Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye'de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015)

Yıl 2017, Sayı: 69, 81 - 88, 15.12.2017
https://doi.org/10.17211/tcd.332014

Öz

Nüfusun en önemli değişkenlerinden biri göçlerdir. Türkiye’de geçmişten beri göçe yönelik çalışmalarda göç eden nüfusun göç ettikleri yer, göç edenlerin sayısı ve göç etme nedenleri gibi konulara ağırlık verilmiştir. Bu konuların yanı sıra son yıllarda göç hareketinin ölçülmesine yönelik çalışmalar da dikkat çekmektedir. Bilindiği gibi nüfusun değişimi üzerinde doğum ve ölüm gibi hayati değişkenlerin yanında ulusal ve uluslararası göçlerin etkisi bulunmaktadır. Türkiye’de yerleşim birimlerinin nüfus yapısının değişiminde en önemli parametrelerin başında iç göçler gelmektedir. Bu yönüyle iç göçlerin nüfusun değişimi üzerinde etkisini ortaya koymak büyük önem taşımaktadır. Bu amaçla çeşitli göç ölçme yöntemleri geliştirilmiş olup, bunlar içinde en yaygın olarak kullanılanı net göç ve net göç hızıdır. Bu çalışmada bu yöntemlerin dışında göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi ölçme yöntemleri kullanılarak il bazında iç göç hareketi analiz edilmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda TÜİK ve NVİ’nin 2014-2015 yılları arasında bölgeler arası iç göç verileri ile Göç İdaresi Genel Müdürlüğü verilerinden yararlanılarak bölgeler arası göç etkinlik, nüfus devinim ve nüfus değişim değerleri tespit edilerek değerlendirmeler yapılmıştır.

Kaynakça

  • Ceylan, M. A., (2013). Salihli de Manisa İç Göçlerin Büyüklüğü ve Yönü, The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (6),305-335. Dennett, A. ve Stillwell, J. (2008). Population Turnover and Churn - Enhancing Understanding Of Internalmigration in Britain through Measures of Stability. Population Trends, 134: 24-41. Dennett, A. ve Stillwell, J. (2010). Internal Migration Patterns by Age and Sex at the Start of the 21st Century. Stillwell, J., Duke-Williams, O. and Dennett, A. (eds.) Technologies for Migration and Commuting Analysis: Spatial Interaction Data Applications. IGI Global, Hershey. 153-174. DİE. (1985). Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçler 1980. Ankara: DİE Yay. No: 1124. DİE. (1989). Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçler 1985. Ankara: DİE Yay. No: 1381. DİE. (1997). 1990 Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçün Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri. Ankara: DİE Yay. Garipağaoğlu, N. (1999). Türkiye'de Göç eden Nüfusun Ekonomik Sektörlere Dağılımı. Türk Coğrafya Dergisi,34, 63-71. Garipağaoğlu, N. (2000). Türkiye’de Göç Alan İllere Yönelen Nüfusun Eğitim Durumu. Marmara Coğrafya Dergisi. 3 (2), 1-86. Hugo, G.J. ve Harris R., 2011. Population distribution effect of migration in Australia. Adelaide: University of Adelaide, Report to the Department of Immigration and Citizenship. Işık, Ş. (2009). 1995 2000 Döneminde İzmir e Yönelik Göçler, Türk Coğrafya Dergisi, 52, 9-16. Karakaş, E. ve Akgiş, Ö. (2015). Kırsal Alanlarda Ulaşım Yoksunluğu ve Göç İlişkisinin Bilecik İli Örneğinde Analizi, Türkiye 4. Nüfus Bilim Konfreansı 5-6 Kasm 2015 (s. 199-206), Ankara. Kocaman, T. (2008). Türkiye'de İç Göçler ve Göç Edenlerin Nitelikleri. Ankara: DPT Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Yayınları. Özgür, E. M. (2010). Nüfusun Coğrafi Analizi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Coğrafya Bölümü Ders Notları, Ankara. Selin, B. ve Özözen Kahraman, S. (2016). Artvinlilerin Göç Tercihlerinde Bursa nin Yerinin Sosyo Ekonomik ve Mekânsal Analizi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, 33, 39–52. Sertkaya Doğan, Ö. (2015). Population Movements in Turkey International Migrations. International Journal of Liberal Arts and Social Science, 3 (3), 102–110. Stillwell, John vd. (2010). Technologies for Migration and Commuting Analysis: Spatial Interaction Data Applications. IGI Global, Hershey. Südaş, İ. ve Mutluer M. (2010). Daha İyi Bir Hayata Doğru Yaşam Biçimi Göçü, Ege Coğrafya Dergisi, 19 (1), 31–47, TUİK. (2005). Genel Nüfus Sayımı 2000 Göç İstatistikleri. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Yay., No: 2976. TUİK.http//tuikap.gov.tr. Yakar, M. (2012). Türkiye'de İç Göçlerin İlçelere Göre Mekânsal Analizi: 1995:2000 Dönemi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 9 (1), 741-768. Yakar, M. (2013). 21.yy'ın Başında Türkiye'de İller Arası Göçlerin Mekânsal ve İstatiksel Analizi. Zeitschrift für die Welt der Türken, 5 (3), 239-263. Yakar, M., Temurçin, K. (2013). Yurtdışından Türkiye ye Kim Nereye Göç Ediyor, Journal of World of Turks, 5(1), 217–231. Yaşar, O. (2009). Edirne İli’nin Nüfus Hareketleri Bakımından İncelenmesi ve Son Dönemde Göçlere Katılanların Sosyo Ekonomik Nitelikleri. Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 195-220. Yılmaz, C. (2009). Türkiye de Kırdan Kente Göç Sürecinde Etkili Olan Faktörlerden Biri Evlilik Yoluyla Göç, Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 221-232.

