BibTex RIS Kaynak Göster

The Plateau of Barcın (Karaman/Sarıveliler)

Yıl 2008, Sayı: 51, 33 - 52, 02.10.2014

Öz

The Plateau of Barcın, placed in limits of shire of Sarıveliler in Karaman in Taşeli plateau of Mediterranean Region. There are some villages and towns benefit from this plateau which appertain to Sarıveliler, Anamur, Mut, Gülnar, Gazipaşa, Alanya, Taşkent. People begin to come this plateau by the month April. The population reaches its utmost in July. Then the population begin to decrease by beginning of September. 15-20 thousand people are said to be lived in Barcın Plateau before 1980s. But this population has decreased to 6-7 thousand by passing years. Houses of Barcın Plateau generally have different features. It is available to see primitive sheppard houses and modern houses in this plateau. One or two roomed houses are one floored and they are adherent to each other. The basis of the economy of Barcın Plateau consists of animal husbandry. Besides there are agriculture, apiculture, carpet and rug weaving. Inhabitants of plateau fulfil their needs from the markets of Taşkent and Sarıveliler on Fridays and from the Yörükpazarı which is held on the road of Sarıveliler and Taşkent on Thursdays.

Keywords: Barcın, Taşeli Plateau, Plateau, Plateau Tourism

Kaynakça

  • ALAGÖZ, C.A. 1993. “Türkiye’de Yaylacılık Araştırmaları”. Ankara Üniversitesi Tür- kiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi 2: 1-51. Ankara.
  • BEKDEMİR, Ü. ve ÖZDEMİR, Ü., 2002. Doğu Karadeniz Bölümünde Gelişmekte Olan Yayla Turizm Merkezlerine Örnek: Bektaş Yaylası. Doğu Coğafya Dergisi 7: 7-36. Konya.
  • CAFEROĞLU, A. 1968. Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü. İstanbul.
  • ÇETİN, B., 2006. Kefe Yaylasında (Serinhisar-Denizli) Fonksiyon Değişikliyle Ortaya Çıkan Rekreasyonel Faaliyetler. Doğu Coğrafya Dergisi 15: 175-199. Konya.
  • DOĞANAY, H., Türkiye Beşeri Coğrafya, MEB Yayınları No: 2928., İstanbul.
  • GÜNER, İ. ve ERTÜRK, M., 2005. Fethiye’de Yaylalar ve Yaylacılık, Doğu Coğrafya Dergisi 14: 141-179. Konya.
  • KOCA, N., 2001. Türkiye’nin En Büyük Geçici Yerleşmesi: Zorkun Yaylası, Doğu Coğrafya Dergisi 6: 75-102. Konya.
  • KÖSE, A., 1997., Marda Dağı Kuzey Yamaçlarında Yaylacılık, Doğu Coğrafya Dergisi 2: 227-250. Konya.
  • SARAÇOĞLU, H., 1989, Akdeniz Bölgesi, MEB Öğretmen Kitapları Dizisi, 175. İs- tanbul.
  • TIRAŞ, M., 2001., Zorkun Yaylası. Türk Coğrafya Dergisi 36: 161-170. İstanbul.
  • ZAMAN, M. 2001., Yayla Turizm Merkezlerine Bir Örnek: Hıdırnebi Yayla Kent 1, Doğu Coğrafya Dergisi 6: 215-236. Konya.
  • ZAMAN, M., ŞAHİN, İ.F. ve BAYRAM, N., 2007. Doğu Karadeniz’de Alternatif Tu- rizm Merkezi: Kümbet Yaylası. Doğu Coğrafya Dergisi 17: 33-65. Konya.

