Öz
False equivalents are ones of the subject which is studied mostly among works prepared in Turkish dialects area. It is generally said by false equivalents term that a word in two diffirent dialects of a language is same as origin, writing and pronunciation but is different as mean. In this study, independent language signs of same or different origin which confuse resarcher or student when it is given thought accourding to Turkish in Turkey is worked to ascertain. In the study, false equivalents are analysed with a different classification as taking account of phonological features belong to Turkmen Turkish.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKSAN, D. (2006). Anlambilim. Ankara: Engin Yay.
- ARNAZAROV, S. (2008). Türkmen ve Türkiye Türkçesinde Bazı Ortak Fiillerde Yalancı Eşdeğerlik. Gazi Türkiyat, 3, 31-49.
- ERGÖNENÇ AKBABA, D. (2007). Nogay Türkçesi ve Türkiye Türkçesi Arasındaki Yalancı Eşdeğerler. Bilig Dergisi, 42, 151-176.
- ERSOY, F. (2007). Çuvaş Türkçesi ve Türkiye Türkçesinde Yalancı Eş Değerler. Türkbilig, 14, 60KARA, M. (2009). Lehçeler Arası Aktarmalarda Temel Sorunlar. Turkish Studies, 4/4, 105610 --------------(2012). Türkmen Türkçesi Grameri. İstanbul: Etkileşim Yay.
- KIRAN, Z. ve EZİLER KIRAN, A. (2002). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yay. RESULOV, A. (1995). Akraba Diller ve “Yalancı Eş Değerler” Sorunu. Türk Dili, 524, 9169
- UĞURLU, M. (2004) Türk Lehçeleri Arasında Kelime Eşdeğerliği. Bilig Dergisi, Bahar-29, 19
Öz
Türk lehçeleri alanında yapılan çalışmalar arasında en çok işlenen konulardan biri de “yalancı eşdeğerler” konusudur. Bu konuda yapılan çalışmaların neredeyse tamamında yalancı eşdeğer terimiyle genel olarak bir dilin iki ayrı lehçesinde yer alan bir kelimenin köken, yazılış ve söylenişlerinin aynı, anlamlarının ayrı olduğu durumlar anlatılmaktadır. Bu çalışmada ise Türkiye Türkçesi penceresinden Türkmen Türkçesine bakarken araştırmacıyı ya da öğrenciyi yanıltan aynı ya da farklı kökene sahip bağımsız dil göstergeleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada yalancı eşdeğer yapılar, Türkmen Türkçesinin ses bilgisi özellikleri de göz önüne alınarak diğer çalışmalardan farklı bir sınıflandırmayla incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKSAN, D. (2006). Anlambilim. Ankara: Engin Yay.
- ARNAZAROV, S. (2008). Türkmen ve Türkiye Türkçesinde Bazı Ortak Fiillerde Yalancı Eşdeğerlik. Gazi Türkiyat, 3, 31-49.
- ERGÖNENÇ AKBABA, D. (2007). Nogay Türkçesi ve Türkiye Türkçesi Arasındaki Yalancı Eşdeğerler. Bilig Dergisi, 42, 151-176.
- ERSOY, F. (2007). Çuvaş Türkçesi ve Türkiye Türkçesinde Yalancı Eş Değerler. Türkbilig, 14, 60KARA, M. (2009). Lehçeler Arası Aktarmalarda Temel Sorunlar. Turkish Studies, 4/4, 105610 --------------(2012). Türkmen Türkçesi Grameri. İstanbul: Etkileşim Yay.
- KIRAN, Z. ve EZİLER KIRAN, A. (2002). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yay. RESULOV, A. (1995). Akraba Diller ve “Yalancı Eş Değerler” Sorunu. Türk Dili, 524, 9169
- UĞURLU, M. (2004) Türk Lehçeleri Arasında Kelime Eşdeğerliği. Bilig Dergisi, Bahar-29, 19
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 2 Sayı: 4 |
