A Mixed-Pattern Study on the Pedagogical Beliefs of Teachers of Religious Education and Ethical Knowledge

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 1009 - 1042, 31.12.2021

Süleyman Gümüş

https://doi.org/10.47424/tasavvur.900091

Öz

This study aims to examine the pedagogical beliefs of teachers of religi-ous education and ethical knowledge in terms of various variables. Pedagogical beliefs are value patterns developed in learning-teaching processes. Pedagogical beliefs are one of the two basic value patterns of teachers who are one of the central figures of teaching, and therefore to construct qualified learning-teaching environment they should be taken into consideration. The study is a mixed methods research study and an exploratory sequential pattern has been adopted. Quantitative research is a descriptive research designed as a relational survey method. In the second step, case study method has been used for qualitative study. According to the survey data, there is no significant relationship between the pedagogical beliefs of the teachers of religious education and ethical knowledge and their gender, educational status, sort of school and reading habits. Ten teachers have been interviewed to discover how variables related to pedagogical belief have been subjectively perceived. According to the teachers, the outcomes of the religious education and ethical knowledge lesson isn’t sufficient, and the system and the student have been mentioned as the most important reasons for this inadequacy. For the participants, the qua-lifications of the real learning-teaching environments are more important than the pedagogical beliefs, or rather, it can be said that they have developed a realist teacher identity.

Anahtar Kelimeler

Religious Education, Education, Teaching, Religious Education and Ethical Knowledge, Teachers of Religious Education and Ethical Knowledge, Pedagogical Belief

DKAB Öğretmenlerinin Pedagojik İnançları Üzerine Karma Desenli Bir Çalışma

Öz

Bu çalışma, DKAB öğretmenlerinin pedagojik inançlarını çeşitli değişkenler açısından inceleme amacını taşımaktadır. Pedagojik inanç, öğrenme-öğretme süreçlerine yönelik geliştirilen değer örüntüleridir. Pedagojik inançlar, öğretimin merkezi figürlerinden olan öğretmenlerin iki temel değer örüntülerinden birisidir ve bu sebeple nitelikli bir öğrenme-öğretme ortamı için dikkate alınmalıdır. Çalışma karma desenli bir çalışmadır ve nicel araştırmada model olarak değişkenler arasındaki ilişkiyi ele alan tarama modellerinden olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler, doküman analizi ve tarama (survey) yöntemiyle toplanmıştır. Nitel çalışma içinse durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Tarama verilerine göre DKAB öğretmenlerinin pedagojik inançları ile cinsiyet, eğitim durumu, görev yaptıkları okul türü ve kitap okuma alışkanlıkları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir. Görev süresi ile pedagojik inanç arasında ise anlamlı bir ilişki görülmüştür. Söz konusu tarama verilerinin öznel olarak nasıl anlamlandırıldığını keşfetmek için on öğretmenle mülakat yapılmıştır. Öğretmenlere göre genel olarak DKAB dersi çıktıları yeterli değildir ve bu yetersizliğin en önemli sebepleri olarak sistem ve öğrenci dile getirilmiştir. Katılımcıların ideal DKAB öğretmeni için dile getirdiği nitelikler ise iletişim, alan bilgisi, meslek bilgisi, merhamet, teknolojik araçları kullanmak ve kendini yenilemektir. Katılımcılar için pedagojik inançlardan daha çok gerçek öğrenme-öğretme ortamlarının özellikleri daha önemli görünmektedir ya da daha doğru ifadeyle realist öğretmen kimliği geliştirdikleri söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Eğitim, Öğretim, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri

