Tatar edebiyatının önde gelen isimlerinden birisi olan G. İbrahimov, dışa vurumcu (ekspresyonist) bir yazar olması ile pek çok edebî şahsiyetten ayrılmaktadır. Bu yazıda, İbrahimov’un 1910-1912 yılları arasında kaleme aldığı Yaz Başı, Diñgézde, Yöz Yıl Élék, Söyüv-Segadet, Yeş Yörekler, Kazak Kızı, Karak Mulla, Kart Yalçı, Utı Süngen Cehennem hikâyeleri incelenerek bunlardaki dışavurumculuk ve yansımaları seçilen metin örnekleri ile gösterilmeye çalışılmaktadır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2008 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Sayı: 25 |