Telemedicine and Telemedicine Cirriculum in Medical Education

Yıl 2024, Cilt: 23 Sayı: 70, 5 - 23, 31.08.2024

Gökçe Celep , Işıl İrem Budakoğlu , Özlem Coşkun

https://doi.org/10.25282/ted.1363407

Öz

Background: Tele-health and telemedicine have become frequent applications of health care delivery systems after the SARS CoV-2019 (COVID19) pandemic. World Health Organization (WHO) defines tele-health as “The delivery of health care services, where distance is a critical factor, by all health care professionals using information and communication technologies for the exchange of valid information for diagnosis, treatment and prevention of disease and injuries, research and evaluation, and for the continuing education of health care providers, all in the interests of advancing the health of individuals and their communities.” Telemedicine, on the other hand, is “the transfer of medical information from one side to another via electronic communication systems to improve a patient's clinical health status Although telemedicine is actually a sub-title of telehealth, these two words are used synonymously and “telemedicine” is more popular. The aim of this manuscript is to share the definitions related to the subject with the readers; and to present exemplary experiences in integrating telemedicine education into the curriculum of undergraduate and postgraduate medical education programs.
Methods: This is a traditional review article focusing on the definitions of telemedicine and related concepts at the beginning. After sharing the historical process in the world and in our country, its advantages and limitations are discussed. Its relationship with the COVID-19 process is mentioned and it is emphasized that medical students should also have knowledge and experience in providing remote health services. The place of telemedicine in the medical education curriculum is shared with case studies.
Results: The use of technological opportunities and remote health service applications in the provision of health services are developing and becoming widespread. Telemedicine, with its advantages and limitations, is at the forefront of these developments. In addition to diagnosis and treatment procedures; education, counseling, and mentoring; even remote management of surgical interventions are possible. In addition to student satisfaction, it is also beneficial for patients.
Conclusion: Medical students and physicians need to be active users of these applications and play an important role in the education of their own staff and patients. Students must be well-trained in face-to-face patient management to be the providers of this form of service delivery, which becomes important in compulsory situations. Sample studies in the literature focus on adapting telemedicine to national and international competency frameworks. The situations in which telemedicine is used, its limitations, and its legal and ethical dimensions should be included in the curriculum and adapted to competencies.

Anahtar Kelimeler

Telemedicine, Cirruculum, Competency

Etik Beyan

Yoktur

Destekleyen Kurum

Yoktur

Teletıp ve Tıp Eğitiminde Teletıp Müfredatı

Öz

Amaç: Tele-sağlık ve teletıp SARS CoV-2019 (COVID19) pandemisi sonrasında adını daha sık duyduğumuz sağlık hizmeti sunumu uygulamalarıdır. Dünya Sağlık Örgütü tele-sağlığı “Bireylerin ve toplulukların sağlığını geliştirmek amacıyla mesafenin kritik bir faktör olduğu durumlarda bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanarak hastalık ve yaralanmaların teşhisi, tedavisi ve önlenmesi, araştırma, değerlendirme anları ve sağlık hizmeti sağlayıcılarının sürekli eğitiminde geçerli bilgi alış-verişi için sağlık çalışanları tarafından sağlık hizmetlerinin sunulması” olarak tanımlamaktadır. Teletıp ise “bir hastanın klinik sağlık durumunu iyileştirmek için elektronik iletişim yoluyla bir taraftan diğerine tıbbi bilgilerin aktarılmasıdır” Teletıp aslında tele-sağlığın bir alt başlığı olmasına rağmen günümüzde bu iki sözcük anlamdaş olarak kullanılmakta ve daha çok kabul görmektedir. Bu yazıda amaç konuyla ilgili tanımları okuyucularla paylaşmak; ayrıca mezuniyet öncesi ve sonrası tıp eğitimi programlarında teletıp eğitiminin müfredatla bütünleştirilmesi ile ilgili örnek deneyimleri sunmaktır.
Gereç ve Yöntem: Geleneksel derleme yöntemiyle hazırlanan bu yazıda öncelikle teletıp ve ilişkili kavramların tanımları anlatılmıştır. Dünyadaki ve ülkemizdeki tarihsel sürecin paylaşılmasının ardından avantajları ve kısıtlılıkları tartışılmıştır. COVID-19 süreciyle ilişkisine değinilmiş ve bu durumun uzaktan sağlık hizmetleri sunumu konusunda tıp öğrencilerinin de bilgi ve deneyim sahibi olmaları gerektiği vurgulanmıştır. Teletıbbın tıp eğitimi müfredatındaki yeri örnek çalışmalarla paylaşılmıştır.
Bulgular: Sağlık hizmetleri sunumunda teknolojik olanakların kullanımı ve uzaktan sağlık hizmeti uygulamaları gelişmekte ve yaygınlaşmaktadır. Avantajları ve kısıtlılıkları ile teletıp bu gelişmelerin öncüsüdür. Tanı ve tedavi işlemlerinin yanında eğitim, danışmanlık, yönderlik; hatta uzaktan cerrahi girişimlerin yönetimi mümkündür. Öğrenci memnuniyetinin yanı sıra hastalar için de yaralıdır.
Sonuç: Tıp öğrencilerinin ve hekimlerin bu uygulamalar konusunda etkin bir kullanıcı olması, kendi personelleri ve hastalarının eğitimi konusunda önemli rol oynaması gerekmektedir. Zorunlu hallerde önemli hale gelen bu hizmet sunumu biçimi için öğrencilerin yüz yüze hasta yönetimi konusunda iyi yetişmiş olması gereklidir. Alan yazındaki örnek uygulamalar teletıp uygulamalarını ulusal ve uluslararası yeterlilik çerçevelerine uyarlamaya odaklanmıştır. Teletıbbın kullanıldığı durumlar, kısıtlılıkları, yasal ve etik boyutları müfredat içeresinde yer almalı, yeterlilik çerçevelerine uyarlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Teletıp, Müfredat, Yeterlik

Kaynakça

• 1. Türk Dil Kurumu. TDK Sözlük https://sozluk.gov.tr. Erişim tarihi: 26.08.2023
• 2. Bozbuğa N. Mantık ve tıpta inovasyon. Kamer V. Editör 9. Mantık Çalıştayı Kitabı. İstanbul Mantık Derneği Yayınları; 2019. s.125-37
• 3. Bozbuğa N. Tıp alanında inovasyon ve telesağlık. Bildik T, editör. Dijital Psikiyatri. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2022. s.1-6.
• 4. World Health Organization. Telehealth. Analysis of third global survey on eHealth based on the
• reported data by countries, 2016. https://www.who.int/gho/goe/telehealth. Erişim tarihi 24.03.2023.
• 5. Edirne T. Teletıp ve tıp eğitimi. Özdemir S, editör. Uzaktan Eğitim. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2021. p.37-42.
• 6. World Health Organization. Telemedicine: opportunities and developments in Member States: report on the second global survey on eHealth: Geneva, Switzerland World Health Organization, 2010 pp 93. 7. American Telemedicine Association. What is telemedicine?. https://www.americantelemed.org/. Erişim tarihi 24.03.2023.
• 8. Burke BL Jr, Hall RW. Section on telehealth care. Telemedicine: Pediatric Applications. Pediatrics. 2015;136(1):e293-e308.
• 9. Harting MT, Wheeler A, Ponsky T, Nwomeh B, Snyder CL, Bruns NE, et al. APSA Informatics and Telemedicine Committee. Telemedicine in pediatric surgery. J Pediatr Surg. 2019;54(3):587-94.
• 10. Portnoy JM, Waller M, De Lurgio S, Dinakar C. Telemedicine is as effective as in-person visits for patients with asthma. Ann Allergy Asthma Immunol. 2016;117(3):241–5.
• 11. Pare G, Moqadem K, Pineau G, St-Hilaire C. Clinical effects of home telemonitoring in the context of diabetes, asthma, heart failure and hypertension: a systematic review. J Med Internet Res. 2010;12(2):e21.
• 12. Eren E, Denkboy Öngen Y. Teletıbbın tarihsel süreci. Arslanoğlu İ, editör. Çocuk Endokrinolojisinde Teletıp. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2021. p.1-4.
• 13. 13. González-Espada WJ, Hall-Barrow J, Hall RW, Burke BL, Smith CE. Achieving success connecting academic and practicing clinicians through telemedicine. Pediatrics. 2009; 123(3) Erişim: www.pediatrics.org/cgi/content/full/123/3/e476. Erişim tarihi: Ocak 2023
• 14. Gifford V, Niles B, Rivkin I, Koverola C, Polaha J. Continuing education training focused on the development of behavioral telehealth competencies in behavioral healthcare providers. Rural Remote Health. 2012; 12:2108.
• 15. Nalugo M, Craner DR, Schwachter M, Ponsky TA. What is "telemedicine" and what does it mean for a pediatric surgeon? Eur J Pediatr Surg. 2014;24(4):295–302.
• 16. Raison N, Khan MS, Challacombe B. Telemedicine in surgery: what are the opportunities and hurdles to realising the potential? Curr Urol Rep. 2015;16(7):43
• 17. Strehle EM, Shabde N. One hundred years of telemedicine: does this newtechnology have a place in paediatrics? Arch Dis Child. 2006;91 (12):956–9.
• 18. Field MJ. Institute of medicine (US) Committee on Evaluating Clinical Applications of Telemedicine. Telemedicine: A Guide to Assessing Telecommunications in health Care. Washington (DC): National Academies press (US); 1996.
• 19. Türkiye İstatatistik Kurumu Hane Halkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması Erişim adresi: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2022-45587 Erişim tarihi: 19.3.2023.
• 20. Gernsbeck H. Radio teledactyl. Sci Invent. 1925
