Examining College Students’ Religiosity and Hope Status in Terms of Some Variables

Yıl 2020, Sayı: 2, 9 - 38, 30.12.2020

Abdullah Dağcı

Öz

The aim of the study is to examine whether college students’ levels of hope and religiosity differ with respect to some variables. For this purpose, a questionnaire form including continuous hope and religious life scales with some variables was applied to a sample of 495 people. One-way ANOVA and Bonferroni Test were statistically used to analyze the data. While trying to determine whether there are any differences between the department types and the grade levels, and the scores of both scales; the most effective factor in coming to the departments where education is, the relationship between meaning of life and purpose of life variables, and only the scores for Dispositional Hope Scale were examined for. According to the study findings, there was a difference in religiosity scores among the department types studied, and the students at the theology department were more religious than other departments’ students. In addition, it was concluded that there was a difference in religiosity scores between the grades, and junior college students were more religious than the freshman and the sophomore students. It was determined there was a difference in hope scores among the department types, and the students studying at the theology department were more hopeful than the students in other departments. It was concluded there was a difference in hope scores between the grade levels studied, and the junior students were more hopeful than other grade students. It was found there was a difference in hope scores among the most effective factor groups in coming to the department studied and those who answered ‘myself’ were more hopeful than the other groups. It was determined there was a difference in hope scores between the meaning of life variable groups and those who answered ‘I find my life very meaningful’ were more hopeful. It was concluded there was a difference in hope scores among the purpose in life variable groups and those who answered ‘I have a lot of goals in my life’ were more hopeful. As a result; significant differences in religiosity and hope scores between department types and grade level groups were found. In addition, it was determined that there are differences between the groups of variables for the meaning of life, and the purpose in life, and the most effective factor in coming to the departments studied, with respect to hope scores.

Anahtar Kelimeler

Psychology of religion, Religiosity, Hope, Meaning of life, Purpose in life, College students

Üniversite Öğrencilerinin Dindarlık ve Umut Durumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz

Araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin umut ve dindarlık düzeylerinin bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Bu amaçla Sürekli Umut Ölçeği ve Dini Hayat Ölçeği ile bazı değişkenleri içeren bir anket formu, 495 kişilik örnekleme uygulanmıştır. Elde edilen verileri istatistiksel açıdan analiz etmek için Tek-yönlü ANOVA ve Bonferroni Testi kullanılmıştır. Öğrenim görülen fakülte türü ve öğrenim görülen sınıf düzeyi ile her iki ölçek puanları arasında farklılaşmaların olup olmadığı tespit edilmeye çalışılmışken öğrenim görülen bölüme gelmedeki en etkili faktör, hayatın anlamı ve hayatın amacı değişkenleri ile sadece Sürekli Umut Ölçeği puanları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğrenim görülen fakülte türleri arasında dindarlık puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve ilahiyat fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin diğer fakültelerde öğrenim gören öğrencilere göre daha dindar oldukları tespit edilmiştir. Bunun yanında öğrenim görülen sınıf düzeyleri arasında dindarlık puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve üçüncü sınıfta öğrenim gören öğrencilerin birinci ve ikinci sınıfta öğrenim gören öğrencilere göre daha dindar oldukları tespit edilmiştir. Diğer yandan öğrenim görülen fakülte türleri arasında umut puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve ilahiyat fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin diğer bölümde öğrenim gören öğrencilere göre daha umutlu oldukları tespit edilmiştir. Öğrenim görülen sınıf düzeyleri arasında umut puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve üçüncü sınıfta öğrenim gören öğrencilerin diğer sınıf düzeyindeki öğrencilere göre daha umutlu oldukları tespit edilmiştir. Öğrenim görülen bölüme gelmedeki en etkili faktör grupları arasında umut puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve ‘kendim’ cevabı verenlerin diğer cevap verenlerden daha umutlu oldukları tespit edilmiştir. Hayatın anlamı değişkeni grupları arasında umut puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve ‘Hayatımı çok anlamlı buluyorum.’ cevabını verenlerin daha umutlu oldukları tespit edilmiştir. Hayatın amacı değişkeni grupları arasında umut puanlarında anlamlı bir farklılığa ulaşılmış ve ‘Hayatımda oldukça çok amacım var.’ cevabını verenlerin daha umutlu oldukları tespit edilmiştir. Sonuç olarak; öğrenim görülen fakülte türü ve sınıf düzeyi grupları arasında dindarlık ve umut puanlarında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanında öğrenim görülen bölüme gelmedeki en etkili faktör, hayatın anlamı ve hayatın amacı değişkenlerinin grupları arasında umut puanları açısından farklılıklar olduğuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Din psikolojisi, Dindarlık, Umut, Hayatın anlamı, Hayatın amacı, Üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Apaydın, H. (2010). Ruh sağlığı-din ilişkisi araştırmalarına bir bakış. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 10(2), 59-77.
• Atalay, B. (2011). Türkiye’deki mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda öğrenim gören lisans öğrencilerinin, umutsuzluk düzeylerinin karşılaştırmalı analizi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Aydemir, R. E. (2008). Dindarlık ve mutluluk ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Samsun: Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydın, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ ve umut düzeyleri ile psikolojik sağlamlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydoğan, S. (2010). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin umut ve benlik saygısı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ayten, A. (2005). Kendini gerçekleştirme ve dindarlık: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 29(2), 185-204.
• Bonner, K. & Koven, L. P. & Patrick, J. H. (2003). Effects of religiosity and spirituality on depressive symptoms and prosocial behavior. Journal of Religious Gerontology, 14, 189-205.
• Canda, E. R. (2009). Spiritual well-being. [içinde] The Encyclopedia of positive psychology. Ed. S. J. Lopez. (ss. 924-928). West Sussex: Wiley-Blackwell Publishing.
• Ceviz, F. H. (2009). Orta yaş ve yaşlılıkta dindarlık, mistik tecrübe ve benlik saygısı. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Chang, E. (2003). A critical appraisal and extension of hope theory in middle–aged men and women: Is it important to distinguish agency and pathway components? Journal of Social and Clinical Psychology, 22(2), 121-143.
• Crandall, J. E. & Rasmussen, R. D. (1975). Purpose in life as related to specific values. Journal of Clinical Psychology, 31, 483-485.
• Curry, L. A. ve ark. (1997). Role of hope in academic and sport achievement. Journal of Personality and Social Psychology, 73(6), 1257-1267.
• Çapar, B. (2008). Farklı orta öğretim öğrencilerinde dindarlık ile benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çınar, M. (2016). Tanrı’ya bağlanma tarzı ve ölüm kaygısı ilişkisi üzerine bir araştırma. İlahiyat Tetkikleri Dergisi, 1(45), 313-338.
• Çınar, M. (2017). Yas psikolojisi: Yas ve dindarlık ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Turkish Studies, 12(2), 57-74.
• Dalmış, L. (2009). Dindarlık düzeyi ile dinî pratiklerin ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Davis, L. & Kerr, B. A. & Kurpius, S. E. R. (2003). Meaning, purpose and religiosity in at-risk youth: The relationship between anxiety and spirituality. Journal of Psychology and Theology, 31, 356-365.
