Mirasçılıktan çıkarma, Türk Medeni Kanunu’nun 510 ile 513. maddeleri arasında düzenlenmiştir. Mirasçılıktan çıkarma, cezai mirasçılıktan çıkarma ve koruyucu mirasçılıktan çıkarma olarak ikiye ayrılmaktadır. Cezai mirasçılıktan çıkarma, özel hukuk çerçevesinde bir cezalandırma niteliği taşırken; koruyucu mirasçılıktan çıkarmada saklı paylı mirasçının altsoyunun korunması hedeflemektedir. Çalışma konumuz olan cezai mirasçılıktan çıkarmada, mirasbırakan saklı paylı mirasçısını yalnızca kanunda belirtilen sebeplere dayanarak çıkarabilir. Türk Medeni Kanunu madde 510 hükmünde düzenlenen sebeplerden biri, mirasbırakana ya da mirasbırakanın yakınlarından birine karşı ağır bir suç işlenmesidir. Hükümde yer alan “ağır bir suç işlenmesi” ifadesiyle ne anlatılmak istendiğinin tespiti büyük önem taşımaktadır. Ayrıca, kanunda yer alan mirasbırakanın "yakınları" kavramına kimlerin dâhil olduğu tespit edilmelidir. Cezai mirasçılıktan çıkarmanın bir diğer nedeni, saklı paylı mirasçının aile hukukundan doğan yükümlülüklerini ihmal etmesidir. Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüklerin kapsamının ve "önemli ölçüde" ifadesinin kanunda ne şekilde anlam kazandığının açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Bununla birlikte, bu yükümlülüklerin kimlere karşı yerine getirilmemesi durumunda mirasçılıktan çıkarma sonucunun doğacağı da önem arz etmektedir. Cezai mirasçılıktan çıkarma tasarrufunun geçerli olabilmesi için yalnızca belirtilen sebeplere dayanılması yeterli olmayıp, aynı zamanda kanunda öngörülen şekil şartlarına uyulmalı ve çıkarma nedeni tasarruf belgesinde gösterilmelidir.
Çalışma konumuz kapsamında, öncelikle cezai mirasçılıktan çıkarma kavramı açıklandıktan sonra, bu kurumun miras hukukundaki benzer yapılardan farklarına değinilecektir. Ardından cezai mirasçılıktan çıkarmanın sebepleri ve şekil şartlarına ilişkin koşullar açıklanacak; tartışmalı hususlar ve Yargıtay kararlarına yer verilecektir. Çalışma konumuz cezai mirasçılıktan çıkarmanın geçerlilik şartları olduğu için, konunun sınırlandırılması amacıyla mirasçılıktan çıkarmanın hüküm ve sonuçları kapsam dışı bırakılmıştır.
Cezai mirasçılıktan çıkarma saklı pay mirasbırakan ölüme bağlı tasarruf
Disinheritance is regulated under Articles 510 to 513 of the Turkish Civil Code. Disinheritance is divided into two categories: punitive disinheritance and protective disinheritance. Punitive disinheritance serves as a form of punishment within the framework of private law, whereas protective disinheritance aims to safeguard the descendants of a statutory heir. In cases of punitive disinheritance, which is the focus of this discussion, the testator may only disinherit a statutory heir on grounds explicitly mentioned in the law. One of these reasons, as stipulated in Article 510 of the Turkish Civil Code, is the commission of a serious crime against the testator or one of the testator's close relatives. Determining what constitutes a "serious crime" is of crucial importance. Moreover, it must be clarified who is included in the term "close relatives" of the testator as referred to in the law. Another reason for punitive disinheritance is the failure of the statutory heir to fulfill obligations arising from family law. The scope of these family law obligations and the meaning of the term "substantially" must be clarified within the framework of the law. Additionally, it is important to determine against whom the failure to fulfill these obligations must occur for disinheritance to be warranted. For punitive disinheritance to be valid, it is not enough to rely solely on the specified reasons; the formal requirements set forth in the law must also be met, and the reason for disinheritance must be indicated in the testamentary document.
Within the scope of our study, the concept of punitive disinheritance will first be explained, followed by an examination of how this institution differs from other similar structures in inheritance law. Subsequently, the reasons for punitive disinheritance and the formal requirements necessary for its validity will be analyzed, along with discussions of contentious issues and relevant Supreme Court decisions. Since the focus of this study is the validity conditions for punitive disinheritance, the consequences and effects of disinheritance are excluded in order to limit the subject matter.
Punitive disinheritance reserved portion inheritor testamentary disposition
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Özel Hukuk ve Medeni Yükümlülükler (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 7 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |