Yıl 2015,
, 1149 - 1165, 11.10.2015
Öz
The tradition of “kemençecilik” at Giresun region of which known as the oldest representative is Tuzcuoğlu born in 1829, is still continuing living strongly. The tradition is grateful to be able to continue compensate to the individual or social needs by accomodating to the sociocultural change for this strong structure
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Yazılı Kaynaklar
- AKAT, A. (2012). Doğu Karadeniz Bölgesinde Çepniler ve Müzik. Trabzon: Serander Yayınevi.
- AKPINAR, Ö. (2010). Giresun Türküleri ve Oyun Havaları. Haz.: Hüseyin Akpınar. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
- BASCOM, W. R. (2005). Folklorun Dört İşlevi. Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 2, çev.: Ferya Çalış. Yay. Haz.: M. Öcal Oğuz-Selcan Gürçayır. s. 125-151. Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
- BAŞGÖZ, İ. (1996). Protesto: Folklorun Beşinci İşlevi (Fonksiyonu). Folkloristik: Umay Günay Armağanı, Haz.: Özkul Çobanoğlu-Metin Özarslan. s. 1-4. Ankara: Feryal Matbaası.
- BÜYÜKOKUTAN, A. (2012). Muğla Yöresi Kadın Merkezli Geleneksel Uygulamalar ve İşlevleri. Konya: Kömen Yayınları.
- ÇİÇEK, S. (2006). Kemençenin Ordinaryüsü Picoğlu Osman. İstanbul: Melisa Matbaacılık.
- ÇOBANOĞLU, Ö. (2010). Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- EKİCİ, M. (2004). Halk Bilgisi (Folklor) Derleme ve İnceleme Yöntemleri. Ankara: Geleneksel Yayınları.
- EKİCİ, S. (1990). Giresun İli Halk Müziği Üzerine Bir Araştırma. Milli Folklor, C.1, S. 6, Haziran, s. 47-48.
- FERRIS, W. (1997). Halk Şarkıları ve Kültür: Charles Seeger ve Alan Lomax. Millî Folklor, Çeviren: F. Gülay Mirzaoğlu. Yaz. C. 5, S. 34, s. 87-93.
- GÜNAY, H. (1998). Görele’de Kemençe ve Kemençeciler. Giresun Kültür Sempozyumu 30-31 Mayıs 1998 Bildiriler, s. 471-478. İstanbul: Giresun Belediyesi Kültür Yayınları.
- GÜNAY, H. (1999). Durkaya (Kemal İpşir). Görele Lisesi Dergisi, Mayıs-Haziran-Temmuz. S. 22, s. 28-30.
- GÜNAY, Hayrettin. (2005). Görele’de Sözlü ve Sözsüz Halk Musikisi. Cumhuriyetin 80. Yılında Görele Kültür Sanat Sempozyumu Bildiriler (20 Aralık 2003), s. 79-88. İstanbul: Melisa Matbaacılık.
- GÜNDOĞDU, S. M. (2011). Karadeniz Kemençe Sanatçısı Kâtip Şadi ve Tekniği. Yayımlanmamış Bitirme Çalışması, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Türk Musikisi Devlet Konservatuarı, Müzikoloji Anabilim Dalı.
- GÜNDOĞDU, M. (2014). Mihr-i Kemençevi Piçoğlu Osman Efendi. İstanbul: Arı Sanat Yayınevi.
- KÜÇÜK, A. (2015a), Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- KÜÇÜK, A. (2015b), Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği ve Popüler Kültür. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları Dergisi, S. 1, Mart, s. 130-146.
- MALINOWSKI, B. (1992). Bilimsel Bir Kültür Teorisi. Çev.: Saadet Özkal. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- MİRZAOĞLU, F. G. (2001). Türkülerin İşlevleri ve Zeybek Türküleri. Türkbilig, S. 2001/2, Temmuz, s. 76-91.
- ÖZDEMİR, E. (2008). Giresun Müziğinde Tür Çeşitliliği. Uluslararası Giresun ve Doğu Karadeniz Sempozyumu Bildirileri (09-11 Ekim 2008), C. 2, s. 665-669. Ankara: Giresun Belediyesi Yayınları.
- Sözlü Kaynaklar
- KK-1: Harun Yöndem, Görele 1952, Üniversite Mezunu, Yapımcı-Yönetmen.
- KK-2: Kâtip Şadi, Görele 1938, İlkokul Mezunu, Kemençeci.
- KK-3: Kemal Usta, Görele 1938, İlkokul Mezunu, İşçi (Zurnacı).
- KK-4: Mehmet Maksutoğlu, Görele 1952, Lise Mezunu, Emekli TRT THM (Türk Halk Müziği) Sanatçısı.
- KK-5: Tolga Erener, Görele 1976, Üniversite Mezunu, Avukat (Görele Belediye Başkanı).
- KK-6: Uğur Bilgi, İstanbul 1959, Lise Mezunu, Yapımcı-Yönetmen.
Yıl 2015,
, 1149 - 1165, 11.10.2015
Öz
Bilinen en eski temsilcisi 1829 doğumlu Tuzcuoğlu olan Giresun yöresi kemençecilik geleneği, varlığını hâlen güçlü bir şekilde devam ettirmektedir. Gelenek, bu güçlü yapısını, sosyokültürel değişime uyum sağlayarak bireysel ya da toplumsal ihtiyaçlara cevap vermeye devam edebilmesine borçludur.
