DİNLEME-KONUŞMA DERSİNE İLİŞKİN ÖĞRETİM ELEMANLARI VE ÖĞRENCİLERİN GÖRÜŞLERİ (ADNAN MENDERES ÜNİVERSİTESİ YDYO ÖRNEĞİ)

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 509 - 527, 15.03.2018

Canay Karcı Aktaş Kerim Gündoğdu

Öz

Bu araştırmanın amacı Adnan Menderes
Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulunun dinleme-konuşma öğretim programını
incelemektir. Nitel araştırma yaklaşımına dayalı araştırmada öğretim elemanı,
öğrenci görüşleri ve önerileri yarı yapılandırılmış görüşme formları
aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler tipolojik analiz tekniğiyle
çözümlenmiştir. Çalışmaya 12 öğrenci ve 8 öğretim elemanı katılmıştır. Çalışma
kapsamında araştırmanın yapıldığı programa ilişkin okulumuzdaki mevcut durum
analiz edilerek dersin hedefleri, içeriği, eğitim durumları ve değerlendirme
boyutlarına ilişkin bulgulara yer verilmiştir. Sonuç olarak dersin yer aldığı
programa ait konuşma hedeflerine ulaşılamadığını, içeriğin bölümle ilgili
olması gerektiği, görsel materyallerin kullanılması gerektiği, öğrencilerin
pasif rol oynadığı kitap ağırlıklı etkinliklerin yer aldığı, öğrencilerin aktif
katılım gösterecekleri etkinliklerin kullanılması gerekliliği ve değerlendirmede
konuşma becerisinin ölçülmesine yer verilmediği görülmektedir. Çalışmada bu
bulgulara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Dinleme-Konuşma Dersi, İngilizce Hazırlık, Okutman ve Öğrenci Görüşleri

Kaynakça

• AL- NWAİEM, A. (2012). An Evaluation of the Language Improvement Component in the Pre-Service ELT Programme at a College of Education in Kuwait: A case study. University of Exeter.ALTUN DEMİR, N. (2015). Konuşma ve Dinleme Becerileri Üzerine Öğretmen Bilişi ve İnanışları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4, 2-17.BARIN, M. (1997). Dinleme-Konuşma Becerilerinin Önemi, Dil Öğretimine Katkıları ve Atatürk Üniversitesi İngiliz Dili Bölümlerinde Uygulanışı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.CRYSTAL, D. (1997). English as a Global Language. Cambridge: Cambridge University Press.DEMİREL, Ö. (2010). Yabancı Dil Öğretimi: Dil Pasaportu, Dil Biyografisi, Dil Dosyası. (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.DOĞANAY, A. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.EMEKÇİ, Ö. (2003). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi. İrfan Erdoğan (Ed.), Türk Eğitim Sisteminde Yabancı Dil Eğitimi ve Kalite Arayışları. İstanbul: Özyurt Matbaacılık.EMİROĞLU, S. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Sorunlarına İlişkin Görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 11, 269-307.EROZAN, F. (2005). Evaluating the Language Improvement Courses in the Undergraduate ELT Curriculum at Eastern Mediterranean University: A Case Study, PhD, Cyprus, METU Department of Foreign Language Education.GÖMLEKSİZ, M. N. ve ÖZKAYA, Ö. M. (2012). Yabancı Diller Yüksek Okulu Öğrencilerinin Konuşma Dersinin Etkililiğine İlişkin Görüşleri. Turkish Studies, 7(2)495-513.HATCH, J. A. (2002). Doing Qualitative Research in Education Settings. New York: State University of New York Press. KARATAŞ, H. (2007). Yıldız Teknik Üniversitesi Modern Diller Bölümü İngilizce 2 dersi Öğretim Programının Öğretmen ve Öğrenci Görüşlerine Göre Bağlam, Girdi, Süreç ve Ürün (CIPP) Modeli ile Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.KARAYAZGAN, B. (2010). Yabancı Diller Hazırlık Sınıflarında İngilizce Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi İçin Yürütülen Çalışmaların Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.MEB. (2007). Orta Öğretim 9. Sınıf İngilizce Dersi Öğretim Programı, 12.06.2014’de indirilmiştir. MİRİCİ, İ. H. (2001). Çocuklara Yabancı Dil Öğretimi: İlköğretim 4. ve 5. Sınıflar Örneği. Gazi Kitabevi: Ankara.NCLRC. (2004). The Essentials of Language Teaching: Teaching Speaking, http://www.nclrc.org/essentials/speaking/stratspeak.htm, (Erişim Tarihi: 17.05.2017).ORNSTEIN, A.C. ve HUNKINS, F.P. (1988). Curriculum: Foundations, Principles, and Issues. United States of America: Englewood Cliffs.ÖZKANAL, Ü. (2009). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yabancı Diller Bölümü İngilizce Hazırlık Programının Değerlendirilmesi ve Bir Model Önerisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. ŞAHBAZ, N. M. ve ÇINAR, İ. (2008). Cumhuriyetimizin Kuruluş Felsefesinin Öngördüğü Eğitim: Sonuç Raporu, Türkiye Cumhuriyetinin Kuruluşunun 100‘üncü Yılında Eğitim Kurultayı, Malatya, İnönü Üniversitesi.TUNÇ, F. (2010). Evaluation of an English Language Teaching Program at a Public University Using CIPP Model. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.VURAL, T. (2004). Yıldız Teknik Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu Temel İngilizce Programının Bir Değerlendirmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.YILDIRIM, A. ve ŞİMSEK, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.YILMAZ, C. (2005). İngilizce Öğretmenliği Öğrencilerinin Yabancı Dili İletişim Aracı Olarak Kullanabilme Yeterlilikleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 15-23.