• Dünyaoğulları, Ö. (2011). Üniversite son sınıf öğrencilerinin kendilerini gerçekleştirme engelleriyle genel erteleme eğilimi ve umutsuzluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• George, L. K. & Larson, D. B. & Koenig, H. G. & McCullough, M. E. (2000). Spirituality and health: What we know, what we need to know. Journal of Social and Clinical Psychology, 19(1), 102-116.
• Gürsu, O. (2011). Ergenlik döneminde psikolojik sağlık ve dindarlık ilişkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güven, H. (2008). Depresyon ve dindarlık ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hasankahyaoğlu, H. R. (2008). Dindarlık ve empati ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hayta, A. (2002). İbadetler ve ruh sağlığı. [içinde] Gençlik, din ve değerler psikolojisi. Ed. H. Hökelekli (ss. 117-152). Ankara: Ankara Okulu Yay.
• Joseph, S. & Linley, A. P. & Maltby, J. (2006). Positive psychology, religion, and spirituality. Mental Health, Religion and Culture, 9(3), 209-212.
• Kepir, D. D. (2011). Üniversite adaylarında meslek seçimine ilişkin akılcı olmayan inançlar, mesleki olgunluk ve umut düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kılıç, B. (2011). Kendini aldatma ve dindarlık üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kımter, N. (2008). Benlik saygısı ve dindarlık ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kıraç, F. (2007). Dindarlık eğilimi, varoluşsal kaygı ve psikolojik sağlık. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koç, M. (2010). Demografik özellikler ile dindarlık arasındaki ilişki: Yetişkinler üzerine ampirik bir araştırma. Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 19(2), 217-248.
• Köktuna, Z. S. (2007). Çözüm odaklı kısa terapi tekniğinin alt sosyo-ekonomik seviyedeki kadınların geleceğe umut ile bakabilme ve boyun eğici davranışlara etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Magaletta, P. R. & Oliver, J. M. (1999). The hope construct, will and ways: Their relations with self-efficacy, optimism and general well-being. Journal of Clinical Psychology, 55(5), 539-551.
• McCullough, M. E. (2000). Forgiveness as human strength: Theory, measurement and links to well-being. Journal of social and clinical psychology, 19(1), 43-55.
• Ottekin, N. (2009). Ailelerinden ayrı olarak öğrenim görmekte olan üniversite öğrencilerinin benlik saygısı ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Öz, H. (2006). Miyokart infarktüsü geçiren hastalarda umut, moral ve algılanan sosyal desteğin yaşam kalitesine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Pargament, K. I. & Mahoney, A. (2002). Spirituality: Discovering and conserving the sacred. [içinde] Handbook of positive psychology. Ed. C. R. Snyder & S. J. Lopez. (ss. 646-659). New York: Oxford University Press.
• Peterman, A. H. ve ark. (2002). Measuring spiritual well-being in people with cancer: The functional assessment of chronic illness therapy-spiritual well-being scale. Annals of Behavioral Medicine, 24(1), 49-58.
• Sayar, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile umutsuzluk ve boyun eğici davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Shorey, H. S. ve ark. (2003). The role of hope as a mediator in recollected parenting, adult attachment and mental health. Journal of Social and Clinical Psychology, 22(6), 685-715.
• Snyder, C. R. ve ark. (2002). Hope and academic success in college. Journal of Educational Psychology, 70(2), 321-335.
• Şahin, A. (1999). İlahiyat mühendislik ve tıp fakültelerinde okuyan öğrencilerde dinî hayatın boyutları üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Şahin, A. (2009). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin umutsuzluk düzeyleri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (13), 143-157.
• Şahin, S. (2007). Diyaliz tedavisi alan bireylerin umut–umutsuzluk ve sosyal destek düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Ünal, A. (2006). İlköğretim öğrencilerinin gelecek ile ilgili umutlarının yapısal eşitlik modelleriyle belirlenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Williams, C. R. (2009). Hope and first-generation college students: An examination of academic success and persistence. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Florida: University of Florida.
• Yalom, I. D. (1999). Varoluşçu psikoterapi (Çev. Z. İ. Babayiğit). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
• Yapıcı, A. (2006). Yeni bir dindarlık ölçeği ve üniversiteli gençlerin dinin etkisini hissetme düzeyi: Çukurova üniversitesi örneği. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6(1), 65-115.
• Yapıcı, A. (2007). Ruh sağlığı ve din. Adana: Karahan Yayınları.
• Yavuz, A. (2009). 18-25 yaş üniversite gençliğinde dinî inanç ve umutsuzluk İlişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yıldız, M. (1998). Dinî hayat ile ölüm kaygısı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yoğurtçu, F. (2009). Yetişkinlerde dindarlık ve ruh sağlığı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Zinnbauer, B. J. & Pargement, P. I. (2005). Religiousness and spirituality. [içinde] Handbook of the psychology of religion and spirituality. Ed. R. F. Paloutzian & C. L. Park. (ss. 21-42). New York: Guilford Press.