Öz
Türk yazı dilinin Eski Türkçe devresinden sonra Türk coğrafyasının kuzeye ve batıya doğru genişlemesi sonucunda ortaya çıkan Kıpçak ağzından doğmuş Kuzey Türkçesi, Karluk ağzından doğmuş Doğu Türkçesi ve Oğuz ağzından doğmuş Batı Türkçesi; tarihi Türk lehçeleri ile bugünkü yaşayan Türk lehçelerini oluşturmuştur. Bugünkü Türk topluluklarının en büyük sorunu ortak bir alfabeye sahip olamadıkları için birbirlerini anlayamama sorunudur. Türk Dünyası’nda ortak bir alfabeye sahip olmak, dil ve kültür birliğinin daha çok pekişmesinin güçlenmesinin ilk adımıdır. Bu konuda yapılan çalışmalar, bugün eski hızını kaybetmiş durumdadır. Bu yazıda doktora tez çalışması olarak incelediğimiz Nevayî’nin ikinci divanı Nevadirü’ş-Şebâb’ın dış yapı (Türkçe kökenli kelimeler, alıntı kelimeler ve tamlamalar) bakımından ve bazı gazellerin iç yapı (metin şerhi) bakımından açıklanması ve değerlendirilmesi yoluna gidilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Nevayî Doğu Türkçesi Nevâdirü’ş-Şebâb Ortak Türk Yazı Dili Türk Lehçelerinin Birbirini Anlaması
Kaynakça
- KARAÖRS, M. Metin: Ali Şîr Nevayî, Nevâdirü’ş-Şebâb, TDK Yay., 2. Baskı, Ankara 2016.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sanat ve Edebiyat |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Mayıs 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 119 Sayı: 234 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.