İlmiye sınıfı, klasik İslam eğitim kurumu olan, Osmanlı Devleti’nde kendine özgü özelliklere bürünen medrese eğitiminin belli aşamasını tamamlayıp icazet alan, merkezi hükümetin önemli kadrolarında görev alan Müslüman ve çoğunlukla Türklerden oluşan meslek grubudur. Seyfiye ve kalemiye ile birlikte Osmanlı yönetici sınıfının üç temel üyesinden olan ilmiye sınıfı, geleneğini en iyi koruyan, yetki ve imtiyazlarını en iyi kollayan bir meslek grubu olmakla birlikte, tarihi seyir içerisinde kendine has özellikler ve değişiklikler göstermiştir.
Eski Türk ve İslam Devletlerinden alınan ilmi geleneği sürdüren Osmanlı Devleti, mülazemet sistemi, medreseler ve kadılıklardaki hiyerarşi, kaza ve tedris faaliyetlerinin birbiriyle ilişkisi ve hareketliliği, ulemâ sınıfının devlet içerisindeki konumu gibi hususlarda kendine has uygulamalar, yenilikler getirerek sistemi ihtiyaçları doğrultusunda dönüştürmüştür.
Osmanlı Devleti yetişmiş insan kaynağını ilmiye teşkilatı içerisinde istihdam edebilmek için zaman içerisinde şartların öngördüğü belli değişiklikler gösteren uygulamalar ortaya koymuştur. Bu uygulamalar ile ilmiye teşkilatına giriş, bir görevden diğerine atanma aşamaları sıkı sıkıya takip edilmiştir. Bu çalışma ile XVII. yüzyıl Osmanlı ilmiyesinde bir göreve atanma usulü Anadolu kadıasker ruznamçe defterleri esas alınarak incelemeye tabi tutulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 1 |