XVIII. yüzyılda, Osmanlı İmparatorluğu,
taşrada devamlı surette bir kargaşanın içine düşmüş, ortaya çıkan asayişsizlik neticesinde
İmparatorluğun hemen hemen her cihetinde olduğu gibi Batı Anadolu’da da pek çok
eşkıya çetesi türemişti. Söz konusu eşkıya grupları pek çok can ve mal kaybına
neden olsalar da, kendine has biçimsel özellikleri ve kurgulanan faaliyetleri
nedeniyle öncelikle Avrupa, sonrasında da Osmanlı matbuatı açısından ilgi
çekici bir figür haline gelmişlerdi. Öyle ki haklarında sayfalarca yazılar
yazılmış ve tablolar/gravürler resmedilmişti. Bu surette, zeybeklerin yanı sıra
Arnavut ve Rum eşkıyaların ön plana çıkmış olanları, birer romantik soyguncuya
dönüşmüşlerdi.
Bu çalışmada, yerli ve yabancı dönem
gazeteleri ile ikinci elden kaynakların ışığında, Batı Anadolu eşkıyalığının
bir mit haline geliş serüveni ele alınacak ve bu dönüşümün temel nedenleri
üzerinde durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2019 |
Gönderilme Tarihi | 29 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 5 |
Yayının Türü: Uluslararası Akademik Hakemli-Altı Ayda Bir Yayınlanır