BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, , 305 - 327, 15.06.2015
https://doi.org/10.7884/teke.414

Öz

The aim of this research is to examine Turkish language teachers’ views to special field efficacies determined by Ministry of Education in different variables. In this study, data were collected by means of “The View Questionnaire Related with Special Field Efficacies of Turkish Language Teachers” which was prepared by researchers. The questionnaire was prepared as 22 items by based on the “efficacies” step of Turkish language teachers’ special field efficacies which was published by approval on June 4th2008 and the number 1835 of Ministry of Education. The sample of research consisted of 101 Turkish language teachers who work in Trabzon province. The data gathered were analyzed by using descriptive statistics, KruskalWallis H test and Mann-Whitney U test with the help of SPSS 16.0. At the end of research, it was identified that Turkish language teachers thought they had enough efficacy in five different efficacy fields. The variables like being educated about special education and technological equipment at schools made significant differences in the special field efficacies of Turkish language teachers

Kaynakça

  • AŞKIN, İ. ve DEMİREL, M. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe Öğretimi Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 178- 189.
  • AVCI, Y. E. ve CİNOĞLU, M. (2012). Sınıf Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Görüşleri (Kilis İli Örneği). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3), 108-128.
  • BİNGÖL MEŞE, E. T. (2010). Bilişim Teknolojileri Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri Açısından Kendilerini Değerlendirmeleri: İzmir İli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • COŞKUN, E., ÖZER, B. ve TİRYAKİ, E. N. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 123-135.
  • DOĞAN, B. (2013). Türkçe ve Sınıf Öğretmenlerinin Okuma Güçlüğüne İlişkin Bilgileri ve Okuma Güçlüğü Olan Öğrencileri Belirleyebilme Düzeyleri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 20-33.
  • DÖNMEZ, C. ve USLU, S. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Öz-Yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 460-481.
  • ER, O. (2011). İlköğretim Sekizinci Sınıf Türkçe Dersi Öğretim Programı Dinleme / İzleme Alanının Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • GÖNEN, S. ve KOCAKAYA, S. (2006). Fizik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitimler Üzerine Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 37-44.
  • GÜN, M. (2013). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Dersi Okuma Etkinliklerinde Öğrenme Ortamları ile Kullanılan Araç-Gereçlerin Yeterliliği. Tarih Okulu Dergisi, 15, 545-567.
  • GÜNEY N., AYTAN T. ve GÜN, M. (2010). Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri ile İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretim Programı İlişkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 286-315.
  • JERALD, C. D. (2007). Believing and Achieving (Issue Brief). Washington, DC: Center for Comprehensive School Reform and Improvement.
  • KAHRAMANOĞLU, R. ve AY, Y. (2013). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından Analizi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 285-301
  • KARACAOĞLU, Ö. C. (2008). Öğretmen Yeterlilik Algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, V(I), 70-97.
  • KARASAR, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi (24. Basım). Ankara: Nobel.
  • KAVCAR, C. ( 1999). Edebiyat ve Eğitim. (3. Baskı). Ankara: Engin Yayınevi.
  • MALTEPE, S. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine Sahip Olma Durumlarına İlişkin Görüşleri. E- Journal of New World Sciences Academy, 6(2), 1868- 1877.
  • MEB. (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB. (2008). Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları.
  • ÖZ, F. (2003). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • ÖZLÜK, Y. Ö. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Bir Araştırma (Kırıkkale İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • SEFEROĞLU, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlilikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
  • SEVER, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • SUSAR KIRMIZI, F. ve AKKAYA, N. (2009). Türkçe Öğretimi Programında Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 42-54.
  • ŞAHINEL, M. G., YALÇINKAYA, H., AKSAY, S. ve DALGIN BAŞARA, E. (2008). Türkçe Öğretmenliği Özel Alan Yeterlikleri. İstanbul: Türkçe Öğretimi Kongresi.
  • ŞAN, İ. (2013). Matematik Öğretmen Adaylarının Öğretimi Planlama ve Düzenleme Yeterlikleri Hakkında Özyeterlik Düzeyleri. Turkish Studies, 8(3), 517-537.
  • ŞENGÜL, K. (2012). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri: Bir Durum Belirleme Çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • TAŞGIN, A. (2010). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerinin Sınıf Öğretmenleri ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Öğretme ve Öğrenme Süreci Yeterlikleri-Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme Yeterlikleri). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • TEKİN, S. ve AYAS, A. (2006). Kimya Öğretmenlerinin Hizmet - İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi: Trabzon örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 169- 178.
  • TSCHANNEN-MORAN, M., WOOLFOLK HOY A. ve HOY, W. K. (1998). Teacher Efficacy: Its Meaning and Measure. Review of Educational Research, 68(2), 202-248.
  • TÜRKEÇ AKTAŞ, Y. (2012). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Yeterlilik Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • URL- http://otmg.meb.gov.tr/alanturkce.html “Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri”, (Erişim: 22.10 2014).
  • VARIŞ, F. (1973). Öğretmen Yetiştirme Üzerine. 50. Yıla Armağan. Ankara: Ankara Üniversitesi
  • YILMAZ, İ. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan ve Öz Yeterlik Algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN ÖZEL ALAN YETERLİKLERİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2015, , 305 - 327, 15.06.2015
https://doi.org/10.7884/teke.414

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin Millî Eğitim Bakanlığı tarafından belirlenen özel alan yeterliklerine yönelik görüşlerini çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Çalışmada veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan “Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Görüş Anketi” ile toplanmıştır. Anket, Millî Eğitim Bakanlığının 04.06.2008 tarih ve 1835 sayılı onayı ile yürürlüğe konulan Türkçe öğretmeni özel alan yeterliklerinin “yeterlikler” basamağı esas alınarak 22 madde olarak hazırlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Trabzon ilinde görev yapan 101 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Elde edilen veriler betimsel istatistik teknikleri, Kruskal-Wallis H testi ve Mann-Whitney U testi kullanılarak SPSS 16.0 programı yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, Türkçe öğretmenlerinin beş farklı yeterlik alanında da kendilerini yeterli düzeyde gördükleri belirlenmiştir. Özel eğitimle ilgili eğitim alma ve okulların teknolojik donanım durumu değişkenleri ise Türkçe öğretmenlerinin özel alan yeterliklerinde anlamlı farklılıklar yaratmaktadır.

