), s.573-577.
• Güzey, A. (2020), Otonom İnsansız Kara ve Hava Araçları ile Akıllı Tarım: Hasat Optimizasyonu Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sos. Bil. Ens., Ekonometri Ana Bilim Dalı, Ankara.
• Haque, A., Islam, N., Samrat, N. H., Dey, S. and Biplob Ray, B. (2021), “Smart farming through responsible leadership in bangladesh: possibilities, opportunities, and beyond”. (https://www.mdpi.com/2071-1050/13/8/4511) [Erişim Tarihi: 12/06/2024].
• Işık, A. H., Alakuş, F. ve Eskicioğlu, Ö. C., (2021), “Hayvancılıkta robotik sistemler ve yapay zekâ uygulamaları”. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 9, s.370-382.
• Kılavuz, E. ve Erdem, İ. (2019), “Dünyada tarım 4.0 uygulamaları ve Türk tarımının dönüşümü”. Social Sciences (NWSASOS), 14(4), s.133-157.
• Naderifar, M., Goli, H. and Ghaljaie, F., (2017), “Snowball sampling: a purposeful method of sampling in qualitative research”, Strides in Development of Medical Education, 14(3), s.1-4.
• Özgüven, M. M., Altaş, Z., Güven, D. ve Çam, A., (2022), “Tarımda drone kullanımı ve geleceği”. Ordu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 12(1), s.63-84.
• Semerci, A. (2019), “Türkiye’de tarımsal destekleme uygulamalarının değerlendirilmesi”. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (1), s.181–186.
• Subaşı, O. S. ve Uysal, O., (2018), “Tarımsal Üretici Örgütlenmeleri ve Üretici Birlikleri.” Uluslararası Erdemli Sempozyumu, 19-21 Nisan, Mersin.
• Türkseven, S., Kızmaz, M. Z., Tekin, A. B., Urkan, E. ve Serim, A. T. (2016), “Tarımda dijital dönüşüm; insansız hava araçları kullanımı”. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 12 (4), s.267-271.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık Ankara.
• Yılmaz, D. ve Yıldırım, M. (2016), “Türkiye’de biçerdöver müteahhitliğinin durumunun incelenmesi: İç Anadolu bölgesi örneği”. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11 (1), s.95-103.