Amaç: Nutrisyonel rikets önemli bir halk sağlığı problemi olmaya devam etmektedir. Ülkemizde 2005 yılında başlanan ücretsiz D vitamini desteğinden sonra nutrisyonel rikets insidansı azalmış olsa da hala daha önlenebilir hastalıklar arasında yer almaya devam etmektedir. D vitamini suplementasyonu sonrası nutrisyonel rikets tanısı alan hastaları değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya nutrisyonel rikets tanısı konulan toplam 93 olgu dahil edildi. Hastaların dosya bilgileri ve laboratuvar tetkikleri retrospektif olarak incelenerek veriler elde edildi.Bulgular: 39’u (41%) kız, 54’ü (%59) erkek olan 93 nutrisyonel riketsli hasta değerlendirildi. Hastaların ortalama yaşı 19±35,1 ay’dı. Fizik muayenede en sık el bilek kemiklerinde genişleme ve raşitik rozari saptandı. En sık bulgu olarak hipokalsemik nöbet (28%, n= 26) saptandı. Hipokalsemi olguların 46%’sında (n= 43) görüldü ve sitos tedavisi olguların 53%’üne uygulandı. Olguların 46%’sında eşlik eden başka bir hastalık vardı. Olgular sıklıkla Şubat ve Mayıs arasında başvurdu ve olguların yalnızca 20%’si D vitamini desteği almaktaydı.Sonuç: 400 IU D vitamini desteği gözden geçirilmeli ve daha yaygın kullanımı sağlanmalıdır.
Objective: Nutritional rickets continues to be an important health care problem. Its incidence has decreased in our country following the free vitamin D distribution that started in 2005 but it continues to stay on the agenda as a preventable disorder. Our aim was to evaluate patients diagnosed with nutritional rickets following the vitamin D supplementation program.Material and Methods: A total of 93 cases diagnosed with nutritional rickets were included in the study. The data were retrospectively collected from patient records and laboratory analyses.results: The 93 nutritional rickets patients we evaluated consisted of 39 (41%) girls and 54 (59%) boys. The mean age was 19.1±35.1 months. The physical examination usually revealed widening of the wrists and rachitic beads. The most common sign at presentation was hypocalcemic seizure (28%, n= 26). Hypocalcemia was present in 46% (n= 43) and single large doses of vitamin D (stoss) therapy had been administered to 53% (n= 49). A concurrent disorder was present in 46%. The patients had presented mostly in February and May and only 20% had been receiving vitamin D supplementation. conclusion: The 400 IU vitamin D supplementation dose needs to be revised and the program made more widely available
Diğer ID | JA72YH26FM |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 11 Sayı: 1 |