How Should Faculty Development be Organized in Medical Education: A Collection Accompanied by Learning Theories, Basic Concepts, Practices and Examples

Yıl 2007, Cilt: 24 Sayı: 24, 28 - 38, 01.07.2007

Kevser Vatansever Halil İbrahim Durak

Öz

Introduction and aim: Among tasks of providing health care, teaching and making researches, teaching is the one the faculty are least prepared. Faculty development is an important tool to help faculty to maintain professional development and to support medical schools to fulfill their functions. In this article, definition and historical evolution of faculty development, and influence of educational theories on it are examined through a thematic literature search; innovative approaches and methods are illustrated; common problems are listed; and some suggestions on faculty development in our country are derived. Findings and discussion: Faculty development is defined as programs supporting faculty to develop their competencies to fulfill their roles and aim to maintain vitality of institutions by improving curriculum and organizational climate, and it is recommended to organize faculty development programs to cover issues such as research skills, leadership skills, etc.; with a format that facilitate implementation of innovative teaching strategies, and enhance deep learning. In our country, existing faculty development programs are generally structured on the basis of behavioral theory with the aim of improving only the teaching skills. When the basic educational theories are studied meticulously, it can be easily seen that especially cognitive and constructive theories bring new perspectives and sound contribution to faculty development. Conclusion: In medicine not only the effective and competent teaching skills are needed, but also there is a need for teachers competent to undertake leadership; facilitate acceptability and implementation of innovations; adopted institutional values; know ethical and scientific principles of academic life; and aware of social resposibilities. With this aim, faculty development initiatives, supporting interaction and sharing; and become parts of faculties’ daily lives, are going to provide a sound contribution to the aim of graduating doctors with the competence to meet the health needs of the community.

Anahtar Kelimeler

faculty development, teachers’ training, leadership and management skills, professional development, organizational development, behavioral theory, cognitive theory, constructive theory, teaching methods, program evaluation in faculty development

TIPTA EĞİTİCİ GELİŞİMİ NASIL ÖRGÜTLENMELİ: ÖĞRENME KURAMLARI, TEMEL KAVRAMLAR, UYGULAMALAR VE ÖRNEKLER EŞLİĞİNDE BİR DERLEME

Öz

Giriş ve Amaç: Öğretim üyelerinin araştırma, hizmet ve eğitim görevleri arasında en az hazırlıklı oldukları görev eğiticiliktir. Hem öğretim üyelerinin mesleksel gelişmelerini sürdürmeleri, hem de kurumun işlevlerini yerine getirebilmesinde önemli araçlardan birisi, eğitici gelişimidir. Bu yazıda tıpta eğitici gelişimi konusu; tanımı, tarihsel gelişimi, eğitim kuramlarına göre değişimi çerçevesinde tematik bir literatür taraması ile incelenmiş; yenilikçi yaklaşım ve yöntemler örneklenmiş ve ortak sorunlar sıralanarak ülkemizdeki eğitici gelişim programları için öneriler çıkarılması hedeflenmiştir. Bulgular ve tartışma: Öğretim üyelerinin çeşitli rolleriyle ilgili yetkinliklerinin gelişmesine ve üretkenliklerini korumalarına destek olan, eğitim programını ve örgütsel iklimi iyileştirerek kurumun canlılığını korumayı amaçlayan programlar olarak tanımlanan eğitici gelişiminin, yenilikçi eğitim stratejilerinin uygulanmasını destekleyecek ve derinlemesine öğrenmeyi sağlayacak içerikte, öğrenmeyle ilgili konuların yanı sıra araştırma, liderlik gibi konuları kapsayacak şekilde kurgulanması önerilmektedir. Ülkemizdeki eğitici gelişim programları, genel olarak davranışçı kuram temelinde yapılandırılmış ve sadece eğitsel yetkinlikleri geliştirmeye yönelik etkinlikler şeklinde düzenlenmektedir. Temel eğitim kuramları incelendiğinde, özellikle bilişsel ve oluşturmacı kuramların eğitici gelişimine yeni bakış açıları kazandırabileceği ve önemli katkılarının olabileceği görülmektedir. Sonuç: Tıpta etkili, becerikli eğiticilik niteliklerinin yanısıra, liderlik yapabilecek, yeniliklerin kabullenilmesini ve uygulanmasını kolaylaştırabilecek, kurumun değer yargılarını benimsemiş, akademik yaşamın etik ve bilimsel ilkelerini bilen ve toplumsal sorumluluklarının farkında olan eğiticilere gereksinim vardır. Bu amaçla, etkileşimi ve paylaşımı destekleyen, öğretim üyesinin işinin parçası haline gelmiş eğitici gelişimi süreçleri, fakültelerin toplumun sağlık gereksinimlerini karşılayabilecek yeterlikte hekim yetiştirme amacının gerçekleşmesine önemli katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

eğitici gelişimi, eğitici eğitimi, liderlik ve yönetim becerileri, mesleksel gelişim, örgütsel gelişim, davranışçı kuram, bilişsel kuram, oluşturmacı kuram, eğitim yöntemleri, eğitici gelişiminde program değerlendirme

