Tıp Fakülteme Mektubum Var!

Yıl 2021, Cilt: 20 Sayı: 61, 5 - 25, 31.08.2021

Ayşen Melek Aytuğ Koşan , Canan Akman , Çetin Toraman

https://doi.org/10.25282/ted.907675

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi (ÇOMÜTF) 2018, 2019 ve 2020 mezunu hekimlerin fakültelerine yönelik duygu, düşünce ve anlamlandırmalarını ortaya çıkarmaktır.

Yöntem: Bu araştırma, fenomonolojik nitel araştırma şeklinde tasarlanmıştır. Araştırmada uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın verileri ÇOMÜTF mezunu 32 pratisyen hekimden elde edilmiştir.
Araştırmada veriler mezunların fakültelerine yazdıkları mektuplardan elde edilmiştir. Nitel araştırma olarak tasarlanan bu araştırmada geçerlik ve güvenirlik adına gönüllü katılım, yapılan analizlerin araştırma dışı uzmanlara denetletilmesi yoluyla dış denetim, katılımcı doğrulaması, katılıcıların söylemlerinden doğrudan alıntı yapma stratejilerinden yararlanılmıştır. Verilerin analizi içerik analizi ile gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Mezun pratisyen hekimlerin mektupları kodlanmış, kodlardan kategorilere ve temaya ulaşılmıştır. Araştırmada tek tema elde edilmiştir: Fakültem. Fakültem teması altında, duygularım, eğitimim, hocalarım, öğrenciler ve mezunlar ne yapmalı, tıp eğitimi nasıl olmalı, çevremdeki insanların ÇOMÜTF hakkındaki düşünceleri kategorileri oluşmuştur. Bu kategoriler altında oluşan kodlar görselleştirilmiş ve katılımcılardan doğrudan aktarım yapılarak sunulmuştur.

Sonuç: Fakülteye yönelik kendine güvenme isteği, korku, kaygı, yetersizlik duygusu, fakülteye aidiyet eksikliği, mesleğine yabancılaşma, tıp eğitimi hakkındaki hayal kırıklıkları, bilgi ve beceri eksiliği hissi, yeterlilik hissi, fakültenin verdiği iyi eğitimden memnuniyet duyguları öne çıkmıştır. Bilgi eksikliği, hastaya yaklaşım eğitiminin yetersizliği, yeterli beceri edinememiş olmak, eğitimin teorik ağırlıklı olması, temel bilim klinik bilimler bağlantı eksikliği, eğitim ile günlük yaşam arasındaki uyumsuzluk, Türkiye’deki tüm tıp fakültelerinde eğitimin sorunu olduğu, bazı stajlar yararlıyken yararsız birçok stajın da olduğu ve bunların kaldırılması gerektiği, fakültenin öğrencilerine yeterli eğitim verdiği ve deneyim kazandırdığı düşünceleri öne çıkmıştır. Mezunlar halen öğrenim görmekte olan öğrenci arkadaşlarına seslenerek; kendini yetiştirmek isteyen hasta sorumluluğu almaya çalışır, uzmanlık eğitimine yönelmek gerekir,

Anahtar Kelimeler

Tıp Eğitimi, Tıp Fakültesi Mezunu, Fenomonolojik Araştırma

Destekleyen Kurum

Araştırmayı destekleyen herhanbi bir kurum yoktur.

Proje Numarası

Bu araştırma bir proje dahilinde üretilmemiştir.

Teşekkür

Araştırmaya katılan Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesl (ÇOMÜTF) 2018, 2019 ve 2020 mezunlarına teşekkür ederiz.

I Have a Letter to my Medical School!

Öz

Aim: This study aims to examine the feelings, views, and interpretations of the graduate students (2018, 2019 and 2020) of Çanakkale Onsekiz Mart University Faculty of Medicine (COMUFM) towards their faculties.

Methods: This study was based on the principles of phenomenological qualitative research design. Convenient sampling method was used in the study. The data were obtained from 32 medical faculty graduates who are general practitioners. The data in the study were collected through letters written by the graduates to the faculties they graduated. To ensure the validity and reliability of this study, which was designed as a qualitative research, several strategies such as voluntary participation, external auditing, participant verification, and direct quotation from participants' statements (verbatim examples) were used. The data were analyzed using content analysis.

Results: The letters written by the graduates were coded, and the theme and categories were obtained from these codes. Only one theme was obtained in the study: My faculty. Under this theme, the categories are (1) my feelings, (2) my education, (3) faculty members, (4) what do students and graduates have to do, (5) how should medical education be, and (6) what others think about COMUFM. The codes created under these categories were visualized and presented through verbatim examples from the participants.

