Bu makalenin amacı, Vygotsky'in çocukta düşünce ve dil gelişimi üzerine görüşlerini incelemek;
Vygotsky'nin, Piaget'in çocuk psikolojisi alanına kazandırdığı genetik modele eleştirilerini sunarak,
çocuğun bilişsel gelişimine sosyo-kültürel temelli bir bakış açısı kazandırmaktır. Bu makalede
Vygotsky'in "Düşünce ve Dil" (1965) adlı kitabının özeti niteliğinde olup, Vygotsky'in Piaget ile ayrıldığı
temel noktalar olan, "çocukta benmerkezcilik, çocukta olgunlaşma ve eğitimin rolü, çocukta kavram
gelişimi" ana başlıkları altında Vygotsky'in eğitim alanına getirdiği en büyük katkılardan biri olan
"proksimal gelişim alanı" kavramı incelenmiştir. Vygotsky'e göre konuşmanın amacı, bebeklikten itibaren
iletişim kurmak olduğundan, çocukta ilkin otistik düşünce ve konuşma yoktur, çocuk en başından itibaren
sosyaldir. Bu nedenle Vygotsky düşünce ve dil gelişimi modelini, Piaget’in yaptığı “otistik, benmerkezci,
sosyal” sıralamanın tersine, “sosyal, benmerkezci ve içsel konuşma” şeklinde kurmuş; düşünce ve
konuşmanın gelişiminde, bireysellikten sosyalliğe değil, sosyallikten bireyselliğe doğru bir gidişatın
olduğunu belirtmiştir. Sonuç olarak Vygotsky, bebeklikten itibaren dış gerçeklikten kopuk ve ilkel
addedilen çocuk düşüncesinin, belirli bir amaca, yani iletişim kurmaya ve sosyalleşmeye yönelik
olduğunu göstererek çocuk düşüncesine hak ettiği konumu kazandırmış; verilen eğitimin çocuğun
olgunlaşma düzeyinin üzerinde olduğunda çocuğun yardımla gösterdiği başarıya dikkat çekerek, eğitim
metotlarının kökten değişime uğramasına vesile olmuştur.
The aim of this article is to examine the arguments of Vygotsky on thought and language development of
child, and to provide a socio-cultural oriented framework on cognitive development of child by
presenting Vygotsky’s criticism to Piaget’s genetic model. This article summarizes one of the Vygotsky’s
books, “Thought and Language” (1965) and is divided into three sections: egocentrism of child, the role
of maturation and education on the child development, and concept development of child. Also,
Vygotsky’s one of the best known contributions to developmental psychology, the concept of “zone of
proximal development” is examined. The aim of speech, for Vygotsky, is to enable communication
between child and his/her social environment since infancy. On contrary to Piaget’s thought and
language development model “autistic, egocentric, social”; Vygotsky’s model consists of three
consecutive phases: “social, egocentric, and inner” speech. Therefore for Vygotsky, the direction of
thought and language development is to reach individualism through sociability, not the other way
around. As a result, Vygotsky gave the thought of child the position it deserves. He also caused a radical
change on the methods of education, pointing that child can be successful with help when the level of
education is higher than his/her level of maturation.
Diğer ID | JA48PC35UK |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2009 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 7 Sayı: 1 |