A Geographic view on the Touristic Accommodation Type and Distribution in Turkey

Yıl 2021, , 697 - 724, 25.06.2021

Mehmet Akif Ceylan , Mehmet Yakut

https://doi.org/10.30622/tarr.931416

Cited By: 4

Öz

In this study, the types and distribution of accommodation facilities, which are of great importance in the development of tourism, are discussed. By examining the distribution of accommodation facilities, which are considered to be the permanent elements of the tourism sector, the relations between accommodation facilities and touristic regions and provinces have been emphasized. While making evaluations, statistical data and literature information as well as observations made during geographic research trips were used.

The physical, human and cultural potential of any venue determines the touristic activities and accommodation types to a great extent. Major tourist accommodation types include hotels, motels, holiday villages, hostels, caravans, bungalows, tent-camping and oberj. Tourist accommodation facilities are generally concentrated in the southern and southwestern coastal regions of our country. This situation is closely related to the natural and human tourism potential of the coastal areas. In addition, there has been a significant increase in the number of touristic accommodation facilities in our country after 1980, especially after 2000, due to encouraging policies. Indeed, Turkey's tourism businesses and municipalities certified today total bed capacity has increased to over 1,5 million.

Antalya is by far the first with 807 facilities in the distribution of accommodation facilities with tourism operation certificates to the provinces. It is followed by İstanbul 644, Muğla 412, İzmir 222, Ankara 182, Nevşehir 110, Balıkesir 95 and Aydın 92 facilities, respectively. The least facility with the Ministry's operation certificate is in Kilis and there is only 1 facility. From other provinces, 2 facilities each in Bayburt and Siirt, and 3 facilities each in Bingöl and Iğdır. In recent years, it is distinguished that tourism movements and accommodation facilities with alternative tourism types tend to spread throughout the country. It should be given importance that touristic accommodation facilities and alternative tourism types, which provide intense employment, are encouraged and become widespread in provinces located in the inner regions of Turkey. Thus, the tourism sector should be utilized more in reducing the development gap between provinces.

Anahtar Kelimeler

Tourism, Accommodation, Accommodation Types, Hotel, Turkey

Türkiye’de Turistik Konaklama Türlerine ve Dağılışına Coğrafi Bir Bakış

Öz

Bu çalışmada, turizmin gelişmesinde büyük öneme sahip olan konaklama tesislerinin türleri ve dağılışı ele alınmıştır. Turizm sektörünün sabit elemanı olarak değerlendirilen konaklama tesislerinin mekâna dağılışı incelenerek, konaklama tesisleri ile turistik yöreler ve iller arasındaki ilişkiler üzerinde durulmuştur. Değerlendirmeler yapılırken istatistik veriler ve literatür bilgilerinin yanı sıra coğrafi arazi çalışmaları esnasında yapılan gözlemlerden de büyük ölçüde yararlanılmıştır.

Herhangi bir mekânın fiziki, beşeri ve kültürel potansiyeli, turistik faaliyetleri ve konaklama türlerini büyük ölçüde belirlemektedir. Başlıca turistik konaklama türleri arasında otel, motel, tatil köyü, pansiyon, karavan, bungalov, çadır-kamping ve oberj yer almaktadır. Turistik konaklama tesisleri genellikle Türkiye’nin batı, güneybatı ve güney kıyı bölgelerinde yoğunlaşmıştır. Bu durum, kıyı kesimlerinin doğal ve beşeri turistik potansiyelleriyle yakından ilgilidir. Ayrıca teşvik edici politikalar nedeniyle Türkiye’de turistik konaklama tesislerinin sayısında 1980, özellikle 2000 yılından sonra belirgin artışlar söz konusu olmuştur. Nitekim günümüz itibariyle Türkiye’nin turizm işletme ve belediye işletme belgeli toplam yatak kapasitesi 1,5 milyonun üzerine çıkmıştır.

Turizm işletme belgeli konaklama tesislerinin illere dağılışında, Antalya 807 tesisle açık ara ilk sırada gelmektedir. Daha sonra sırasıyla İstanbul 644, Muğla 412, İzmir 222, Ankara 182, Nevşehir 110, Balıkesir 95 ve Aydın 92 tesisle takip etmektedir. Bakanlık işletme belgeli en az tesis ise Kilis’te olup yalnızca 1 tesis mevcuttur. Diğer illerden Bayburt ve Siirt’te 2’şer, Bingöl ve Iğdır’da 3’er tesis hizmet vermektedir. Son yıllarda alternatif turizm türleriyle birlikte turizm hareketlerinin ve konaklama tesislerinin ülke sathına yayılma eğiliminde olduğu ayırt edilmektedir. Yoğun bir istihdam sağlayan turistik konaklama tesislerinin ve alternatif turizm türlerinin Türkiye’nin iç bölgelerinde bulunan illerinde de teşvik edilerek yaygınlık kazanmasına önem verilmelidir. Böylece iller arasında gelişmişlik farkının azaltılmasında turizm sektöründen daha fazla yararlanılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Turizm,, Konaklama,, Konaklama Türleri,, Otel, Türkiye

