The Contemporary Sociology Methods in Turkey: The Analysis of Methodology Debates and Dualities

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 4, 479 - 492, 30.12.2020

Nuriye Çelik

https://doi.org/10.30622/tarr.767102

Öz

The debates on methodology in sociology can be based upon the years when sociology was born as a science. The effort of sociology to achieve a science status and the social changes witnessed by the founding sociologists have determined the methodological preferences of sociology which a new emerging science. Positivism has been accepted as the unique method in sociology for a long time because of that historical roots. Just as the years of the birth of sociology are linked to the need for a regular society, the increasing individual-based tendency in methodology is shaped by the social aspects that arise from a society-individual dilemma in favour of the individual. This study aims to reveal the relationship between methodological debates and dualities in sociology. To be able to see the contemporary status of methodological preferences, it has examined the methods of sociology doctoral theses and articles written recently. As a result of that study, it was seen that the changes in the methodology have proceeded in parallel with the social changes in society and, contemporary sociology has produced theories based individual and the qualitative method was used more in the recent academic literature in sociology. This conclusion will not end the methodological discussions however, it gains importance in observing the effect of social change in methodology.

Anahtar Kelimeler

Methodology, Turkey Sociology, Qualitative Methods, Quantitative Methods

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Türkiye’deki Çağdaş Sosyoloji Metotları: Metodoloji Tartışmaları ve İkilikler Üzerine Bir Analiz

Öz

Sosyolojideki metodoloji tartışmaları, sosyolojinin bir bilim olarak doğduğu yıllara kadar dayandırılabilir. Sosyolojinin bir bilim statüsü elde etme çabası ve kurucu sosyologların tanık oldukları toplumsal değişimler, yeni ortaya çıkan sosyoloji biliminin metodolojik tercihlerini de belirlemiştir. Pozitivizimin uzunca bir süre sosyolojideki tek yöntem olarak kabul edilmesi, bu geçmişten beslenmektedir. Tıpkı sosyolojinin doğduğu yılların düzenli bir topluma duyduğu ihtiyaçla bağlantılı olarak şekillenmesi gibi, sosyolojinin metodoloji yöntemleri de artan birey temelli eğilim, toplum- birey ikileminde birey lehine ortaya çıkan toplumsal görüşlerden, modern toplumdaki sorgulamalardan kaynak almakta ve etkilenmektedir. Bu çalışmanın amacı sosyolojideki metodolojik tartışmalar ile dualitiler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak ve metodolojik tercihlerin çağdaş durumunu görmek adına son dönemdeki sosyoloji doktora tezleri ve makaleleri inceleyerek, bu çalışmaların yöntemlerini tartışmaktır. Metodolojideki değişimlerin toplumsal değişimlerle paralel ilerlediği, çağdaş sosyoloji anlayışının mikro temelli teorilere yöneldiği ve buna bağlı olarak sosyolojide son dönem akademik yazında nitel yöntemin daha fazla kullanıldığı tespit edilmiştir. Bu sonuç metodolojik tartışmaları sonlandırmayacaktır fakat metodolojideki tolumsal değişim etkisini gözlemlemek bakımından önem kazanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Metodoloji, Türkiye Sosyolojisi, Nitel Yöntem, Nicel Yöntem

