The Right to Vote of Turkish Citizens Living Abroad and their Representation

Yıl 2024, , 386 - 444, 24.06.2024

Ömer Emrullah Egeliği

https://doi.org/10.59933/tauhfd.1503877

Öz

In this study, the question of whether citizens living abroad should be granted the right to vote is discussed according to the favorable and unfavorable arguments. The applicability of these arguments to Turkish citizens living abroad has been tested and, within the framework of the arguments discussed, conclusions have been reached on why representation of citizens living abroad is necessary and how it should be done. The favorable and unfavorable arguments were gathered from the comparative literature, and studies in different disciplines were examined to analyze the characteristics of the Turkish community living abroad. As a result of the analysis, it has been seen that the favorable and unfavorable arguments in the literature alone are not sufficient to explain the unique characteristics of the Turkish community living abroad. The study revealed that the Turkish population living abroad does not portray a uniform profile. In addition to this, the fact that migration is continuous and reverse migration is also observed has shown that this community maintains political and emotional ties with their homeland. It is concluded that representation of this community will both maintain their ties with the motherland and sustain the interest of political organizations in the motherland. The recognition of the right to vote abroad is in the interest of both citizens in the homeland and citizens living abroad. The provisions of the Constitution are in this direction. It can even be said that the Constitution envisages an obligation to ensure the right to vote abroad. In order to ensure the representation of citizens abroad, giving them the right to vote will not be sufficient alone. This study proposes the establishment of an overseas constituency. The number of representatives allocated to this constituency should be balanced. In order to be a candidate from an overseas constituency, the condition of living abroad should be required. There should not be too many constituencies abroad, and the election periods should be short and close to the election periods at home. Votes cast abroad should be counted abroad. Moreover, the right to vote abroad should be subject to proportionate limitations in order to establish a balance of interests and representation between citizens at home and citizens abroad.

Anahtar Kelimeler

Right to vote, elections, national sovereignty, citizenship, diaspora, migration

Wahlrecht der im Ausland lebenden türkischen Bürger sowie deren Repräsentation

Öz

Yurt Dışında Yaşayan Türk Vatandaşlarının Oy Hakkı ve Temsili

Öz

Çalışmada yurt dışında yaşayan vatandaşlara oy hakkı tanınmalı mı sorusu lehe ve aleyhe görüşlere göre tartışılmıştır. Bu görüşlerin yurt dışında yaşayan Türk vatandaşlar için ne derece geçerli olduğu tartışılmış ve tartışılan argümanlar çerçevesinde yurt dışında yaşayan vatandaşların temsilinin neden gerekli olduğu ve nasıl yapılması gerektiğine ilişkin sonuçlara varılmıştır. Lehe ve aleyhe görüşler karşılaştırmalı literatürden edinilmiş, yurt dışında yaşayan Türk toplumunun yapısını tahlil için farklı disiplinlerdeki çalışmalar incelenmiştir. İnceleme sonucunda yurt dışında yaşayan Türk toplumunun özgün yapısını açıklamak için literatürdeki lehe ve aleyhe görüşlerin tek başına yeterli olmadığı görülmüştür. Yurt dışında yaşayan Türk nüfusun yeknesak bir profil çizmediği çalışma kapsamında tespit edilmiştir. Buna ek olarak göçün sürekli olması ve tersine göçün de gözlemlenmesi bu topluluğun ana vatanları ile siyasi ve duygusal bağlarını koruduklarını göstermiştir. Bu topluluğun temsil edilmesi hem onların ana vatanla olan bağlarını koruyacak hem de ana vatandaki siyasi organizasyonların onlara olan ilgisini devamlı kılacağı sonucuna varılmıştır. Yurt dışı oy hakkının tanınmasında hem ana vatandaki vatandaşların hem de yurt dışında yaşayan vatandaşların menfaati vardır. Anayasa hükümleri de bu yöndedir. Hatta yurt dışı oy hakkını sağlama yükümlülüğü öngördüğü söylenebilir. Yurt dışındaki vatandaşların temsili için onlara oy hakkı tesis edilmesi tek başına yeterli olmayacaktır. Çalışmada yurt dışı seçim bölgesi tesis edilmesi önerilmiştir. Bu bölgeye ayrılan temsilci sayısının dengeli olmalıdır. Yurt dışı seçim bölgesinden aday olabilmek için yurt dışında yaşama şartı aranmalıdır. Yurt dışında çok fazla seçim bölgesi açılmamalı, seçim tarihleri kısa tutulmalı ve yurt içindeki seçim tarihine yakın olmalıdır. Yurt dışındaki oylar yurt dışında sayılmalıdır. Ayrıca ana vatandaki vatandaşlar ve yurt dışındaki vatandaşların arasında bir menfaat ve temsil dengesi kurmak için yurt dışı oy hakkı ölçülü şartlara tabi tutulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Seçimler, oy hakkı, yurt dışı seçmen, diaspora, göç