Barcın Yaylası (Karaman/Sarıveliler)

Yıl 2008, Sayı: 51, 33 - 52, 02.10.2014

Öz

Barcın yaylası, Akdeniz Bölgesi’nin Taşeli Platosu’nda, Karaman ili Sarıveliler ilçesi sınırları içinde yer almaktadır. Bu yayladan; Sarıveliler, Anamur, Mut, Gülnar, Gazipaşa, Alanya, Taşkent ilçelerine bağlı bazı köy ve kasabalar yararlanmaktadır. Yaylaya nüfus Nisan ayından itibaren gelmeye başlar, Temmuz ayında en yüksek seviyesine ulaşır, Eylül başlarından itibaren tekrar azalmaya başlar. 1980’li yıllardan önce Barcın yaylasında 15-20 bin kişinin yaşadığı söylenmektedir. Ancak bu sayı giderek azalmış 6-7 bine düşştür. Barcın yaylasında konutlar genellikle farklı nitelikler taşımaktadır. Çok basit çoban kulübelerinden modern konutlara kadar konut tipleri mevcuttur. Konutlar tek katlı ve bir birine bitişik bir iki odalı evler şeklindedir. Barcın yaylasında ekonomik faaliyet temelde hayvancılıktır. Ancak bunun yanında tarım, arıcılık, halı ve kilim dokumacılığı da yapılmaktadır. Yaylada yaşayanlar, Cuma günleri Taşkent ve Sarıveliler’de kurulan pazarlarda, Perşembe günleri de Sarıveliler- Taşkent karayolu üzerinde kurulan Yörük Pazarı'na gelerek ihtiyaçlarını karşılamaktadırlar.

Anahtar Kelimeler: Barcın, Taşeli platosu, yayla, yayla turizmi

Kaynakça

  • ALAGÖZ, C.A. 1993. “Türkiye’de Yaylacılık Araştırmaları”. Ankara Üniversitesi Tür- kiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi 2: 1-51. Ankara.
  • BEKDEMİR, Ü. ve ÖZDEMİR, Ü., 2002. Doğu Karadeniz Bölümünde Gelişmekte Olan Yayla Turizm Merkezlerine Örnek: Bektaş Yaylası. Doğu Coğafya Dergisi 7: 7-36. Konya.
  • CAFEROĞLU, A. 1968. Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü. İstanbul.
  • ÇETİN, B., 2006. Kefe Yaylasında (Serinhisar-Denizli) Fonksiyon Değişikliyle Ortaya Çıkan Rekreasyonel Faaliyetler. Doğu Coğrafya Dergisi 15: 175-199. Konya.
  • DOĞANAY, H., Türkiye Beşeri Coğrafya, MEB Yayınları No: 2928., İstanbul.
  • GÜNER, İ. ve ERTÜRK, M., 2005. Fethiye’de Yaylalar ve Yaylacılık, Doğu Coğrafya Dergisi 14: 141-179. Konya.
  • KOCA, N., 2001. Türkiye’nin En Büyük Geçici Yerleşmesi: Zorkun Yaylası, Doğu Coğrafya Dergisi 6: 75-102. Konya.
  • KÖSE, A., 1997., Marda Dağı Kuzey Yamaçlarında Yaylacılık, Doğu Coğrafya Dergisi 2: 227-250. Konya.
  • SARAÇOĞLU, H., 1989, Akdeniz Bölgesi, MEB Öğretmen Kitapları Dizisi, 175. İs- tanbul.
  • TIRAŞ, M., 2001., Zorkun Yaylası. Türk Coğrafya Dergisi 36: 161-170. İstanbul.
  • ZAMAN, M. 2001., Yayla Turizm Merkezlerine Bir Örnek: Hıdırnebi Yayla Kent 1, Doğu Coğrafya Dergisi 6: 215-236. Konya.
  • ZAMAN, M., ŞAHİN, İ.F. ve BAYRAM, N., 2007. Doğu Karadeniz’de Alternatif Tu- rizm Merkezi: Kümbet Yaylası. Doğu Coğrafya Dergisi 17: 33-65. Konya.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Tahsin Tapur

Yayımlanma Tarihi 2 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2008 Sayı: 51

Kaynak Göster

APA Tapur, T. (2014). Barcın Yaylası (Karaman/Sarıveliler). Türk Coğrafya Dergisi(51), 33-52. https://doi.org/10.17211/tcd.79181

Yayıncı: Türk Coğrafya Kurumu