Migration effectiveness, population turnover and population churn in Turkey (2014-2015)

Yıl 2017, Sayı: 69, 81 - 88, 15.12.2017
https://doi.org/10.17211/tcd.332014

Öz

One of the most important variables of population is immigration. Studies on migration in Turkey have focused on the places where immigrant have migrated, the number of immigrant and reasons for migrating. Apart from these subjects, there have been important studies about measurement of immigration in recent years. As it is known, national and international immigrations have effect on population exchange apart from vital variables such as birth and death. One of the most important parameters in change of population structure of settlements in Turkey is internal immigration. In this sense it is quite important to put forward the effect of internal immigrations on population exchange. For this aim various immigration measurement methods were developed and the most common one among them is net immigration and rate of net immigration. In this study, migration effectiveness and population turnover and population churn measurement methods were used apart from these methods and internal immigration movements on basis of city was analyzed. In this scope, interregional internal immigration data of 2014-2015 of TÜİK (Turkish Statistical Institute) and NVİ (General Directorate of Population and Citizenship Affairs) and General Directorate of Immigration Authority were used and interregional migration effectiveness and population turnover and population churn values were determined and evaluations were made accordingly. 

Kaynakça

  • Ceylan, M. A., (2013). Salihli de Manisa İç Göçlerin Büyüklüğü ve Yönü, The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (6),305-335. Dennett, A. ve Stillwell, J. (2008). Population Turnover and Churn - Enhancing Understanding Of Internalmigration in Britain through Measures of Stability. Population Trends, 134: 24-41. Dennett, A. ve Stillwell, J. (2010). Internal Migration Patterns by Age and Sex at the Start of the 21st Century. Stillwell, J., Duke-Williams, O. and Dennett, A. (eds.) Technologies for Migration and Commuting Analysis: Spatial Interaction Data Applications. IGI Global, Hershey. 153-174. DİE. (1985). Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçler 1980. Ankara: DİE Yay. No: 1124. DİE. (1989). Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçler 1985. Ankara: DİE Yay. No: 1381. DİE. (1997). 1990 Genel Nüfus Sayımı Daimi İkametgâha Göre İç Göçün Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri. Ankara: DİE Yay. Garipağaoğlu, N. (1999). Türkiye'de Göç eden Nüfusun Ekonomik Sektörlere Dağılımı. Türk Coğrafya Dergisi,34, 63-71. Garipağaoğlu, N. (2000). Türkiye’de Göç Alan İllere Yönelen Nüfusun Eğitim Durumu. Marmara Coğrafya Dergisi. 3 (2), 1-86. Hugo, G.J. ve Harris R., 2011. Population distribution effect of migration in Australia. Adelaide: University of Adelaide, Report to the Department of Immigration and Citizenship. Işık, Ş. (2009). 1995 2000 Döneminde İzmir e Yönelik Göçler, Türk Coğrafya Dergisi, 52, 9-16. Karakaş, E. ve Akgiş, Ö. (2015). Kırsal Alanlarda Ulaşım Yoksunluğu ve Göç İlişkisinin Bilecik İli Örneğinde Analizi, Türkiye 4. Nüfus Bilim Konfreansı 5-6 Kasm 2015 (s. 199-206), Ankara. Kocaman, T. (2008). Türkiye'de İç Göçler ve Göç Edenlerin Nitelikleri. Ankara: DPT Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Yayınları. Özgür, E. M. (2010). Nüfusun Coğrafi Analizi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Coğrafya Bölümü Ders Notları, Ankara. Selin, B. ve Özözen Kahraman, S. (2016). Artvinlilerin Göç Tercihlerinde Bursa nin Yerinin Sosyo Ekonomik ve Mekânsal Analizi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, 33, 39–52. Sertkaya Doğan, Ö. (2015). Population Movements in Turkey International Migrations. International Journal of Liberal Arts and Social Science, 3 (3), 102–110. Stillwell, John vd. (2010). Technologies for Migration and Commuting Analysis: Spatial Interaction Data Applications. IGI Global, Hershey. Südaş, İ. ve Mutluer M. (2010). Daha İyi Bir Hayata Doğru Yaşam Biçimi Göçü, Ege Coğrafya Dergisi, 19 (1), 31–47, TUİK. (2005). Genel Nüfus Sayımı 2000 Göç İstatistikleri. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Yay., No: 2976. TUİK.http//tuikap.gov.tr. Yakar, M. (2012). Türkiye'de İç Göçlerin İlçelere Göre Mekânsal Analizi: 1995:2000 Dönemi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 9 (1), 741-768. Yakar, M. (2013). 21.yy'ın Başında Türkiye'de İller Arası Göçlerin Mekânsal ve İstatiksel Analizi. Zeitschrift für die Welt der Türken, 5 (3), 239-263. Yakar, M., Temurçin, K. (2013). Yurtdışından Türkiye ye Kim Nereye Göç Ediyor, Journal of World of Turks, 5(1), 217–231. Yaşar, O. (2009). Edirne İli’nin Nüfus Hareketleri Bakımından İncelenmesi ve Son Dönemde Göçlere Katılanların Sosyo Ekonomik Nitelikleri. Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 195-220. Yılmaz, C. (2009). Türkiye de Kırdan Kente Göç Sürecinde Etkili Olan Faktörlerden Biri Evlilik Yoluyla Göç, Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 221-232.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Salih Birinci

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2017
Kabul Tarihi 2 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 69

Kaynak Göster

APA Birinci, S. (2017). Türkiye’de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015). Türk Coğrafya Dergisi(69), 81-88. https://doi.org/10.17211/tcd.332014

Yayıncı: Türk Coğrafya Kurumu