Kaynakça

• Pololi L, Clay MC, Lipkin MJr, Hewson M, Kaplan C, Frankel RM, Reflections on integrating theories of adult education into a medical school faculty development course. Medical Teacher, 2001. 23(3): 276-83.
• O'neill PN, Taylor DC, Responding to the Need for Faculty Development. Journal of Dental Education, 2001. 65(8): 768-76.
• Wilkerson L, Irby DM, Strategies for Improving Teaching Practices: A Comprehensive Approach to Faculty Development. Academic Medicine, 1998. 73(April 1998 No: 4): 387-96.
• Challis M, Building an effective programme for clinical teachers: the role of the staff developer. Medical Teacher, 2001. 23(3): 270-275.
• Bland CJ, Seaquist E, Pacala JT, Center B, Finstad D, One School’s Strategy to Assess and Improve the Vitality of Its Faculty. Academic Medicine, 2002. 77(May 2002 No:5): 368–376.
• Wilkerson L, Irby DM, Strategies for effecting Change in Teaching Practices: A Review of Current Models. in Scherpbier AJJA, van der Vleuten CPM, Rethans JJ, van der Steeg AFW (eds). Advances in Medical Education, 1997: 407-13.
• Irby DM, Models of Faculty Development for Problem-Based learning. Advances in Health Sciences Education, 1996. 1: 69-81.
• Brancato VC, Professional Development in Higher Education. New Directions for Adult and Continuing Education, 2003. 98(Summer 2003): 59-65.
• Skeff KM, Stratos GA, Mygdali W, DeWitt TA, Manfred L, Quirk M, Roberts K, Greenberg L, Bland CJ, Faculty Development: a Resource for Clinical Teachers. Journal of General Internal Medicine, 1997. 12(April-Supplement 2): 56-63.
• Gruppen LD, Frohna AZ, Anderson RM, Lowe KD, Faculty Development for Educational Leadership and Scholarship. Academic Medicine, 2003. 78(February 2003 No:2): 137-41.
• Steinert Y, Faculty development in the new millennium: key challenges and future directions. Medical Teacher, 2000. 22(1): 44-50.
• Steinert Y, Mann K, Centeno A, Dolmans D,Spencer J, Gelula M, Prideaux D, A systematic review of faculty development initiatives designed to improve teaching effectiveness in medical education: BEME Guide No:8. Medical Teacher, 2006. 28(6): 497–526.
• Ergün M, Üniversitelerde Öğretim Etkinliğinin Geliştirilmesi. in 2000 Yılında Türk Milli Eğitim Örgütü ve Yönetimi Ulusal Sempozyumu. 11-13 Ocak 2001. Ankara: Öğretmen Hüseyin Hüsnü Tekışık Vakfı Yay: 188-92
• Musal B, Eğitici Gelişim Programları. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2001. 1(Aktif Eğitim Özel Sayısı): 39-47.
• Musal B, Abacıoğlu H, Dicle O, Akalın E, Sarıoğlu, S, Esen A, Faculty development programs in Dokuz Eylül School of Medicine: In the process of curriculum change from traditional to PBL. Medical Education Online [serial online], 2002. 7(2).
• Yolsal N, Bahadır G, Karabey S, Ortaylı N, Aydın Z, Bulut A, Development of training of trainers programmes and evaluation of their effectiveness in Istanbul. Medical Teacher, 2003. 25(3, May): 319-24.
• Özvarış ŞB, Aslan D, Şahin-Hodoğlugil N, Sayek İ, A Faculty Development Program Evaluation: From Needs Assessment to Long-Term Effects of the Teaching Skills Improvement Program. Teaching and Learning in Medicine, 2004. 16(4): 368-75.
• Özyurda F, Dökmeci F, Palaoğlu Ö, Arda B, The role of interactive training skills course in medical education at the Ankara University School of Medicine. Teaching and Learning in Medicine, 2002. 14(3): 189-93.
• Çiçeklioğlu M, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde Yürütülen Eğitici Eğitimi Programının Değerlendirilmesi, in Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı tezi. 2004, Ege Üniversitesi: İzmir: 10.
• Alican İ, Arzık A, Çalı Ş, Emerk K, Ergun T ve ark., Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğiticilerin Eğitimi Programı. II. Ulusal Tıp Eğitimi Kongresi. 2001. İzmir: Ege Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Basımevi: 120
• Ertmer PA, Newby TJ, Behaviorism, Cognitivism, Constructivism: Comparing Critical Features from an Instructional Design Perspective. Performance Improvement Quarterly, 1993. 6(4).
• Durak Hİ, Uzmanlık Eğitiminde Yeterlik Sürecinde Eğitici Gelişimi-Eğitici Eğitimi. in XII. Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultayı. 2006. İzmir: Türk Tabipleri Birliği. 63-4
• Cox MD, Introduction to Faculty Learning Communities. New Directions for Teaching and Learning, 2004. 97 (Spring): 5-19.
• Berbano EP, Browning R, Pangaro L, Jackson JL, The Impact of the Stanford Faculty Development Program on Ambulatory Teaching Behavior. Journal of General Internal Medicine, 2006.21:430-4.
• Massy WF, Wilger AK, Overcoming `hollowed' collegiality. (cover story). Change, 1994. 26 (July/August 1994 No: 4): 10-20.
• Irby DM, The Academy Movement: A Structural Approach to Reinvigorating the Educational Mission. Academic Medicine, 2004. 79(8): 729-36.