Geçmişte kalkınma planlarının amacı bireylerin ortalama gelirini arttırmaktı. Ancak günümüzde bu geleneksel görüş geçerliliğini yitirmektedir. Maddi olmayan yoksunluklar kalkınma politikalarında giderek daha fazla dikkate alınır olmuştur. Bir toplumun mutluluk düzeyi de bu değişkenlerden biridir. Kalkınma konusundaki çalışmalar insan refahını arttırmayı amaçlar. Bir refah göstergesi olarak mutluluk oranlarının mekânsal dağılışı ise refahı sağlamaya yönelik uygulamalar da hangi bölgelerde yetersizlik yaşandığını gösterir. Ayrıca çözüme yönelik politikalara yön vermesi açısından önem taşır. Bireyin ekonomik ve sosyolojik durumu yaşadığı mekânın sahip olduğu coğrafi özelliklerin avantaj ve dezavantajlar tarafından şekillenmektedir. Mutluluk soyut bir kavram olmakla birlikte, dağılış deseni değerlendirildiğinde pek çok ülkede mutlu ve mutsuz bireylerin belirli alanlarda yoğunlaştığı görülür. Bu durum soyut olan mutluluk olgusunun, somut olgular tarafından şekillendirildiğini gösterir. Bu nedenle mutluluk kavramının coğrafi bir bakış açısıyla değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada da Türkiye'de mutluluk oranlarının dağılışı ve bu dağılışta etkili olan coğrafi faktörlerin neler olduğunun tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada kullanılan değişkenler ile mutluluk oranları arasındaki ilişkinin yönünü belirlemek amacıyla korelasyon analizi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda kamu kurum ve kuruluşlarının faaliyetlerinden memnuniyet düzeyleri, tarım sektöründe çalışan nüfusun oranı, toplam yaş bağımlılık oranı ile illerin mutluluk düzeyleri arasında pozitif bir ilişki bulunduğu belirlenmiştir. Buna karşın hizmet sektöründe çalışanların oranı, GSYİH, net göç hızı, kadın ve erkek nüfus için ortalama ilk evlenme yaşı, intihar hızı, boşanma ve işsizlik oranları ve lise mezunlarının oranı arasında ise negatif anlamda bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.
The purpose of development plans was to increase the average income of individuals in the past. However, this traditional view lost its validity now. Intangible deprivations are taken into account gradually in development policy. The happiness ratio of a community is one of these variables. Studies on development aims to improve human welfare. As a welfare indicator spatial distribution of happiness shows where failure occured in the region about applications to ensure well being. Also it has an importance in terms of giving direction to remedial policies. Economic and social status of individuals shaped by advantages and disadvantages of the geographical factors where they live. Happiness is an abstract concept, but when considered together with the distribution pattern is seen in many countries happy and unhappy individuals concentrated in certain areas. This shows that happiness as an abstract fact, shaped by concrete facts. Therefore, the concept of happiness should be considered with geographical perspective. The aim of this study is to determine distribution of happiness and which geographical factors effect this distribution in Turkey. Correlation analysis was performed to determine the direction of the relationship between the variables used in the study with happiness rates. According to results of analysis positive ralationship determined between satisfaction level of the activities of public institutions and organizations, proportion of the population working in agriculture, total age dependency ratio, Whereas negative analysis determined between the proportion of employees working on service industry, GDP, net migration rate, average age at first marriage for men and women, suicide rate, divorce and unemployment rates, the percentage of graduates from high school and happiness ratio of provinces.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Ekim 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 65 |
Yayıncı: Türk Coğrafya Kurumu