Basic Communication Skills: Aim and Learning Objectives “Phase I Practice in Gazi University Medical School”

Yıl 2007, Cilt: 24 Sayı: 24, 39 - 45, 01.07.2007

Canan Uluoğlu Figen Şahin Sema Yüce Deniz Yamaç H. Zafer Güney Meltem Yalınay Çırak Ercüment Tekin Nuri Çakır Ayşe Dursun F. Sedef Tunaoğlu

Öz

Apparently the communication skills used in medicine is inseperable from “basic communication skills” that is used in every field of daily life and the medical doctor candidates who will possess those basic communication skills will reflect the knowledge, capability and attitude to their professional lives. Therefore starting from year 2005-2006, Gazi University School of Medicine Communication Skills Unit has decided to train Phase I students on “ Basic Communication Skills”. The goal of the Phase I Communication Skills program is to train up medical doctors possessing basic communication skills and to increase the professional satisfaction by raising the levels of interest of medical students in intra and interpersonal communication. Phase I communication skills program consists of 1 hour theoretical lesson and 8 hours of practice. Practical lessons are combined under the titles of “Introduction to communication skills, empathy and effective listening, the importance of choosing the appropiate language, non-verbal behaviour, changing of gears”. The applications are eventuated in small groups consisting of 10-12 students, where the trainer sometimes is the source of information and sometimes playing role aiming to reach the target and written and oral exercise are performed. The aim of this paper is to present the communication skills program as well as the purpose and the learning objectives of this program that has been structured and applied for the first time to the phase I medical students in our faculty.

Anahtar Kelimeler

Communication skills education, communicating with patients, medicine, objective, learning outcome

TEMEL İLETİŞİM BECERİLERİ: AMAÇ VE ÖĞRENİM HEDEFLERİ “GAZİ ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİNDE DÖNEM I UYGULAMALARI”

Öz

Hekimlik pratiğinde kullanılan iletişim becerilerinin, yaşamın tüm alanlarında kullanılan “temel iletişim becerileri”nden ayrı tutulamayacağı ve temel iletişim becerilerini kazanmış hekim adaylarının bu bilgi, beceri ve tutumları mesleki hayatlarına yansıtacağı açıktır. Bu nedenle, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi iletişim becerileri birimi, hekim adaylarına yönelik olarak hazırlanan “İletişim becerileri” eğitiminin, Dönem I öğrencilerine yönelik kısmının “Temel iletişim becerileri” başlığı altında hazırlanmasını uygun görmüştür. Dönem I İletişim Becerileri Programının amacı, temel iletişim becerilerini kazanmış hekimler yetiştirerek, hekim adaylarının kendine yönelik ve kişiler arası iletişimde farkındalık düzeyini arttırmak, duygusal bütünlüğünü koruyabilme becerisini geliştirerek mesleki doyumlarında artış sağlamaktır. Dönem 1 iletişim becerileri programı, 1 saatlik teorik anfi dersi ve her biri ikişer saatlik 4 ayrı pratik (8 saat) uygulamadan oluşmaktadır. Pratik dersler, “İletişim becerilerine giriş, empati ve etkin dinleme, ben dili-sen dili ve vites değiştirme” başlıkları altında toplanmıştır. Uygulamalar 10-12 kişilik küçük gruplarla, zaman zaman eğiticinin bilgi kaynağı olduğu, zaman zaman ise amaca ulaşmayı hedefleyen oyunlaştırmalar ve yazılı/sözlü egzersizler ile gerçekleştirilmektedir. Bu makalenin amacı; fakültemizde ilk kez yapılandırılmış ve bu yıl (2005-2006 öğretim yılında) uygulanmış olan “Dönem I iletişim becerileri ders programının ve bu programın amaç ve öğrenim hedeflerinin” sunulmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Hasta-hekim iletişimi, iletişim becerileri eğitimi, tıp, amaç, öğrenim hedefleri