• 21. Third Joint Working Group on space Biology and medicine. Us - UssR Telemedicine Consultation spacebridge to Armenia and Ufa: Final project Report. NASA. 1991. Erişim adresi: https://ntrs.nasa.gov/search. Erişim tarihi: Ocak 2023
• 22. Zundel KM. Telemedicine: history, applications, and impact on librarianship. Bull Med Libr Assoc. 1996; 84(1):71–9.
• 23. Watson DS. Telemedicine. Med J Aust. 1989;151(2):62-71.
• 24. Preston B, Powers P, Kwong MW. Advancing California's Leadership in Telehealth Policy. 2011. Erişim https://www.rural.pa.gov/getfile.cfm?file=Resources/PDFs/research-report/Telehealth-2014.pdf&view=true. Erişim tarihi: Ağustos 2023
• 25. Center for Telehealth & e Health Law. Medicare Reimbursement. 2014. Erişim adresi: http://ctel.org/expertise/reimbursement/medicarereimbursement/ Erişim tarihi: Temmuz 2023
• 26. Schwamm LH, Holloway RG, Amarenco P, Audebert HJ, Bakas T, Chumbler NR, et al. On behalf of the American Heart Association Stroke Council and the Interdisciplinary Council on Peripheral Vascular Disease. A review of the evidence for the use of telemedicine within stroke systems of care: a scientific statement from the American Heart Association/ American Stroke Association. Stroke. 2009;40(7):2616-34. Erişim adresi: https://jag.journalagent.com/turkhijyen/pdfs/T hDBD_66_3_29_58.pdf Erişim tarihi: 19.3.2023.
• 27. 27. Ugalmugale S, Swain R. Telemedicine market size by services (tele-consulting, tele-monitoring, tele-education/training), by type (telehospital, telehome), by specialty (cardiology, gynecology, neurology, orthopedics, dermatology, mental health), by delivery mode (web/mobile {telephonic, visualized}, call centers), industry analysis report, regional outlook, type potential, competitive market share & forecast, 2019-2025. global Market ınsights. 2019. Erişim adresi: https://www.gminsights.com/industry-analysis/ustelemedicine-market Erişim tarihi: 01.01.2023.
• 28. Bashshur R, Doarn CR, Frenk JM, Kvedar JC, Woolliscroft JO. Telemedicine and the COVID- 19 Pandemic, lessons for the Future. Telemedicine and e-Health 2020;26(5):571-3.
• 29. Kane C, Gillis K, The use of telemedicine by physicians: Still the exception rather than the rule, Health Aff. (Millwood) 2018;37 (12):1923-30
• 30. Kaplan B. Revisiting health information technology ethical, legal, and social issues and evaluation: telehealth/telemedicine and COVID-19 Int J Med Inf, 2020 (143): 104239
• 31. Finnegan M, Telehealth booms amid COVID-19 crisis: Virtual care is here to stay, Erişim adresi: https://www.computerworld.com/article/3540315/telehealth-booms-amid-covid-19-crisis-virtual-care-is-here-to-stay.html. Erişim tarihi: Mart 2023
• 32. Kaya A, Aktaş EÖ. Teletıp uygulamalarının medikolegal yönü. Bildik T, editör. Dijital Psikiyatri. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2022. p.25-30.
• 33. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı Değerlendirme Raporu (2003-2011). Erişim adresi: https://ekutuphane.saglik.gov.tr/kitaplar/SDPturk.pdf Erişim tarihi: 19.3.2023.
• 34. T.C. Sağlık Bakanlığı Teleradyoloji Sistemi. Erişim adresi: https://teleradyoloji.saglik.gov.tr/#service Erişim tarihi: 19.3.2023
• 35. Dilbaz, B. Kaplanoğlu, M. Kaya, D. Teletıp ve Telesağlık: Geçmiş, Bugün ve Gelecek. Eurasian Journal of Health Technology Assessment, 2020;4(1) :40-56.
• 36. Resmi Gazete. Uzaktan Sağlık Hizmetlerinin Sunumu Hakkında Yönetmelik 10.02.2022; Sayı: 31746