Conclusions: The most prominent feelings obtained were self-confidence towards the faculty, fear, anxiety, inadequacy, lack in the sense of belonging to the faculty, professional alienation, disappointment about medical education, lack of knowledge and skills, feeling of competence, being satisfied with the education provided by the faculty members. The most common views obtained were lack of knowledge, the inadequacy of education for the approaches to patient, being unable to obtain required skills, theoretical training more than practical training, the lack of connection between basic science and clinical science, the mismatch between education and real life, the education of all medical faculties in Turkey is problematic, some of the internships should be removed, and the faculty members provide quality education and opportunity to experience for their students. The graduates addressed the fellow students by suggesting "the ones who would like to train themselves try to take the responsibility of the patient", "we need focus on residency training", "we need to put what we have learned into practice", "we need to learn effective self-learning strategies", "motivation should be kept high", " we should be hard on the faculty member’s heels who have always aimed to increase students’ knowledge and skills”, "You must correct your deficiencies", "not to harm the patient should be our priority". The graduates suggested that the medical students should care about the clinical skills, the physicians should be trained to work in a team, they should be trained more effectively in terms of the authorities and responsibilities they will take, overcome the ego related to your profession, work selflessly, should take case reports seriously in the training, clinical training should be fully hands-on, it should be ensured that students benefit from the experience of graduates, medical students should be better trained in terms of communication and social skills.

Anahtar Kelimeler

Medical Education, Faculty of Medicine Graduate, Phenomenological Research

Proje Numarası

Bu araştırma bir proje dahilinde üretilmemiştir.