Kaynakça

• ABADAN UNAT, Nermin, Turks in Europe: From Guest Worker to Transnational Citizen, Berghahn Books, New York 2012.
• ABADAN-UNAT, Nermin vd., Avrupa’da Yaşayan Türklerin Oy Verme Davranışları ve 2014 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi, Boğaziçi Üniversitesi & Friedrich Ebert Stiftung, İstanbul 2014.
• AKARTÜRK, Ekrem Ali, Oy Hakkının Anayasal İlkeleri, Legal Yayıncılık, İstanbul, 2017.
• ALAIN BRUN, Rainer, “A European or a National Solution to the Democratic Deficit?”, Debating European Citizenship, ed. Bauböck, Rainer, IMISCOE Research Series, Springer International Publishing, Cham 2019, s. 27-29, doi:10.1007/978-3-319-89905-3.
• ANDERSON, Benedict, Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism, Verson, London 2006.
• ATATÜRK, Mustafa Kemal, Vatandaş İçin Medenî Bilgiler, Milliyet Matbaası, İstanbul 1930.
• AYBAY, Rona, Nimet Özbek, Gizem Ersen Perçin, Vatandaşlık Hukuku, Siyasal Kitabevi, Ankara 2019.
• BAUBÖCK, Rainer, “Expansive Citizenship: Voting beyond Territory and Membership”, PS: Political Science and Politics, C. 38, S. 4 (2005), s. 683-87.
• BAUBÖCK, Rainer, “New Dimensions Of Citizenship: Contribution: Stakeholder Citizenship And Transnational Political Participation: A Normative Evaluation Of External Voting”, Fordham L. Rev., C. 75, S. 5 (2007), s. 2393-2447.
• BAUBÖCK, Rainer, “Stakeholder Citizenship and Transnational Political Participation: A Normative Evaluation of External Voting”, t.y.
• BEARD, Adrian, The Language of Politics, 1. publ., Routledge, London 2000.
• BECKMAN, Ludvig, “Citizenship and Voting Rights: Should Resident Aliens Vote?”, Citizenship Studies, C. 10, S. 2 (2006), s. 153-65, doi:10.1080/13621020600633093.
• BÖREKÇİ, Eşref Barış, “Oy Hakkının İnternetten Oy Kullanımı ile Dönüşümü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 23, S. 1 (2021), s. 607-38, doi:10.33717/deuhfd.899918.
• BRAND, Laurie A., “Authoritarian States and Voting From Abroad: North African Experiences”, Comparative Politics, C. 43, S. 1 (2010), s. 81-99.
• BRAUN, Nadja, Maria Gratschew, “Introduction”, Voting from Abroad: The International IDEA Handbook, ed. Andrew Ellis vd., Handbook Series, International Institute for Democracy and Electoral Assistance, Stockholm 2007, s. 1-8.
• “CCPR - Gillot v. France”, 21.07.2002.
• “CCPR General Comment No. 25: Article 25 (Participation in Public Affairs and the Right to Vote)”, Office of The High Commisioner For Human Rights 07.12.1996.
• Concluding observations of the Committee (Philippines) (CMW 22 Mayıs 2009).
• Doyle v. the United Kingdom (dec.), 30158/06 (ECtHR 06 Şubat 2007).
• ERDOĞAN, M Murat, “Avrupa’da Türkiye Kökenli Göçmenler ve ‘Euro-Turks- Barometre’ Araştırmaları”, Göç Araştırmaları Dergisi, C. 1, S. 1 (2015), s. 1, 108-48.
• ERDOĞAN, Zahide, “Extending the Rights of Diaspora Through External Voting in the Balkan Countries: An Analysis of the Seven Independent States of the Former Yugoslavia”, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 9, S. 6 (2021), s. 1763-79, doi:10.18506/anemon.974576.