Kaynakça

• KAYNAKÇA Aktaş, A. (2002). Turizm İşletmeciliği ve Yönetimi. (2. Basım), Antalya: Azim Matbaası.
• Akıncı, Z. (2010). Konaklama İşletmelerinde Kriz Yönetimi: Alanya Bölgesindeki Konaklama İşletmelerinde Kriz Sürecinde Karşılaşılan Sorunların Tespit Ve Çözümüne Yönelik Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Akıncı, Z. (2011). Otel İşletmeciliği. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Alaeddinoğlu, F. Toroğlu, E. Elibüyük, M. (2006). Türkiye’de Bölgesel Farklılıklara Göre Konaklama Tesislerinin Gelişimi ve Değişimi, IV. Ulusal Coğrafya Sempozyumu, Ankara Üniversitesi 25-26 Mayıs 2006. Ankara. Ss:145-152.
• Azaltun, M. ve Kaya, E. (2010). Konaklama İşletmelerinde Muhasebe Uygulamaları. (3. Basım), Ankara: Detay Yayıncılık.
• Baker, S., Huyton, J. ve Bradley, P. (2000). Principles of Hotel Front Office Operations. (Second Edition), London: British Library Pres.
• Barutçugil S. İ. (1989). Turizm İşletmeciliği. ( 3. Basım), İstanbul: Beta Basım.
• Dilber, İ. (2007). Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi Üzerindeki Etkisinin Girdi Çıktı Tablosu Yardımıyla Değerlendirilmesi, Manisa: Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(2): 205-220.
• Dinçer, M. ve Dinçer, F. (1989). Türkiye’de Konaklama Sektörünün Gelişimi ve Başlıca Sorunları Üzerine Bir Araştırma, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 47 (1-4): 45-57.
• Doğanay, H. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, Kültür ve Turizm: Kültürel Turizm, İzmir: Ege Coğrafya Dergisi, 15: 51-59.
• Gürdal, M. (1990). Turizm Ulaştırması. Ankara: Adım Yayımcılık.
• https://yigm.ktb.gov.tr/Eklenti/68203,08122020-tarihi-itibariyla-bakanlik-belgelikonaklama-t-.xls?0 (Erişim Tarihi 17.12.2020).
• https://www.tursab.org.tr/istatistikler/turistik-tesis-isletmeler/ (Erişim Tarihi 21.12.2020).
• https://yigm.ktb.gov.tr/TR-201137/belediye-belgeli-tesis-istatistikleri.html (Erişim Tarihi: 17. 12. 2020).
• Koçhan, M. (2015). Risk Ve Kriz Dönemlerinde Otel İşletmelerinin Yönetimine Yönelik Bir Araştırma Otel İşletmelerinde Risk Ve Kriz Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Düzce Üniversitesi, Düzce.
• Kozak, N. Kozak, M.A. Kozak, M. (2011). Genel Turizm İlkeler- Kavramlar. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Medlik, S. (1972). Profile of Hotel And Catering Industry. London.
• MEB - Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). Konaklama ve Seyahat İşletmeleri, Ankara, MEGEP (Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi).
• Okuyucu, A. ve Akgiş, Ö. (2016). Türkiye’de Konaklama Sektörünün Yapısal ve Mekânsal Değişimi: 1990-2013, Ankara: Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(1):249-269.
• Olalı, H. Korzay, M. (1993). Otel İşletmeciliği. İstanbul: Beta Basım.
• Özgüç, N. (1977). Sayfiye Yerleşmeleri: Gelişme ve Başlıca Özellikleri, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 22:142-162.
• Özgüç, N. (2007). Turizm Coğrafyası (Özellikler ve Bölgeler). İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Resmi Gazete. (2005). Turizm Tesislerinin Belgelendirilmesine ve Niteliklerine İlişkin Yönetmelik, Ankara: 25852: 4519-4552.
• Resmi Gazete. (2019). Turizm Tesislerinin Niteliklerine İlişkin Yönetmelik, Ankara: 30791: 92-120.
• TÜROFED. (2008). Konaklamanın Seyahat Pazarındaki Yeri, Ekonomiye Katkıları ve Turizm-Endüstri İlişkileri. İstanbul: Özgün Ofset (www.turofed.org.tr).
• Usta, Ö. (2001). Genel Turizm. İzmir: Anadolu Matbaası.
• Yıldız, Ş. (2011). Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinin Örgüt Yapılarının Mekanik-Organik Örgüt Yapısı Bağlamında İncelenmesi, Tezsiz Yüksek Lisans Bitirme Projesi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Yiğitoğlu, R. (2020). Konaklama İşletmelerinde Turist Azlığı Durumunda Alternatif Ürün ve Hizmet Geliştirme Stratejilerinin Etkisi: Nevşehir İli Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Hacıbektaş Veli Üniversitesi, Nevşehir.