In both the Byzantine and Norman periods of rule, Greek notarial documents and other archival records from Southern Italy and Sicily frequently mention a group known as archontes, a collective term referring to local notables or potentates. While notoriously difficult to define with precision, this group encompassed a wide range of individuals and families, including those who held title or office (often originating in the Byzantine period) as well as those whose influence was more informal or due primarily to wealth or land ownership. Those families included among these archontes display a large degree of continuity between the early eleventh and mid-twelfth centuries, and they almost universally represent local, Greek-speaking elements rather than individuals appointed to administrative positions from elsewhere.
This article argues that this group of families in Calabria played a specific role as intermediaries between the local, Greek-speaking population and the newly established Norman powers, particularly in the first century of the latter’s arrival in the region. This role is most visible in records of legal disputes, especially when land ownership was involved, when judicial decisions were made and issued jointly in the name of a Norman-appointed judge and an assembly of local archontes. I contend that this role can be more thoroughly understood through the comparative use of archival documents from Greek monasteries in the region and the legal handbook known as the Prochiron Legum or Prochiron Calabriae, which may suggest that this legal function quickly became quasi-formalized and supported by written legislation.
Norman Italy Byzantine and Norman law Italo-Greek aristocracy Calabria
Hem Bizans hem de Norman egemenliği altındaki Güney İtalya ve Sicilya'da, Yunanca noter belgeleri ve diğer arşiv kayıtları sıklıkla archontes olarak bilinen bir gruptan bahseder. Bu terim, yereldeki saygın kişiler veya yetki sahiplerinden oluşan bir grubu adlandırmak için kullanılır. Kesin olarak tanımlanması oldukça zor olsa da bu grup, genellikle Bizans döneminde unvan ya da makam sahibi olanlarla malvarlıkları nedeniyle dolaylı şekilde yetki sahibi olan bireyleri ve aileleri kapsar. On birinci yüzyılın başlarıyla on ikinci yüzyılın ortaları arasında büyük ölçüde süreklilik gösteren bu archonler arasında yer alan ailelerin neredeyse tamamı idari pozisyonlara dışarıdan atananları değil yerel ve Yunanca konuşan bireyleri temsil eder.
Bu makale, Calabria'daki archontes olarak adlandırılan bu aile grubunun, özellikle Normanların bölgeye gelişinin ilk yüzyılında, Yunanca konuşan yerel halk ile yeni kurulan Norman güçleri arasında bir tür aracı rolü üstlendiğini öne sürmektedir. Bu rol özellikle yargı kararlarının Normanlar tarafından atanan bir yargıç ve yerel archonteslerden oluşan bir kurulun ortaklaşa verdiği toprak mülkiyeti gibi hukuki anlaşmazlıkların kayıtlarında göze çarpar. Makale bölgedeki Yunan manastırlarındaki arşiv belgeleri ile Prochiron Legum veya Prochiron Calabriae olarak bilinen hukuk el kitabını karşılaştırarak, archonteslerin hukuki işlevlerinin nasıl hızla yarı resmileştiğini ve yazılı mevzuatla desteklendiğini ortaya koymaktadır.
Norman İtalya Bizans ve Norman hukuku İtalyan-Yunan aristokrasisi Calabria
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Bizans Tarihi, Ortaçağ Avrupa Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 18 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 43 Sayı: 77 |