A Scale Development for the Faculty Members’ Perception of Digitalization

Yıl 2024, Cilt: 22 Sayı: 3, 2339 - 2360, 31.12.2024

Elif Tekir , Neşe Yıldız

https://doi.org/10.37217/tebd.1566386

Öz

This study involves the development of a scale aimed at measuring faculty members’ perceptions of digitalization. Measuring academics' perceptions of digitalisation can help to understand the effects of digitalisation on academic life. In this way, it can provide important information for improving the integration of digitalisation into educational processes and increasing academic productivity. During the scale development process, a deductive approach was used to review national and international literature, and a pool of 68 items was created. After expert evaluations and validity analyses, the number of items was reduced to 54. Based on the data obtained from the pilot study, content validity and item validity analyses were conducted, and the factor structure of the scale was confirmed using confirmatory factor analysis in the main study with 405 faculty members. The results indicated that the scale, which measures faculty members’ perceptions of digitalization using 17 items and a single-factor structure, had a high level of reliability (Cronbach’s Alpha: .965). It is believed that the developed scale will serve as an important tool for measuring perceptions of academic digitalization processes and contribute to future research in this field.

Anahtar Kelimeler

Higher education, Digitalization, Academic digitalization, Digital transformation in education

Akademisyenlerin Dijitalleşme Algısı Ölçeği’nin Geliştirilmesi

Öz

Bu çalışma, akademisyenlerin dijitalleşme algılarını ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirme sürecini kapsamaktadır. Akademisyenlerin dijitalleşme algılarının ölçülmesi, dijitalleşmenin akademik yaşam üzerindeki etkilerinin anlaşılmasına yardımcı olabilir. Bu sayede dijitalleşmenin eğitim süreçlerine entegrasyonunun iyileştirilmesi ve akademik verimliliğin artırılması için önemli bilgiler sunabilir. Ölçek geliştirme sürecinde tümdengelim yöntemi ile ulusal ve uluslararası alanyazın taranarak, 68 maddelik bir madde havuzu oluşturulmuştur. Uzman görüşleri ve yapılan geçerlik analizleri sonucunda madde sayısı 54’e indirilmiştir. Pilot çalışmada elde edilen veriler doğrultusunda kapsam geçerliliği ve madde geçerliliği analizleri yapılmış, 405 akademisyenle gerçekleştirilen ana çalışmada ölçeğe ait faktör yapısı doğrulayıcı faktör analizi yapılarak doğrulanmıştır. Sonuçlar, akademisyenlerin dijitalleşme algılarını tek faktörlü bir yapı ile ölçen 17 maddelik ölçeğin yüksek güvenilirlik düzeyine sahip olduğunu göstermektedir (Cronbach’s Alpha: .965). Geliştirilen ölçeğin, akademik dijitalleşme süreçlerine dair algıların ölçülmesinde ve bu alandaki çalışmalara katkı sağlayacak önemli bir araç olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yükseköğretim, Dijitalleşme, Akademik dijitalleşme, Eğitimde dijital dönüşüm

