The Place of Games in Teaching Grammar and Vocabulary Activities (Sample of 5th Grade Textbooks)

Yıl 2013, , 274 - 285, 15.12.2013

Mehtap Solak Sağlam

https://doi.org/10.7884/teke.218

Cited By: 4

Öz

Turkish Language lesson exists at all levels of elementary curriculum. Grammar education and vocabulary enhancement activities are the most common acquisitions at elementary level. The first part of elementary level is consisted of students aged between 6–11, second part of students between 11–15. Elementary education starting at the age when students are fond of playing games continue until adolescence. These students acquire what they learn through games more easily and keep them in their memories for long. Some activities are organized to this end, and these activities draw attention of students, in turn, the learning process is faster as the attention level of students is quite high. When we study the game samples in Turkish Language textbooks, we will see that they are not adequate. The function of games in teaching grammar and vocabulary enhancement activities should be increased by having new games, so learning will be more efficient and permanent.

Anahtar Kelimeler

Games, vocabulary enhancement activities, grammar education.

Oyunların Dil Bilgisi Öğretiminde ve Kelime Serveti Etkinliklerindeki Yeri (Yenilenen İlköğretim 5. Sınıf Ders Kitapları Örneği)

Öz

Türkçe dersi ilköğretimin her kademesinde müfredatta yer alan bir derstir. Dilbilgisi öğretimi ve kelime serveti geliştirme çalışmaları ilköğretim aşamasında en çok karşımıza çıkan kazanımlardır. İlköğretimin birinci kademesi 6–11, ikinci kademesi ise 11–15 yaş arasındaki öğrencileri kapsamaktadır. Oyun çağında başlayan ilköğretim eğitimi gelişme dönemine kadar devam etmektedir. Bu yaş grubundaki öğrenciler, oyunla öğrendiklerini çok daha kısa sürede belleklerine yerleştirmekte ve bu kazanımları çok daha uzun süre hafızalarında tutmaktadırlar. Bu amaçla ilköğretimde bazı etkinlikler bu yönde düzenlenmektedir. Bu etkinlikler öğrencilerin dikkatini çekmekte ve öğrencilerin ilgi düzeyi yüksek olduğu için de öğrenme süreci hızlanmakta, daha kalıcı olmaktadır. Günümüzde okullarda kullanılan Türkçe ders kitaplarında bulunan oyun örnekleri incelenip değerlendirildiğinde oyunların kısıtlı kaldığı görülmektedir. Yeni oyun örnekleri ile oyunların dilbilgisi öğretimi ve kelime serveti kazandırma açısından işlevselliği arttırılmalıdır. Böylelikle kalıcılık ve öğrenme kolaylığı üst düzeye çıkacağından, öğrenme verimli ve kalıcı bir şekilde gerçekleşecektir.

Anahtar Kelimeler

Oyunlar, kelime servetini zenginleştirme, dilbilgisi öğretimi.

Kaynakça

• AÇIKGÖZ, Ü. K. (2008). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş Yayınları.
• AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
• ALACALI, O. (2012). İlköğretim Türkçe 5 Öğrenci Çalışma Kitabı. Ankara: Ada Yayıncılık. BAĞCI, E. (2011). İlköğretim 1., 2. ve 3. Sınıf Türkçe Dersi Öğretmen Kılavuz Kitaplarında Yer Verilen Eğitsel Oyun Etkinliklerinin İncelenmesi ve Alternatif Etkinlik Önerileri. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 2, 487-497.
• BAŞAR, S. ve ZEYBEK KÖKEN, S. (2013). İlköğretim Türkçe 5 Öğrenci Çalışma Kitabı. Ankara: MEB Devlet Kitapları, 4. Baskı, Saray Matbaacılık.
• DEMİR, C. ve YAPICI, M. (2007). Ana Dili Olarak Türkçenin Öğretimi ve Sorunları. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 2, 177 – 192.
• DEMİREL, Ö. (2002). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• KARA, M. (2010). Oyunlarla Yabancılara Türkçe Öğretimi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 15, 407-415.
• KARA, Ö. T. (2010). Dramayla Öykü Oluşturma Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretimine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• KARASAR, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• KAVCAR, C., OĞUZKAN, F. ve SEVER, S. (1998). Türkçe Öğretimi Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. Ankara: Engin Yayınları.
• ÖNAL, M. N. (2002). Türkçenin Eğitiminde ve Öğretiminde Oyun ve Tekerlemelerin Yeri ve Önemi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 133-149.
• ÖZBAY, M. ve MELANLIOĞLU, D. (2008). Türkçe Eğitiminde Kelime Hazinesinin Önemi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 1, 30-45.
• ÖZER, K. (2002). İlköğretim 4. ve 5. Sınıflarda Türkçe Öğretiminde İşbirliğine Dayalı Öğrenme Metodunun Kullanımına Yönelik Bir Değerlendirme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• POTUR, Ö. (2004). Dördüncü ve Beşinci Sınıf Türkçe Öğretiminde Materyal Geliştirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale: Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• SENEMOĞLU, N. (2002). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya, Ankara: Gazi Kitabevi.
• ŞİMŞEK, T. ve TOPAL, Y. (2006). Türkçe Eğitiminde Drama ve Özgün Uygulama Örnekleri, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 1, 276–297.
• ÜNALAN, Ş. (2001). Türkçe Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• VARIŞOĞLU, B., ŞEREF, İ., GEDİK, M. ve YILMAZ, İ. (2013). Türkçe Dersinde Uygulanan Eğitsel Oyunlara Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6, 11, 1060–1081.
• YEŞİLYURT, E. (2011). 6. Sınıflarda Yapım Eklerinin Öğretimine Yaratıcı Drama Yönteminin Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.