Kaynakça

  • AŞKIN, İ. ve DEMİREL, M. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe Öğretimi Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 178- 189.
  • AVCI, Y. E. ve CİNOĞLU, M. (2012). Sınıf Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Görüşleri (Kilis İli Örneği). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3), 108-128.
  • BİNGÖL MEŞE, E. T. (2010). Bilişim Teknolojileri Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri Açısından Kendilerini Değerlendirmeleri: İzmir İli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • COŞKUN, E., ÖZER, B. ve TİRYAKİ, E. N. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 123-135.
  • DOĞAN, B. (2013). Türkçe ve Sınıf Öğretmenlerinin Okuma Güçlüğüne İlişkin Bilgileri ve Okuma Güçlüğü Olan Öğrencileri Belirleyebilme Düzeyleri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 20-33.
  • DÖNMEZ, C. ve USLU, S. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Öz-Yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 460-481.
  • ER, O. (2011). İlköğretim Sekizinci Sınıf Türkçe Dersi Öğretim Programı Dinleme / İzleme Alanının Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • GÖNEN, S. ve KOCAKAYA, S. (2006). Fizik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitimler Üzerine Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 37-44.
  • GÜN, M. (2013). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Dersi Okuma Etkinliklerinde Öğrenme Ortamları ile Kullanılan Araç-Gereçlerin Yeterliliği. Tarih Okulu Dergisi, 15, 545-567.
  • GÜNEY N., AYTAN T. ve GÜN, M. (2010). Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri ile İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretim Programı İlişkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 286-315.
  • JERALD, C. D. (2007). Believing and Achieving (Issue Brief). Washington, DC: Center for Comprehensive School Reform and Improvement.
  • KAHRAMANOĞLU, R. ve AY, Y. (2013). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından Analizi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 285-301
  • KARACAOĞLU, Ö. C. (2008). Öğretmen Yeterlilik Algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, V(I), 70-97.
  • KARASAR, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi (24. Basım). Ankara: Nobel.
  • KAVCAR, C. ( 1999). Edebiyat ve Eğitim. (3. Baskı). Ankara: Engin Yayınevi.
  • MALTEPE, S. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine Sahip Olma Durumlarına İlişkin Görüşleri. E- Journal of New World Sciences Academy, 6(2), 1868- 1877.
  • MEB. (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB. (2008). Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. Ankara: MEB Yayınları.
  • ÖZ, F. (2003). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • ÖZLÜK, Y. Ö. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Bir Araştırma (Kırıkkale İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • SEFEROĞLU, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlilikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
  • SEVER, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • SUSAR KIRMIZI, F. ve AKKAYA, N. (2009). Türkçe Öğretimi Programında Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 42-54.
  • ŞAHINEL, M. G., YALÇINKAYA, H., AKSAY, S. ve DALGIN BAŞARA, E. (2008). Türkçe Öğretmenliği Özel Alan Yeterlikleri. İstanbul: Türkçe Öğretimi Kongresi.
  • ŞAN, İ. (2013). Matematik Öğretmen Adaylarının Öğretimi Planlama ve Düzenleme Yeterlikleri Hakkında Özyeterlik Düzeyleri. Turkish Studies, 8(3), 517-537.
  • ŞENGÜL, K. (2012). Türkçe Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri: Bir Durum Belirleme Çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • TAŞGIN, A. (2010). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerinin Sınıf Öğretmenleri ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Öğretme ve Öğrenme Süreci Yeterlikleri-Öğrenmeyi, Gelişimi İzleme ve Değerlendirme Yeterlikleri). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • TEKİN, S. ve AYAS, A. (2006). Kimya Öğretmenlerinin Hizmet - İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi: Trabzon örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 169- 178.
  • TSCHANNEN-MORAN, M., WOOLFOLK HOY A. ve HOY, W. K. (1998). Teacher Efficacy: Its Meaning and Measure. Review of Educational Research, 68(2), 202-248.
  • TÜRKEÇ AKTAŞ, Y. (2012). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Yeterlilik Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • URL- http://otmg.meb.gov.tr/alanturkce.html “Türkçe Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri”, (Erişim: 22.10 2014).
  • VARIŞ, F. (1973). Öğretmen Yetiştirme Üzerine. 50. Yıla Armağan. Ankara: Ankara Üniversitesi
  • YILMAZ, İ. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan ve Öz Yeterlik Algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan İskender Bu kişi benim

Fadime Yiğit

Rukiye Bektaş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2015
Gönderilme Tarihi 15 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015

Kaynak Göster

APA İskender, H., Yiğit, F., & Bektaş, R. (2015). TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN ÖZEL ALAN YETERLİKLERİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 305-327. https://doi.org/10.7884/teke.414

27712  27714 27715