Olmaz şu gerçeğe kimsenin itirazı, Kazakla Tatar bir babanın çocukları. Abay ile Tukay kardeş şairler, İkiz halkın onlar iki bilgesi. Şu Ural1 Tukay’a açıp kucağını, Hafifletti sızısını hasretin. Ak Yayık’ın can bahşeden suyu şifa olup, Olgunlaştırdı güçlendirip körpe çocuğu. Kardeşse eğer, diyebilir misin ona yabancı, Yetenekliler cömertlerin yakını. Abdullah’ın hayatını kurtardı, Kazakların ekmeği ile yoğurdu. Dostun olsun yürek sırrını anlayacak, Söz verdiğinde sözünde duracak. Ey, Tatar dostlarım, yanlıştır demezsiniz, Desek size: “Tukay’ı biz şair yaptık.”
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 32 |