1839 Tanzimat Fermanı, Osmanlı Devleti’nin çok önce başladığı Avrupalılaşmaya yönelik değişme gayretlerinin ilk resmi sonucudur. Bu değişim süreci toplumun ve devletin her kademesinde izlenebilir. Türkiye’nin modernleşme bağlamında adından en sık söz edilenleri Tanzimat ve Servet-i Fünûn aydın/ edipleri olmuştur. Onların Türk edebiyatı üzerindeki tasarrufları dile getirilmiştir. Modernleşme, çağdaşlık veya batılılaşma kavramlarına yönelik değerlendirmeler ise hemen tamamen sosyoloji ve tarih bilimlerinin disiplini doğrultusunda incelenmiştir. Ancak Tanzimat ve Servet-i Fünûn ediplerinin bu çerçevede ismi “toplumcu veya bireyci” kalıpları içine hapsedilmiş ve değerlendirmeler ilk söylemlerin ve ezber kalıpların dışına hiç çıkmamış görünmektedir. Bu çalışmada geleneksel ezber kalıpların dışına çıkılarak Şinasi, Namık Kemal ve Tevfik Fikret’in manzum metinleri temel alınarak edebiyat ve medeniyet kavramları içerisinde bu metinlerin nasıl okunması ve değerlendirilmesi gerektiği incelenmiştir.
Edebiyat felsefesi medeniyet Türk edebiyatı şinasi Namık Kemal
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 16 Kasım 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 126 Sayı: 249 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.