Kaynakça

• Akyürek, Süleyman. “İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersi ile Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Eğitim-Öğretim Yeterliklerine İlişkin Algıları”. Değerler Eğitimi Dergisi 10/23 (2012), 7-47.
• Akyüz, Yahya. Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2013.
• Altınova Şahin, Ayşegül. Osmanlı Devleti’nde Rüşdiye Mektepleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2018.
• Arpacı, Mücahit. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Öğretme Stilleri (Diyarbakır Örneği)”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 40 (2013), 251-270.
• Baltacı, Ali. “Din Dersi Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Yaklaşımları: Etnometodolojik Bir Araştırma”. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 19/2 (2019), 293-321.
• Baltacı, Ali. “Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 7/1 (2018), 231-274.
• Cebeci, Suat. Din Eğitimi Bilimi ve Türkiye’de Din Eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları, 2005.
• Cresswell, John W. Araştırma Deseni: Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları. ed. Selçuk Beşir Demir. Ankara: Eğiten Kitap Yayınları, 2017.
• Cresswell, John W. Educational Research: Planning, Conducting and Evaluating Quantitative and Qualitative Research. New Jersey: Pearson Education, 2015.
• Cresswell, John W. Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. Ankara: Siyasal Kitabevi, 2020.
• Cresswell, John W. - Clark Plano, Vicki L. Designing and Conducting Mixed Methods. Los Angeles: SAGE Publications, 2017.
• Çınar, Fatih. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Aktif Öğrenme Yöntem ve Tekniklerine Yönelk Bilgi ve Uygulama Düzeyleri”. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 2/41 (2018), 174-199.
• Çınar, Fatih - Buyrukçu, Ramazan. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Aktif Öğrenme Modeline Yaklaşımları”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2/24 (2016), 59-82.
• Erdoğan, İrfan. “Gelişim Psikolojisine Dair”. Gelişim Psikolojisi. ed. Hatice Ergin - S. Armağan Köseoğlu. Ankara: Nobel Akademi Yayınları, 2020.
• Eren, Hale. Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Pedagojik İnançlarının Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. (Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksel Lisans Tezi), 2019.
• Erkmen, Besime. “Novice EFL Teachers’ Beliefs about Teaching and Learning, and Their Classroom Practices”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 29/1 (2014), 99-113.
• Fullan, Michael. “The Return of Large-Scale Reform”. Journal of Educational Change 1/ (2000), 5-28.
• Gümüş, Süleyman. “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Prog-ramının (2010) Hedefleri Üzerine Bir Değerlendirme”. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 17/34 (30 Aralık 2018), 597-618.
• Kaya, Umut. “Din Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleği Öz Yeterlik Algıları: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği”. Van İlahiyat Dergisi 7/10 (2019), 65-112.
• Kayan, Mehmet Fatih. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Mesleklerini Etkili Olarak Yürütebilmelerinin Önündeki Engellere İlişkin Görüşleri”. AvrasyaSosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 7/7 (2020), 118-127.
• Khader, Fakhri R. “Teachers’ Pedagogical Beliefs and Actual Classroom Practices in Social Studies Instruction”. American International Journal of Contemporary Research 2/1 (2012), 73-92.
• Koç, Ahmet. “Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri”. Değerler Eğitimi Dergisi 8/19 (2010), 107-149.
• Koç, Ahmet. “Öğrencilerin Kitap Okuma Tutumları ile Kitap Okumanın DKAB Öğretim Programındaki Değerlere Etkisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Amasya İlahiyat Dergisi 15 (2020), 275-319.
• Lim, Cher Ping vd. “Educational Innovations and Pedagogical Beliefs: The Case of a Professional Development Program for Indonesian Teachers”. Journal of Applied Research in Education 18/ (2014), 1-14.
• Miheale, Voinea - Alina-Oana, Bota. “(When) Teachers’s Pedagogical Beliefs Are Changing?” 1001-1006. Transilvania University of Brasov, 2014.
• Nespor, Jan. “The Role of Beliefs in the Practice of Teaching”. Journal of Curriculum Studies 19/4 (1987), 317-328.
• Nurdoğan, Arzu M. Modernleşme Döneminde Osmanlı’da İlköğretim (1869-1914). İstanbul: Çamlıca Yayınları, 2016.
• Öcal, Mustafa. Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Din Eğitimi. İstanbul: Dergâh Yayınları, 2017.
• Pajares, M. Frank. “Teachers’ Beliefs and Educational Research: Cleaning Up a Messy Construct”. Review of Educational Research 62/3 (1992), 307-332.
• Pala, Fatih. “Kitap Okuma Alışkanlığının Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Davranışları Üzerindeki Etkisi”. Academic platform Journal of Education and Change 2/2 (2019).
• Soysal, Yilmaz vd. “Pedagojik İnanç Sistemleri Ölçeğinin Uygulamalı Olarak Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 8/3 (2018), 1-17.
• Stake, Robert E. Multiple Case Study and Analysis. New York: The Guilford Press, 2006.
• Şi̇mşek, Eyüp. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Öğretim Teknolojileri Alanındaki Yeterlikleri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22/3 (2018), 1631-1648.
• Zengin, Mahmut. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Eğitim Öğretim Yeterlik Algıları”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 15/27 (2013), 1-28.
• Zengi̇n, Mahmut - Gümüşay, İbrahim. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Ders Kitapları Üzerine Bibliyografik Bir Çalışma (1982-2019)” 9 (2020), 117-186.
• Zengin, Mahmut - Menküç, Dilek. “Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Din ve Ahlak Dersi Kitapları Üzerine Bibliyografik Bir Çalışma (1924-1982)”. Turkish Studies 12/10 (2017), 361-386.