Kaynakça

• 1. Patterson F, Ferguson E, Knight AL. Selection into Medical Education and Training. Understanding Medical Education: Evidence, Theory and Practice. Oxford: John Wiley & Sons, 2014. https://doi.org/10.1002/9781118472361.ch28
• 2. Bleakley A, Browne J, Ellis K. Quality in Medical Education. Understanding Medical Education: Evidence, Theory and Practice, 2013;47-59. https://doi.org/10.1002/9781118472361.ch4
• 3. Swanwick T, Forrest K, O'Brien BC. (Eds.). Understanding Medical Education: Evidence, Theory, and Practice. John Wiley & Sons, 2019. https://doi.org/10.1002/9781119373780
• 4. Laidlaw A, Aiton J, Struthers J, Guild S. Developing Research Skills in Medical Students: AMEE Guide No. 69. Medical Teacher, 2012;34(9): 754-771. https://doi.org/10.3109/0142159X.2012.704438
• 5. Harasym PH, Tsai TC, Hemmati P. Current Trends in Developing Medical Students' Critical Thinking Abilities. The Kaohsiung Journal of Medical sciences, 2008;24(7): 341-355. https://doi.org/10.1016/S1607-551X(08)70131-1
• 6. Aper L, Veldhuijzen W, Dornan T, van de Ridder M, Koole S, Derese A, Reniers J. “Should I Prioritize Medical Problem Solving or Attentive Listening?”: The Dilemmas and Challenges that Medical Students Experience When Learning to Conduct Consultations. Patient Education and Counseling, 2015;98(1): 77-84. https://doi.org/10.1016/j.pec.2014.09.016
• 7. Dolmans DHJM, Schmidt H. The Advantages of Problem Based Curricula. Postgraduate Medical Journal, 1996;72: 535-538. https://doi.org/10.1136/pgmj.72.851.535
• 8. Carpenter J. Doctors and Nurses: Stereotypes and Stereotype Change in Interprofessional Education. Journal of Interprofessional Care, 1995;9(2): 151-161. https://doi.org/10.3109/13561829509047849
• 9. Reinertsen JL. Physicians as Leaders in the Improvement of Health Care Systems. Annals of Internal Medicine, 1998;128(10): 833-838. https://doi.org/10.7326/0003-4819-128-10-199805150-00007
• 10. Wright EB, Holcombe C, Salmon P. Doctors' Communication of Trust, Care, and Respect in Breast Cancer: Qualitative Study. BMJ, 2004;328(7444): 864-868. https://doi.org/10.1136/bmj.38046.771308.7C
• 11. Metcalfe D. The Edinburgh Declaration. Family Practice, 1989;6(3): 165-167. https://doi.org/10.1093/fampra/6.3.165
• 12. World Federation for Medical Education. The Edinburgh Declaration, Lancet, 1988;8068: 464.
• 13. Açık Y, Oğuzöncül F, Polat A, Güngör Y, Güngör L. Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Tıp Eğitimi ve Mezuniyet Sonrası Hakkındaki Düşünceleri. Toplum ve Hekim, 2002;17: 195-201.
• 14. Canbaz S, Sünter T, Aker S, Pekşen Y. Tıp Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Kaygı Düzeyi ve Etkileyen Faktörler. Genel Tıp Dergisi, 2007;17: 15-19.
• 15. Kılıç B, Sayek İ. Türk Tabipler Birliği Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Raporu-2000 (TTB-MÖTER). Toplum ve Hekim, 2001;16: 230-240.
• 16. Yeniçeri N, Mevsim V, Özçakar N, Ozan S, Güldal D, Başak O. Tıp Eğitimi Son Sınıf Öğrencilerinin Gelecek Meslek Yaşamları ile İlgili Yaşadıkları Anksiyete ile Sürekli Anksiyetelerinin Karşılaştırılması. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 2007;21: 19-24.
• 17. Gürpınar E, Musal B. Tıp Eğitiminin Gelişim Süreci. Toplum ve Hekim, 2003;18: 446-451.
• 18. Sayek İ, Kılıç B. Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Raporu-1997. Ankara TTB Yayınları, 1997.
• 19. Fraenkel JR, Wallen NE. How to Design and Evaluate Research in Education. NY: McGrawHill, 2006.
• 20. Maxwell JA. Qualitative Research Design: An Interactive Approach. Thousand Oaks, CA: Sage Publications, 1996.
• 21. Patton MQ. Qualitative Evaluation & Research Methods. Newbury Park, CA: Sage Publications, 2002.
• 22. Yıldırım A, Şimşek H. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2011.
• 23. Creswell JW. Educational Research: Planning Conducting and Evaluating Quantitative and Qualitative Research. Boston: Pearson Education Inc., 2012.
• 24. Marriam SB. Tisdell EJ. Qualitative Research, a Guide to Design and Implementation. The USA: Jossey-Bass, 2016.
• 25. Shenton AK. Strategies for Ensuring Trustworthiness in Qualitative Research Projects. Education for Information, 2004;22(2): 63-75. https://doi.org/10.3233/EFI-2004-22201
• 26. Christensen LB, Johnson RB, Turner LA. Research Methods, Design, and Analysis. The USA: Pearson, 2014.
• 27. Creswell JW. Araştırma Deseni: Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları (Çeviri Editörü: Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap, 2014
• 28. Creswell JW. Qualitative Inquiry & Research Design, Choosing Among Five Approaches. The USA: Sage Publications Inc., 2007.
• 29. Mayring P. Qualitative Content Analysis. Forum: Qualitative Social Research (On-Line Journal), 2000;1(2). Retrieved from: http://qualitative-research.net/fqs/fqs-e/2-00inhalt-e.htm
• 30. Özmen P, Şahin S, Çetin M, Türk YZ. 2012 Yılı Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Mezunu Tabiplerin Eğitim Algıları ve Gelecek Düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi, 2013;55: 261-268. https://doi.org/10.5455/gulhane.29251
• 31. Morrison J, Moffat Glasgow K. More on Medical Student Stress. Medical Education, 2001;35(7): 617-8. https://doi.org/10.1046/j.1365-2923.2001.00996.x
• 32. Whitfield AGW. The Postgraduate’s Opinion of His Undergraduate Medical Education. Postgraduate Medical Journal, 1964;40: 313. https://doi.org/10.1136/pgmj.40.464.313
• 33. Yarış F, Topbaş M, Çan G. Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Tıp Eğitimi Hakkındaki Düşünceleri. OMU Tıp Dergisi, 2001;18(4): 223-31.
• 34. Firth J. Levels and Sources of Stress in Medical Students. BMJ, 1986;292(6529): 1177-80. https://doi.org/10.1136/bmj.292.6529.1177
• 35. Mayda AS, Yılmaz M, Bolu F, Deler MH, Demir H, Doğru MF, Ekici Eİ, Fırat A, Guksu S. Bir Tıp Fakültesi 4, 5 ve 6. Sınıf Öğrencilerinde Gelecek ile İlgili Kaygı Durumunun Değerlendirilmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2014;4(3): 7-13.
• 36. Frank JR, Snell L, Sherbino J. CanMEDS 2015 Physician Competency Framework. Canada: Royal College of Physicians and Surgeons of Canada, 2015.
• 37. World Federation for Medical Education (WFEME). Task Force on Defining International Standards in Basic Medical Education. Report of a Working Party, Copenhagen 1999. Medical Education, 2000;34(8): 665-675. https://doi.org/10.1046/j.1365-2923.2000.00722.x
• 38. Institute for International Medical Education (IIME). Global Minimum Essential Requirements in Medical Education. MedicalTeacher, 2002;24(2): 130-135. https://doi.org/10.1080/01421590220120731
• 39. Ulusal Cep-2020 U, Ulusal Cep-2020 U, Ulusal Cep-2020 D. Medical Faculty-National Core Curriculum 2020. Tıp Eğitimi Dünyası, 2020;19(57-1): 1-146. https://doi.org/10.25282/ted.716873