• “European Commission for Democracy Through Law, Code of Good Practise in Electoral Matters”, 30.10.2002, https://rm.coe.int/090000168092af01.
• “European Commission for Democracy Through Law, Report on Out-of- Country Voting”, 24.06.2011, https://www.venice.coe.int/webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-AD(2011)022-e.
• GÖZLER, Kemal, Türk Anayasa Hukuku, Ekin, Bursa 2019.
• GÜNDOĞMUŞ, Bekir, “Yurt Dışı Türklerin Siyasal Katılımında Yurt Dışı Seçim Çevresi: Niçin ve Nasıl?”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 31, S. 2 (2021), s. 765-79, doi:10.18069/firatsbed.868791.
• GÜNEŞ, Mehmet, “Küresel Siyasette Demokratik Katılım Örneği Olarak: Yurtdışındaki Vatandaşların Siyasal Katılımı”, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi IV, Malatya, 2017.
• Hilbe v. Liechtenstein (dec.), 31981/96 (ECtHR 07 Eylül 1999).
• HONOHAN, Iseult, “Should Irish Emigrants Have Votes? External Voting in Ireland”, Irish Political Studies, C. 26, S. 4 (2011), s. 545-61, doi:10.1080/07907184.2011.619749.
• İNCE, Vedat Martin, “Üç Nesil Almanya Türklerinin ‘Kesin Dönüş’ Algılarının Değerlendirilmesi (Evaluation of Perceptions of reMigration” (Homecoming) by Three Generations of German Turks)”, Turk Turizm Arastirmalari Dergisi, 2023, 6, doi:10.26677/TR1010.2023.1232.
• JOHNSTON, Neil, “Overseas Voters. Research Briefing”, House of Commons 16.01.2024.
• KABOĞLU, İbrahim Ö., Anayasa Hukuku Dersleri, Legal, İstanbul 2019.
• KANADOĞLU, Osman Korkut, Ahmet Mert DUYGUN, Anayasa Hukukunun Genel Esasları, On İki Levha, İstanbul 2023.
• KOCHENOV, Dimitry, “Free Movement and Participation in the Parliamentary Elections in the Member State of Nationality: An Ignored Link?”, Maastricht Journal of European and Comparative Law, C. 16, S. 2 (2009), s. 197-223, doi:10.1177/1023263X0901600204.
• KOÇAK, Fatma, Veysel DINLER, “Türk Diasporasının Seçme ve Seçilme Hakkı: Yurtdışı Seçim Çevresi İçin Bir Öneri”, Yasama Dergisi, S. 47 (2023), s. 47-75.
• KULAÇ, Duygu, “Eşit Oy Hakkı”, Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 18, S. 1 (2021), s. 211-35.
• LAPPIN, Richard, “The Right to Vote for Non-Resident Citizens in Europe”, International and Comparative Law Quarterly, C. 65, S. 4 (2016), s. 859-94, doi:10.1017/S0020589316000336.
• LINDENSTRAUSS, Gallia, “When the Diaspora Becomes an Obstacle: The Armenian Diaspora and the Negotiations between Turkey and Armenia, 2009-2010”, Negotiating in Times of Conflict, ed. Gilead Sher, Anat Kurz, INSS, London 2010, s. 63-79.
• LOPEZ-GUERRA, Claudio, “Should Expatriates Vote?*”, Journal of Political Philosophy, C. 13, S. 2 (2005), s. 216-34, doi:10.1111/j.1467-9760.2005.00221.x.
• Melnychenko v. Ukraine, 17707/02 (ECtHR 19 Ekim 2004).
• “Migrationsbericht des Bundesamtes für Migration und Flüchtlinge im Auftrag der Bundesregierung”, Bundesamtes für Migration und Flüchtlinge, Berlin 2012.
• OWEN, David, “Transnational Citizenship and the Democratic State: Modes of Membership and Voting Rights”, Critical Review of International Social and Political Philosophy, C. 14, S. 5 (2011), s. 641-63, doi:10.1080/13698230.2011.617123.