Kaynakça

• Akgün, S. & Greenhow, C. (2021). Artificial intelligence in education: Addressing ethical challenges in K-12 settings. AI and Ethics, 2(3), 431-440. https://doi.org/10.1007/s43681-021-00096-7
• Albayrak, M. & Koç, P. (2020). Akademisyen dijitalleşme ölçeği geliştirilmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(1), 41-53. https://doi.org/10.24289/ijsser.689262
• Babin, B., Hair, J., Anderson, R., & Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. Pearson. Baysan, E. & Çetin, Ş. (2019). Eğitimde bilişim teknolojilerinin etik kullanımı ölçeğinin geliştirilmesi çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 17(2), 394-417.
• Besançon, L., Peiffer-Smadja, N., Segalas, C., Jiang, H., Masuzzo, P., Smout, C., & Leyrat, C. (2021). Open science saves lives: Lessons from the COVID-19 pandemic. BMC Medical Research Methodology, 21(1), 1-18.
• Bondar, I., Komarnitskyi, I., Rusavska, V., Batchenko, L., & Honchar, L. (2021). Formation and development of digital skills in university education. Laplage Em Revista, 7(Extra-B), 47-56. https://doi.org/10.24115/s2446-622020217extra-b882p.47-56
• Boyer, E. (1990). Scholarship reconsidered: Priorities of the professoriate. The Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Atıf İndeksi, 1-214.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2021). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Creswell, J. W. & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage.
• Çapar, D. (2024). Eğitimde dijital dönüşüm. S. Karataş (Ed.), Eğitim bilimleri alanında uluslararası araştırmalar XXIII (1. b.) içinde (s. 35-53). Eğitim.
• DeVellis, R. F. (2022). Ölçek geliştirme: Kuram ve uygulamalar (T. Totan, Çev. Ed.). Nobel.
• Doğan, M., Tunçer, K., & Arslan, H. (2024). Yükseköğretimde dijital pedagoji. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 7(1), 74-82. https://doi.org/10.32329/uad.1368321
• Duke, T. S. & Ward, J. (2009). Preparing information literate teachers: A metasynthesis. Library & Information Science Research, 31(4), 247-256. https://doi.org/10.1016/j.lisr.2009.04.003
• Ferrari, A., Punie, Y., & Redecker, C. (2012). Understanding digital competence in the 21st century: An analysis of current frameworks. 21st Century Learning for 21st Century Skills: 7th European Conference of Technology Enhanced Learning, EC-TEL 2012 Proceedings içinde (s. 79-92). Saarbrücken, Almanya, 18-21 Eylül, Springer.
• Flanagan, J. C. (1952). The effectiveness of short methods for calculating correlation coefficients. Psychological Bulletin, 49(4), 342–348. https://doi.org/10.1037/h0057321
• Fraenkel, J., Wallen, N., & Hyun, H. (2012). How to design and evaluate research in education. McGraw-Hill.
• Guilford, J. P. (1954). Psychometric methods (2. b.). McGraw-Hill.
• Gürbüz, C. (2024). Mesleki ve teknik eğitim beceri sistemlerinin dijitalleşmesi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 15(29), 199-222.
• Hassenburg, A. (2009). Distance education versus the traditional classroom. Berkeley Scientific Journal, 13(1), 7-10.
• Kan, A. & Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
• Kapır, B. (2022). Yapay zekâ eksenli gelişen algoritmik toplum ve medya (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Korkmaz, M. S. & Polat, S. (2023). Yapay zekanın eğitimdeki etkisinin incelenmesi üzerine bir alan araştırması. International Conference on Recent and Innovative Results in Engineering and Technology içinde (s. 49-54). https://doi.org/10.59287/icriret.1371
• Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(4), 563-575.
• Ma, L., Buggle, J., & O’Neill, M. (2023). Open access at a crossroads: Library publishing and bibliodiversity. Insights, 36(10), 1–8. https://doi.org/10.1629/uksg.613
• MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Zhang, S., & Hong, S. (1999). Sample size in factor analysis. Psychological Methods, 4(1), 84-99.
• Qureshi, M. I., Khan, N., Raza, H., Imran, A., & Ismail, F. (2021). Digital technologies in education 4.0. Does it enhance the effectiveness of learning? International Journal of Interactive Mobile Technologies, 15(4), 31-47.
• Redecker, C. (2017). European framework for the digital competence of educators: DigCompEdu (EUR 28775 EN). JRC Research Reports JRC107466, Joint Research Centre.
• Roblyer, M. & Doering, A. H. (2007). Integrating educational technology into teaching. Pearson.
• Roger, S., Eric, H., & David, M. (1992). Consuming Technologies: Media and information in domestic spaces. Routledge.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Sincer, S. & Yakut-Özek, B. (2024). Yükseköğretimde dijital dönüşüm: Çevrim içi ve hibrit uygulamaların geleneksel eğitim sistemine entegrasyonu. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi(14), 1170-1193. https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1426337
• Şentürk, C. (2016). Öğretmenlerin e-öğrenmeye yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Journal of International Social Research, 9(43), 1501-1511. https://doi.org/10.17719/jisr.20164317721 Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics. Pearson Education.
• Tondeur, J., Howard, S., Van Zanten, M., Gorissen, P., Van der Neut, I., Uerz, D., & Kral, M. (2023). The HeDiCom framework: Higher education teachers’ digital competencies for the future. Educational Technology Research and Development, 71(1), 33-53. https://doi.org/10.1007/s11423-023-10193-5
• Yeşilyurt, S. & Çapraz, C. (2018). Ölçek geliştirme çalışmalarında kullanılan kapsam geçerliği için bir yol haritası. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 251-264.
• YÖK. (2024). 2023-2024 Öğretim Yılı Yükseköğretim İstatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.