Geleneksel yapılar bireyin ya da toplumun ihtiyaçlarına cevap vererek işlevselliklerini devam ettirdikleri sürece yaşam alanı bulabilmektedirler. Geleneğin belli başlı işlevleri yerine getirebilmesi, birey ya da toplum tarafından itibar görmesi ve canlılığını devam ettirmesinde ana etkendir. Yazılı kaynaklardan yararlanma ve alan araştırması yöntemi kullanılarak hazırlanan bu çalışmada, Giresun yöresi kemençecilik geleneği ve bu bağlamda ortaya çıkan türkülerin işlevleri değerlendirilerek, geleneğin işlevsel boyutu ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Anahtar Sözcükler: Giresun, Kemençecilik Geleneği, İşlev, Türkü.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Yazılı Kaynaklar
- AKAT, A. (2012). Doğu Karadeniz Bölgesinde Çepniler ve Müzik. Trabzon: Serander Yayınevi.
- AKPINAR, Ö. (2010). Giresun Türküleri ve Oyun Havaları. Haz.: Hüseyin Akpınar. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
- BASCOM, W. R. (2005). Folklorun Dört İşlevi. Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 2, çev.: Ferya Çalış. Yay. Haz.: M. Öcal Oğuz-Selcan Gürçayır. s. 125-151. Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
- BAŞGÖZ, İ. (1996). Protesto: Folklorun Beşinci İşlevi (Fonksiyonu). Folkloristik: Umay Günay Armağanı, Haz.: Özkul Çobanoğlu-Metin Özarslan. s. 1-4. Ankara: Feryal Matbaası.
- BÜYÜKOKUTAN, A. (2012). Muğla Yöresi Kadın Merkezli Geleneksel Uygulamalar ve İşlevleri. Konya: Kömen Yayınları.
- ÇİÇEK, S. (2006). Kemençenin Ordinaryüsü Picoğlu Osman. İstanbul: Melisa Matbaacılık.
- ÇOBANOĞLU, Ö. (2010). Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- EKİCİ, M. (2004). Halk Bilgisi (Folklor) Derleme ve İnceleme Yöntemleri. Ankara: Geleneksel Yayınları.
- EKİCİ, S. (1990). Giresun İli Halk Müziği Üzerine Bir Araştırma. Milli Folklor, C.1, S. 6, Haziran, s. 47-48.
- FERRIS, W. (1997). Halk Şarkıları ve Kültür: Charles Seeger ve Alan Lomax. Millî Folklor, Çeviren: F. Gülay Mirzaoğlu. Yaz. C. 5, S. 34, s. 87-93.
- GÜNAY, H. (1998). Görele’de Kemençe ve Kemençeciler. Giresun Kültür Sempozyumu 30-31 Mayıs 1998 Bildiriler, s. 471-478. İstanbul: Giresun Belediyesi Kültür Yayınları.
- GÜNAY, H. (1999). Durkaya (Kemal İpşir). Görele Lisesi Dergisi, Mayıs-Haziran-Temmuz. S. 22, s. 28-30.
- GÜNAY, Hayrettin. (2005). Görele’de Sözlü ve Sözsüz Halk Musikisi. Cumhuriyetin 80. Yılında Görele Kültür Sanat Sempozyumu Bildiriler (20 Aralık 2003), s. 79-88. İstanbul: Melisa Matbaacılık.
- GÜNDOĞDU, S. M. (2011). Karadeniz Kemençe Sanatçısı Kâtip Şadi ve Tekniği. Yayımlanmamış Bitirme Çalışması, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Türk Musikisi Devlet Konservatuarı, Müzikoloji Anabilim Dalı.
- GÜNDOĞDU, M. (2014). Mihr-i Kemençevi Piçoğlu Osman Efendi. İstanbul: Arı Sanat Yayınevi.
- KÜÇÜK, A. (2015a), Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- KÜÇÜK, A. (2015b), Giresun Yöresi Kemençecilik Geleneği ve Popüler Kültür. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları Dergisi, S. 1, Mart, s. 130-146.
- MALINOWSKI, B. (1992). Bilimsel Bir Kültür Teorisi. Çev.: Saadet Özkal. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- MİRZAOĞLU, F. G. (2001). Türkülerin İşlevleri ve Zeybek Türküleri. Türkbilig, S. 2001/2, Temmuz, s. 76-91.
- ÖZDEMİR, E. (2008). Giresun Müziğinde Tür Çeşitliliği. Uluslararası Giresun ve Doğu Karadeniz Sempozyumu Bildirileri (09-11 Ekim 2008), C. 2, s. 665-669. Ankara: Giresun Belediyesi Yayınları.
- Sözlü Kaynaklar
- KK-1: Harun Yöndem, Görele 1952, Üniversite Mezunu, Yapımcı-Yönetmen.
- KK-2: Kâtip Şadi, Görele 1938, İlkokul Mezunu, Kemençeci.
- KK-3: Kemal Usta, Görele 1938, İlkokul Mezunu, İşçi (Zurnacı).
- KK-4: Mehmet Maksutoğlu, Görele 1952, Lise Mezunu, Emekli TRT THM (Türk Halk Müziği) Sanatçısı.
- KK-5: Tolga Erener, Görele 1976, Üniversite Mezunu, Avukat (Görele Belediye Başkanı).
- KK-6: Uğur Bilgi, İstanbul 1959, Lise Mezunu, Yapımcı-Yönetmen.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Ekim 2015 |
| Gönderilme Tarihi | 11 Ekim 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 |