• ÖNGIDER, Seyfi, Çankaya’nın Bütün Adamları, Aykırı, İstanbul 2006.
• ÖZTÜRK, Necla, “Mavi Kart Hamillerinin Türk Vatandaşlarına Tanınan Haklardan Aynen Yararlanacağına İlişkin Düzenlemeye Eleştirel Bir Bakış”, Public and Private International Law Bulletin, C. 41, S. 2 (2021), s. 955-78, doi:10.26650/ppil.2021.41.2.951839.
• PERRUCHOUD, Richard, Jillyanne REDPATH - CROSS, (ed.), Göç Terimleri Sözlügü, Uluslararası Göç Örgütü (IOM) 2004.
• Polacco and Garofalo v. Italy (dec.), 3816/04, 3827/04 (EComHR 15 Eylül 1997).
• Py v. France [extracts], 66289/01 (ECtHR 11 Ocak 2005).
• RAGAZZI, Francesco Rossi, Kristina BALALOVSKA, “Diaspora Politics and Post-Territorial Citizenship in Croatia, Serbia and Macedonia”, SSRN Electronic Journal, 2011, doi:10.2139/ssrn.2388857.
• “Resolution 1459 (2005) Abolition of restrictions on the right to vote”, Parliamentary Assembly 24.06.2005.
• RHODES, Sybil, Arus HARUTYUNYAN, “Extending Citizenship to Emigrants: Democratic Contestation and a New Global Norm”, International Political Science Review, C. 31, S. 4 (2010), s. 470-93, doi:10.1177/0192512110374044.
• Schindler v. The United Kingdom, 19840/09 (ECtHR 09 Eylül 2013).
• Sevinger and Eman v. the Netherlands (dec.), 17173/07, 17180/07 (ECtHR 06 Eylül 2007).
• Sitaropoulos and Giakoumopoulos v. Greece, 42202/07 (ECtHR [GC] 15 Mart 2012).
• Sitaropoulos and Others v. Greece, 42202/07 (ECtHR 08 Temmuz 2010).
• SONG, Sarah, “Democracy and Noncitizen Voting Rights”, Citizenship Studies, C. 13, S. 6 (2009), s. 607-20, doi:10.1080/13621020903309607.
• SPIRO, Peter J., “A Tribute To The Work Of Kim Barry: The Construction Of Citizenshıp In An Emigratıon Context: Symposium: Perfecting Political Diaspora”, New York Law Review, C. 81, S. 207 (t.y.), s. 207-33.
• TANÖR, Bülent, Necmi YÜZBAŞIOĞLU, 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku, Beta, İstanbul 2023.
• TEZIÇ, Erdoğan, Anayasa Hukuku (Genel Esaslar), Beta, İstanbul 2015.
• TOPUZKAMIŞ, Şafak Evran, Vatandaşlık Üzerine Bir Tez, On İki Levha, İstanbul 2013.
• TURAN, Hilmi Can, “Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı Seçmenin. Yurtdışı Merkezlerde Oy Hakkı”, Legal Hukuk Dergisi, C. 15, S. 174 (2017), s. 2879-94.
• TURHAN, Turgut, “Türk Vatandaşlığından Çıkanların Hakları (TVK. Md. 29 Üzerine Bir İnceleme)”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 46, S. 1 (1997), s. 41-65.
• X. Et Association c. Italie, 8987/80 (ECHR 05 Haziran 1981).
• YALDIZ, Fırat, “A Critical Approach to the Term Turkish Diaspora: Is There ‘the’ Turkish Diaspora?”, S. 91 (t.y.).
• YILDIZ, Ayselin, “Göç ve Entegrasyon Politikalarında Vatandaşlık”, Göç Araştırmaları Dergisi, C. 3, S. 2 (2017), s. 36-67.
• YILDIRIM, Selda Geyik, “Immigration And Afghans: ‘Consistent Refugees’”, Göç Araştırmaları Dergisi, C. 4, S. 2 (2018), s. 128-59.
• Zdanoka v. Latvia, 72794/01 (ECtHR [GC] 16 Mart 2006).
• E. 2008/33, K. 2008/112 (AYM 29 Mayıs 2008).
• E. 2018/69, K. 2018/47 (AYM 31 Mayıs 2018).