Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı zehirlenme olgularının klinik ve epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi ve koruyucu önlemlerin belirlenmesidir.Yöntem ve Gereçler: Temmuz 2006-Temmuz 2007 tarihleri arasında hastanemiz çocuk acil servisine başvuran 255 zehirlenme olgusu incelendi. Çalışma retrospektif olarak yapıldı.Bulgular: Olguların ortalama yaşı 8.5 ± 4.3 (1-16) yıl olup, 6-12 yaşlar arasında pik gözlendi. Kız/erkek oranı 1.17 idi. Karbonmonoksitin zehirlenmenin en sık neden olduğu görüldü (%49). Zehirlenmelerin %83.5’i kaza sonucu, geri kalanı ise intihar amaçlı meydana gelmişti. Tüm başvurular zehirlenmenin ilk 48’i saati içinde yapılmıştı ve%50.6’sı ilk 1 saatte başvurmuştu. Vakaların %33.3’ü başvuru anında asemptomatikti. Semptomatik olanlar arasında ise en sık şikayet bulantıydı (%28.6). Olguların tedavisi oksijen inhalasyonu (%48.6), gastrik lavaj ve aktif karbon verilmesi (%25.1), hidrasyon (%19.2) ve antidot uygulanmasını (%3.5) içermekteydi. Hastaların %57.6’sının tedavisi acil serviste yapıldı. Hastaneye yatırılan hastaların %38.1’i genel pediatri servisinde, % 4.3’ü yoğun bakım servisinde izlendi. Olguların hiçbiri ölümle sonuçlanmadı.Sonuç: Çocukluk çağı zehirlenmeleri hastaneye başvuruların en sık nedenlerinden biridir. Zehirlenmenin erken fark edilmesi ve uygun tedavi yaklaşımları hayat kurtarıcıdır. Aile eğitimi, ilaçların çocukların ulaşamayacağı yerlerde saklanması, reçetesiz ilaç satılmaması ve güvenli kapakların kullanılması gibi koruyucu önlemler önemlidir.
Subject: The aim of this study was to investigate the epidemiological and clinical characteristics of intoxication cases and determine the preventive procedures.Materials and Methods: We evaluated 255 intoxication cases applied to the pediatric emergency room of our hospital between July 2006 and July 2007. The study was performed retrospectively.Results: The mean age of patients was 8.5±4.3 years. A peak was observed between 6 and12 years. The ratio of female/male was 1.17. Carbonmonoxide intoxication was the most common cause of intoxication (49%). Intoxication was occured accidentally in 83.5% of the cases and for the purpose of suicide in the remaining. All the patients applied within 48 hours of intoxication and 50.6% applied within the first hour. Thirthy threee percent of all cases was asymptomatic initially. Nausea was the most common complaint (28.6%) among the symphtomatic patients. The treatment of patients included oxygen inhalation (48.6%), gastric lavage, active carbon ingestion (25.1%), hydration (19.2%), and antidote usage (3.5%). Among all the patients, 57.6% managed in the emergency service, 38.1% managed by hospitalization, and 4.3% managed in the intensive care unit. All the patients were survived. Conclusion: Childhood poisoning is one of the most common cause of admission to hospital. The early notice and appropriate thereapeutic approach for poisoning seemed to be effective and life saving. Family education, keeping drugs in unreachable places for children, unavailability of drugs without prescription, and child-resistant package are important factors to prevent poisoning
Diğer ID | JA67UA75GP |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2011 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 5 Sayı: 1 |