TOPLUMSAL DEĞİŞME KARŞISINDA AİLE VE OKUL

Yıl 2007, Cilt: 5 Sayı: 2, 185 - 20, 01.06.2007

M. Çağatay Özdemir

Öz

Yeni bir yüzyılla yeni bir bin yıla giren insanlığın geride bıraktığı son 200 yıl, büyük çapta
değişimlerim ve dönüşümlerin yaşandığı yıllar olmuştur. Özellikle bilimsel ve teknik ilerlemelerle insanlık,
bugün topluluk içindeki veya dışındaki diğer bireylere veya kurumlara güven duymamakta, bu da aralarında iş
birliğine izin veren bir grubun üyelerince paylaşılan, yazılı olmayan bir dizi değerler ve normlar olarak
tanımlanabilen toplumsal sermayenin zayıflığına işaret etmektedir. Sanayi devriminden sonra yapılanan Batı
toplumlarında yaşayan insanlar pek çok sorunlarla karşı karşıyadır ki bu da “Bireyleri hayata hazırlayan
okullar işlevlerini yerine getirmede zorlanıyorlar mı?” sorusunu akla getirmektedir. Dikey otoritenin güç
kaybetmesi, bireyleri etkisi altına alan yatay otorite güçlerinin çoğalması, ebeveynleri ve okulları güç durumlara
düşürmektedir. Okulların, çocukların kişisel ve ahlaki gelişimine ilişkin tüm sorumlulukları üstlenmesi
beklenemez; toplumun tüm katmanları okula yardımcı olmalı ve onu desteklemeli, okul ile toplum arasında yakın
bir çalışma ilişkisi kurulmalıdır. Öğretmenlere düşen görev de ahlak konusunda açık ve tutarlı bir yol izlemektir.
Eğer bu görevi öğretmenler yerine getirmezse, okullar güç kaybeder. Çocukların kişisel ve ahlaki gelişimi için
eğitimde okullar ile ebeveynler arasında etkili bir partnerlik kurulması, okul ile toplum arasında yakın bir
çalışma ve iş birliğinin oluşturulması yaşadığımız toplumsal değişimin ve çağın gereğidir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal değişim, sosyal sermaye, aile ve okul

FAMILY AND SCHOOL IN VIEW OF SOCIAL CHANGE

Öz

The last 200 years the humankind left behind has been years in which great changes and
transformations have been lived. Especially with the scientific and technical advancements, humankind today do
not have confidence in with the individuals inside and outside the community and the institutions which result in
the weakness of social capital that can be identified as a series of norms and values shared among the members
of a group who give the permission of cooperaion among themselves. People living in the Western societies
which have been restructured after the industrial revolution are faced with a variety of problems which brings
up the question "do the schools that perpare the individuals to life have problems in fulfilling these
responsibilities?". The power loss of vertical authority, growing of horizontal autority power which gets at the
individuals land parents and the schools in an awkward position. Schools can not be expected to assume all the
responsibilities about the personal and moral developments of the children, all layers of the society must help
and support the school, a close study relationship between the school and the society must be established.
The duty of the teacher is to follow an apparent and consistent route in morality. If the teachers do
not fulfill these duties, the schools lose power. It is the requirement of the society and the age we live in that in
education there must be the establishment of an effective partnership between schools and parents, and a
coherent study and cooperation between the school and the society for the moral development of the children.

Anahtar Kelimeler

Social change, social capital, family and school

Kaynakça

• Fukuyama, F. (2000). Büyük Çözülme, (Çev. Z. Avcı, A. T. Aydemir), Sabah Kitapları, İstanbul.
• Furedi, F. (2001). Korku Kültürü, (Çev. Barış Yıldırım), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Gençtan, E. (2002). Hayat, İstanbul: Metis Yayınları.
• Giddens, A. (2000). Sosyoloji, (Çev.H: Özel, C. Güzel), Ayraç Yayınevi, Ankara.
• Habermas, J. (2002). Küreselleşme ve Milli Devletlerin Akibeti. İstanbul: Bakış Yayınları.
• Lawrence M. F. (2002). Yatay Toplum, (Çev. Ahmet Fethi), İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
• Nave-Herz, R. (1997). Familie Heute, Wandel der Familienstrukturen und Folgen für Erziehung, Primus Verlug, Darmstadt.
• Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve Aile Terapisi, PDREM Yayınları, Ankara.
• Peukert, R. (1991). Familienform im sozialen Wandel, Leske+Budrich Verlag, Opladen.
• Thomas, P. (1998). Personal and Moral Development, in A. Cashdan & L. Overall. (eds) Teaching in Primary Schools, London: Cassell.
• Yıldırım, İ. (1992). Evli Bireylerin Uyum Düzeylerini Etkileyen Bazı Etmenler, PDR Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.