Türkiye’de Hayvansal Kökenli Gıdalar Mevzuatı

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 46 - 54, 28.12.2017

Tuğba Gezgin

Öz

Türkiye’de 2010 yılında yayımlanan 5996 sayılı Gıda Kanunu
ile hayvansal kökenli gıdaların denetimi konusunda önemli değişiklikler
olmuştur. Öncelikle, Türkiye’nin hayvansal kökenli gıdalar mevzuatı Avrupa
Birliği (AB) ile uyum sağlamıştır. Yeni Kanun’un ardından yayımlanan çeşitli düzenlemeler,
AB’ye ihracat yapmak isteyen hayvansal ürün üreticileri ve gıda güvenliği
konusunda daha çok denetimin ve izlenebililirliğin olmasını isteyen tüketiciler
için memnuniyet verici olmuştur. 2010 yılında yayımlanan Kanun, 2004 yılında
yayımlanan Kanun’dan farklı olarak çiftlikten çatala gıda güvenliğinin sağlanması
ile AB direktiflerine uyumu hedeflemiştir. Yeni düzenlemelerin
uygulanabilirliği konusunda ortaya çıkan problemlere yönelik güncel çözümlerin
tespit edilmesi, hayvansal kökenli gıdaların güvenliği konusundaki yasal
mevzuatın geliştirilmesine önemli katkılar sağlayabilecektir.  

Anahtar Kelimeler

Hayvansal gıda, Mevzuat, Gıda güvenliği, Gıda denetimi

Kaynakça

• Anonim 1942. Gıda Nizannamesi. T.C. Resmi Gazete. No: 5204.
• Anonim 1952. Gıda Maddelerinin ve Umumi Sağlığı İlgilendiren Eşya ve Levazımın Hususi Vasıflarını Gösteren Tüzük. T.C. Resmi Gazete, No 8236.
• Anonim 1995. 560 Sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararname. T.C. Resmi Gazete. No: 22456.
• Anonim 2000. Et ve Et Ürünleri Tebliği. T.C. Resmi Gazete. No: 23960.
• Anonim 2004. Gıdalarin Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun. T.C. Resmi Gazete. No: 25483.
• Anonim 2010a. Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu. T.C. Resmi Gazete No: 27610.
• Anonim 2010b. Gıda Hattı Dergisi. Ankara. Sayı:10.
• Anonim 2011a. Gıda Hijyeni Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete No: 28145.
• Anonim 2011b. Hayvansal Gıdaların Resmi Kontrollerine İlişkin Özel Kuralları Belirleyen Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete No: 28145.
• Anonim 2011c. Yurt İçinde Canlı Hayvan ve Hayvansal Ürünlerin Nakilleri Hakkında Yönetmelik. T.C. Resmi Gazete No: 28145.
• Buzbaş N. 2010. Türkiye ve AB’de Gıda Güvenliği: Ortaklığın Sinerjisi. 28.Türkiye-AB Karma İstişare Komitesi Toplantısı 13-14 Eylül 2010 Edinburg, İskoçya.
• Çopuroğlu G., Doğru A. K., Ayaz N. D. 2015. Türk gıda mevzuatında risk analizi. Etlik Vet Mikrobiyol Derg; 26 (1): 23-28.
• Çığ E. 2008. Avrupa Birliği’nde Gıda Kontrolü Uygulamalari ve Türk Gıda Kontrol Sisteminin AB’ye Uyumu. AB Uzmanlık Tezi. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı. Ankara. Gürer B., 2012. AB ve Türkiye’de Gıda Güvenilirliği Mevzuatı. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü. ISSN: 1303–8346 / Sayı:14/Nüsha: 3.
• Kayahan M., Artık N., İlbeği İ., Ercan R., Seval S., 2004. Ulusal ve Uluslarararası Gıda Mevzuatı. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası. Türkiye Ziraat Mühendisliği 6. Teknik Kongresi. Ankara. Kurtar Ç., 2016. AB Gıda ve Hayvan Sağlığı Ofisi Denetimleri ve Türkiye’nin Gıda Resmi Kontrolleri. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
• Öztan A. ve Kahraman N. 2005. Gıda Mevzuatı ve Avrupa Birliği Entegrasyonu. 4. Gıda Mühendisliği Kongresi. Ankara.
• Yörük N. Güner A. 2014. Gıda Güvenliği’nin Tarihsel Gelişimi. 2.Ulusal Laboratuvar Akreditasyonu ve Güvenliği Sempozyumu ve Sergisi. İstanbul.