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Akın, M. H. (2008). Sosyolojide Yöntem Sorunu Olarak Anlama ve Açıklamanın Sınırları. Selçuk University, Faculty of Arts and Sciences, Journal of Social Sciences, 20, 103-114.
• Akpolat, Y. (2016). Türk Sosyolojisi Üzerine Kisa Bir Bakış. Sociology Conferences, 53, 3-27.
• Aksan, G. (2016). Max Weber ve Değerler Sosyolojisi: Bir Metodolojik İkilemin Düşündürdükleri. Selcuk University the Journal of Faculty of Literature, 35, 427-446.
• Alkan, E. Ö. (2015). Sosyolojide Temel Metodolojik İkilikler ve Bunlari Aşma Girişimleri. İnönü University International Journal of Social Sciences, 4(1), 1-24.
• Başak, S. (2005). Türk Sosyolojisinde Yapı Araştırmaları. Bilig, 32, 33-63.
• Bayhan, V. (2016). Sosyal Bilimlerde" Objektiflik" Efsanesi. Mukaddime, 7(2), 217-242.
• Bulut, Y. (2014). Türkiye’de Sosyolojinin 100 Yılı. Istanbul University Journal of Sociology, 3(28): 1-21.
• Çelebi, N. (2008). Sosyoloji Sosyologun Yaptığı İse. Hacettepe University Turkish Studies (HÜTAD), (8), 69-80.
• Çelik, N. (2018). Kamusal Alanda Sosyal Taklit: Sosyal Medyada Yeni Gelin Evi Imgesi, Selçuk University, Institute of Social Sciences, Department of Sociology PhD Thesis, Konya.
• Çetintaş, A. (2015). Sosyolojik Kuramlara Hakim Temel Paradigmalar Çerçevesinde Toplum-Birey Dualizmi. İnönü University International Journal of Social Sciences, 4(1), 25-42.
• Collins, D. (2005). Organisational Change: Sociological Perspectives. Routledge Puplications.
• Della Porta, D., and Keating, M. (Eds.). (2008). Approaches and Methodologies in The Social Sciences: A pluralist perspective. Cambridge University Press.
• Durkheim E. (1982b) The Contribution of Sociology to Psychology and Philosophy (1909). In: Lukes S. (eds) The Rules of Sociological Method : Contemporary Social Theory. Palgrave, London
• Durkheim, E. (1982a). The Method of Sociology (1908). In The Rules of Sociological Method (pp. 245-247). Palgrave, London.
• Erbaş, H. (2015). Türkiye’de Bedeller Ödemiş bir Sosyolojik Düşünce Ustası: Sosyolog Behice Boran. Mülkiye Dergisi, 39(3), 5-58.
• Esgin, A. (2015). Sosyal Bilimci mi, Yoksa Doksalog Teknisyenlermiyiz? Türkiye’deki Bazi Sosyoloji Pratikleri Üzerine Eleştiriler. Sociology Notes, 52 (2015-2) / 191-220.
• Esgin, A., Özben, M. (2018). Klasik Sosyoloji ve Gündelik Hayat: Durkheim’dan Parsons’a, in Gündelik Hayat Sosyolojisi, Ed: Ali Esgin, Güney Çeğin, Phoenix Puplications, 13-35.
• Giddens, A. (2012). Sosyoloji, Kırmızı Publications, 1. Edition, İstanbul.
• Giddens, A. (2013). Sosyolojik Yöntemin Yeni Kuralları, Sentez Publications, 2. Edition, Ankara.
• Gouldner, A. W. (2015). Batı Sosyolojisinin Yaklaşan Krizi. Trans: Mesut Şenol, Sakarya University Culture Publications, Sakarya.
• Johnson, D. P. (2008). Contemporary Sociological Theory: An Integrated Multi-level Approach. Springer Science and Business Media.
• Kasapoğlu, M. A. (1992). Sosyolojide Birlik Sağlama. Ankara University the Journal of Department of Philosophy, 14, 201-218.
• Keirns, N. J., Strayer, E., Griffiths, H., Cody-Rydzewski, S., Scaramuzzo, G., Sadler, T., ... and Jones, F. (2013). Introduction to sociology. OpenStax College, Rice University.
• Mizruchi, M. S. (2017). The Current Crisis of American Sociology, Michigan Sociological Review, 31,1-26.
• Niezen, R. (2015). The Durkheim-Tarde Debate and the Social Study of Aboriginal Youth Suicide. Transcultural psychiatry, 52(1), 96-114.
• Öztürk, E. (2017). Sosyolojide Nesnellik Sorunu Bağlamında Max Weber’in Pozitivizm-Hermeneutik İkiliğini Aşma Girişimi. Ankara University Journal of Social Sciences, 4(1), 196-244.
• Schwemmer, C., and Wieczorek, O. (2020). The Methodological Divide of Sociology: Evidence From Two Decades of Journal Publications. Sociology, 54(1), 3-21.
• Sezer, B., andÇağan, K. (2007). Türk Sosyolojisi ve Baykan Sezer. Journal of Social Sciences, 9 (2), 69-86.
• Simmel, G. (2009). Bireysellik ve Kültür, çev. Tuncay Birkan, İstanbul: Metis Yayınları.
• Tarde, Gabriel (1903). The Laws of Imitations. Elsie Clews Parsons (translator), New York: Henry Holtand Company.
• Uluocak, Ş. (2016). Tözcülük-İlişkisellik Dikotomisi Açisindan İlişkisel Sosyolojik Modellerin Türkiye’de Sosyoloji Pratiği ve Düşünümselliği Açisindan Olasi Açilimlari. Sosyoloji Konferansları, (53), 101-153.
• Vargas, E. V., Latour, B., Karsenti, B., Aït-Touati, F., andSalmon, L. (2008). The Debate Between Tarde and Durkheim. Environment and Planning D: Society and Space, 26(5), 761–777.
• Yıldız, R., and Hira, İ. (2010). Sosyal Bilimlerde Yöntem Tartışmaları Bağlamında Kuhn ve Rothacker. Journal of Academic Studies (AID), 5(2), 133-153.