• 37. Çetinkaya S. Teletıpta Yasal ve Etik Sorunlar. Arslanoğlu İ, editör. Çocuk Endokrinolojisinde Teletıp. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2021. p.48-54.
• 38. Resmi Gazete (01.08.1998, Sayı 23420) Hasta Hakları Yönetmeliği. Erişim linki: https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=4847&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5 Erişim tarihi: 06.04.2023.
• 39. MedTech Impact of Wellness (2018). Forces Driving The Growth Of Wearable Medical Device Market. Erişim adresi: https://www.healthworkscollective.com/forcesdrivingthe-growth-of-wearable-medical-device-market/ Erişim tarihi: Mayıs 2023
• 40. Guze PA. Using technology to meet the challenges of medical education. Trans Am Clin Climatol Assoc. 2015;126:260-70.
• 41. Kay D, Pasarica M. Using technology to increase student (and faculty satisfaction with0 engagement in medical education. Adv Physiol Educ. 2019;43(3):408-13.
• 42. Jonas CE, Durning SJ, Zebrowski C, Cimino F. An Interdisciplinary, Multi-Institution Telehealth Course for Third-Year Medical Students. Acad Med. 2019;94(6):833-7. doi: 10.1097/ACM.0000000000002701. PMID: 30870152.
• 43. Seibert DC, Guthrie IT, AdamoG. Improving learning outcomes: Integration of standardized patients and telemedicine technology. Nurs Educ Perspect. 2004;25(5):232-7.
• 44. Hamilton T, Johnson L, Quinn BT, Coppola C, Sachs D, Migliaccio J, et al. Telehealth intervention programs for seniors: An observational study of a community embedded health monitoring initiative. Telemed J E Health. 2020;26(4):438-45.
• 45. Budakoğlu Iİ, Sayılır MÜ, Kıyak YS, Coşkun Ö, Kula S. Telemedicine curriculum in undergraduate medical education: a systematic search and review. Health Technol (Berl). 2021;11(4):773-81.
• 46. Liu C, Lim RL, McCabe KL, Taylor S, Calvo RA. A web-based telehealth training platform incorporating automated nonverbal behavior feedback for teaching communication skills to medical students: a randomized crossover study. J Med Internet Res. 2016;18 (9):e246.
• 47. Dezee KJ, Artino AR, Elnicki DM, Hemmer PA, Durning SJ. Medical education in the United States of America. Med Teach. 2012;34(7):521–5.
• 48. Hart A, Romney D, Sarin R, Mechanic O, Hertelendy AJ, Larson D, et al. Developing Telemedicine Curriculum Competencies for Graduate Medical Education: Outcomes of a Modified Delphi Process. Acad Med. 2022;97(4):577-85
• 49. Savage DJ, Gutierrez O, Montané BE, Singh AD, Yudelevich E, Mahar J, et al. Implementing a telemedicine curriculum for internal medicine residents during a pandemic: the Cleveland Clinic experience Postgraduate Medical Journal. 2022;98(1161):487-91.
• 50. Palmer RT, Biagioli FE, Mujcic J, Schneider BN, Spires L, Dodson lG. The feasibility and acceptability of administering a telemedicine objective structured clinical exam as a solution for providing equivalent education to remote and rural learners. Rural and Remote Health. 2015;15(4): 3399.
• 51. DeJong C, Lucey CR, Dudley RA. Incorporating a New Technology While Doing No Harm, Virtually. JAMA. 2015;314(22):2351-2.
• 52. Council on Medical Education Report 6: Telemedicine in Medical Education, 2016. Erişim adresi: https://www.ama-assn.org/councils/council-medical-education/general-medical-education-council-medical-education-reports. Erişim tarihi: Ocak 2023
• 53. Moore MA, Coffman M, Jetty A, Klink K, Petterson S, Bazemore A. Family physiciansreport considerable interest in, but limited use of, telehealth services. J Am Board Fam Med. 2017;30(3):320–30.