Çok Disiplinli Çalışmalarda Osmanlı Yazımına Bir Örnek: Kutsal Roma İmparatorluğu ve Osmanlı, Küresel Emperyal İktidardan Mutlakiyetçi Devletlere

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 371 - 384, 25.12.2020

Özgün Kabacaoğlu

Öz

Sosyal Bilimler genel kabul edildiği haliyle Aguste Comte tarafından 19. asrın ilk yarısında kurulmuştur. İlk çalışmaların üzerinden geçen yaklaşık yüz elli yıl içerisinde ise gelişmeye devam etmiş ve birçok farklı dala ayrılarak farklı disiplinleri bünyesinde barındırır olmuştur.
Sosyal bilimlerin farklı disiplinlere ayrılmasıysa, çeşitli alanlarda yoğun çalışmaların yapılması ve bilgi birikiminin artışını beraberinde getirmiştir. Uzmanlaşmanın bilimde gelişimi arttırdığı öne sürülebilir haldedir. Lakin bu uzmanlaşma, yani disiplinlerden herhangi birinde uzun yıllar çalışmak, bir noktadan sonra kuramların açıklamalarında tutarsızlık oluşma ihtimalini doğurmaktadır. Zira her disiplin kendi bağlam ve perspektifinden sorunlara yaklaşmakta ve bu nedenle de farklı bağlam ve bakışları kaçırabilmektedir. Böylelikle de hakikati kavramakta yetersiz kalma ihtimali doğmaktadır. Bu sorunun aşılması ise disiplinler arası çalışmalarla mümkün olabilir. Disiplinler arası çalışmalar sosyal bilim kuramlarının güçlenmesine yarar.

Anahtar Kelimeler

disiplinlerarası çalışmalar, osmanlı devleti, habsburglar

An Example of Ottoman Studies in Multidisciplinary Studies: The Holy Empire and the Ottomans, From Global Imprerial to Absolutist States

Öz

Anahtar Kelimeler

multidisciplinaire, ottomans, habsburgs

Kaynakça

• Abou-El-Haj, R. A. (2018). Modern Devletin Doğası: 16. Yüzyıldan 18. Yüzyıla Osmanlı İmparatorluğu (2. baskı). Çev. O. Özel, C. Şahin. Ankara: İmge.
• Ágoston, G. (2007). Information, ideology, and limits of imperialpolicy: Ottoman grand strategy in the context of Ottoman–Habsburg rivalry. V. H. Aksan & D. Goffman (Ed.), The Early Modern Ottomans: Remapping The Empire (ss. 75–103). New York: Cambridge University.
• Arslan, A. (2019a). İbn-i Sina ve Sipinoza da Felsefe-Din İlişkileri. İslam Felsefesi Üzerine (3. baskı, ss. 75–111). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Arslan, A. (2019b). İbn - i Haldun (4. baskı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Ergül, E. (2016). Jean Bodin’in Devlet Teorisi Üzerindeki Osmanlı Etkisi. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 20(1), 303–346.
• Farabi. (2018). İdeal Devlet. Çev. A. Arslan. İstanbul: İş Bankası Kültür.
• Farabi. (2020). Mutluluğun Kazanılması. Çev. A. Arslan. İstanbul: İş Bankası Kültür.
• Faroqhi, S. (2002). Coping With The Central State, Coping With Local Power: Ottoman Regions and Notables From The Sixteenth to The Early Nineteenth Century. F. Adanır & S.
• Faroqhi (Ed.), The Ottomans and The Balkans: A Discussion of Histography (ss. 351–381). Brill.
• Habermas, J. (2019). İletişimsel Eylem Kuramı. Çev. M. Tüzel. İstanbul: Alfa.
• İnalcık, H. (1958). Osmanlı Hukukuna Giriş : Örfi - Sultani Hukuk ve Fatih’ in Kanunları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 13(2). https://doi.org/10.1501/SBFder_0000000371
• İnalcık, H. (1959). Osmanlılarda Saltanat Veraseti Usulü ve Türk Hakimiyet Telakkisiyle İlgili. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 14(1), 1. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000000457
• İnalcık, H. (1993). Adaletnameler. Belgeler (2. baskı, C. 3–4). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• İnalcık, H. (2015). Kutadgu Bilig’de Türk İdare Geleneği ve Adalet. B. Arı & S. Aslantaş (Ed.), Adalet Kitabı (2. baskı, ss. 15–32). İstanbul: Yeditepe.
• İnalcık, H. (2016). Osmanlı Tarihinde İslamiyet ve Devlet. İstanbul: İş Bankası Kültür.
• İnalcık, H. (2019). Comments on “Sultanism”: Max Weber’s Typification of the Ottoman Policy. C. Dalgakıran (Ed.), The Ottoman Empire and Europe: The Ottoman Empire and Its Place in European History (5. baskı, ss. 63–94). İstanbul: Kronik.
• Kabacaoğlu, Ö. (2020). Askeri Teknlojideki Gelişmelerin Osmanlı İdari Yapısına Etkileri: 1593 - 1717. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi.
• Kafadar, C. (2019). Kendine Ait Bir Roma: Diyar - ı Rum’da Kültürel Coğrafya ve Kimlik Üzerine (3. baskı). İstanbul: Metis Yayınları.
• Karataş, Ş. (2017). Emperyalist iktidardan mutlakiyetçi devlete. 01 Kasım 2020 tarihinde erişildi. Evrensel Gazetesi website: https://www.evrensel.net/haber/332356/emperyalist-iktidardan-mutlakiyetci-devlete
• Kenanoğlu, M. M. (2013). Zimmi - 3. TDV İslam Ansiklopedisi. 9.11.2020 tarihinde erişildi https://islamansiklopedisi.org.tr/zimmi#3-osmanlilarda%0A
• Kolodziejczyk, D. (2018). Evrensellik İddiaları ve Gerçeklik Arasında: Erken Modern Sönemde Sınır Boyları. C. Woodhead (Ed.), Osmanlı Dünyası (ss. 271–290). Çev. G. Çağalı Güven. İstanbul: Alfa Tarih.
• Kömbe, İ. (2014). Adalet Dairesinin Teşekkülü ve Temel Kavramları. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Küçük, B. H. (2012). Early Englightement in İstanbul. Yayınlanmamış Doktora Tezi. San Diego: California Üniversitesi.
• Oktay, A. S. (2019). Kınalızade Ali Efendi ve Ahlak - ı Ali (5. baskı). İstanbul: İz.
• Özbaran, S. (2017). Bir Osmanlı Kimliği (3. baskı). İstanbul: Kitap.
• Özel, A. (1997). Harbi. TDV İslam Ansiklopedisi. 08.11.2020 tarihinde erişildi. https://islamansiklopedisi.org.tr/harbi--gayr-i-muslim%0A
• Salzmann, A. (2004). Tacqueville in The Ottman Empire Rival Paths to The Modern State. Boston: Brill.
• Sander, O. (2016). Anka’nın Yükselişi ve Düşüşü: Osmanlı Diplomasi Tarihi Üzerine Bir Deneme (10. baskı). Ankara: İmge.
• Tursun Bey. (2014). Fatih’in Tarihi (Tarih - i Ebu’l Feth) (F. K. Yardım & S. Orhan, Ed.). İstanbul: İlgi Kültür Sanat.
• Weber, M. (1978). Ecconomy and Society (G. Roth & C. Wittich, Ed.). California: University of California.
• Yılmaz, H. (2018). Caliphate Redefined: The Mystical Turn in Ottoman Political Thought. New Jersey: Princeton University.