Kaynakça

• Cüceloğlu D: “Keşke”siz bir yaşam için iletişim donanımları, Remzi Kitabevi, 15. Basım, İstanbul, 2003.
• Cüceloğlu D: Yeniden insan insana. Remzi Kitabevi, 32. Basım, İstanbul, 2004.
• Özer K. İletişimsizlik becerisi. Sistem Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul, 2002.
• İzgören AŞ. İş yaşamında 100 kanguru. Sistem Liderliği, Elma Yayıncılık, 13. Baskı, Ankara, 2004.
• Gordon T. Doktor hasta işbirliği. Sistem yayıncılık, İstanbul, 1997.
• Silverman J, Kurtz S, Draper J. Skills for communicating with patients, second edition, Radcliffe publishing, Sanson-Fisher R, Maguire P. Should skills in communicating with patients be taught in medical schools? Lancet 1980 Sep 6; 2(8193):523-526.
• Heavey A. Learning to talk with patients. British Journal of Hospital Medicine 1988; May;39(5):433-439.
• Wolraich ML, Albanese M, Reiter-Thayer S, Barratt W. Factors affecting physician communication and parent-physician dialogues. Journal of Medical Education 1982;57(8):621-625.
• Kendrick T, Freeling P. A communication skills course for preclinical students: evaluation of general practice based teaching using group methods. Medical Education 1993;27(3):211-217
• Vetto JT, Elder NC, Toffler WL, Fields SA. Teaching medical students to give bad news: does formal instruction help? Journal of Cancer Education 1999 ;14(1):13-17
• Hulsman RL, Ros WJ, Winnubst JA, Bensing JM. Teaching clinically experienced physicians communication skills. A review of evaluation studies. Medical Education 1999 Sep;33(9):655-668
• McFarland K, Rhoades D, Roberts E, Eleazer P. Teaching Communication and Listening Skills to Medical Students Using Life Review with Older Adults. Gerontology & geriatrics education 2006;27(1):81-94.
• Lorin S, Rho L, Wisnivesky J, Nierman DM. Improving medical student intensive care unit communication skills: A novel educational initiative using standardized family members. Critical Care Medicine 2006; 20:
• Epub ahead of print] McGovern MM, Johnston M, Brown K, Zinberg R, Cohen D. Use of standardized patients in, undergraduate medical genetics education. Teaching and learning in medicine 2006 ;18(3):203-207.
• Stevens A, Hernandez J, Johnsen K, Dickerson R, Raij A, Harrison C, DiPietro M, Allen B, Ferdig R, Foti S, Jackson J, Shin M, Cendan J, Watson R, Duerson M, Lok B, Cohen M, Wagner P, Lind DS. The use of virtual patients to teach medical students history taking and communication skills. American Journal of Surgery 2006 ;191(6):806-811.
• Kalaça S, Kalaça Ç. Being in the transition period in medical education: Turkey Experience. Marmara Medical Journal 2002; 15(3):201-205.
• Kalaça Ç, Arzık A, Kalaça S, Ünalan P. Introduction to clinical practice: An important contribution of general medicine to medical education. Marmara Medical Journal 2001; 14(4):255-258.
• Sarıkaya Ö, Uzuner A, Gülpınar MA, Keklik D, Kalaça S. İletişim becerileri eğitimi: İçerik ve değerlendirme. Tıp Eğitimi Dünyası 2004; 14: 27-36.
• Miral S. Tıp eğitiminde iletişim becerileri: çağdaş yöntem ve teknikler. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi. Özel Sayı: Aktif Eğitim. 2001; 63-66
• Özan, S., Gürsel, Y., Günay, T., Demiral, Y., Akvardar, Y., Gencer, Ö., Kıran, S., Arkar, H., Musal, B., Miral, S. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Temel İletişim Becerileri Programına İlişkin Öğrenci Geri Bildirimleri Ve Programda Yapılan Değişiklikler” Tıp Eğitimi Dünyası 2004; 17(4): 35-42
• Şenol Y, Gürpınar E, Erengin H, Öztürk H, Yılmaz TT. İletişim, Etik ve Sağlık Ocağı Konularını İçeren Probleme Dayalı Öğrenim Uygulaması: Öğrenci Değerlendirmesi. Tıp Eğitimi Dünyası, 2006; 22:10-16