1877-78
Osmanlı-Rus Harbi, Türk-Ermeni ilişkilerinde önemli bir dönüm noktası olmuştur.
Savaş sonunda toplanan Berlin Kongresi’nden bağımsızlık veya en azından
özerklik elde etmeyi bekleyen Ermeniler, yapılan barış antlaşmasından
umduklarını bulamadılar. Bununla beraber antlaşmada, Ermenilerin yoğunlukta
yaşadıkları yerlerde Osmanlı yönetiminin ıslahatlar yapması maddesinin yer
alması, onların antlaşma sonrası için bir beklenti içerisine girmelerine yol
açtı. Osmanlı yönetimi yapacağı ıslahatları, içinde bulunduğu şartları göz
önünde bulundurarak zamana yaymaya çalışması, Ermenilerin harekete geçmelerine
bir bahane oluşturdu.
İsyan için
hazırlıklara başlayan Ermeniler, ilk aşamada örgütlenme ve silahlanmaya hız
verdiler. 1890 yılına kadar hazırlıklarını tamamlayarak eylem aşamasına
geçtiler. 1894 yılına kadar çıkardıkları çeşitli hadiselerle kendilerini
göstermeye çalışan Ermeniler, ilk isyanlarını bu yıl içerisinde Sason’da
gerçekleştirdiler. Bu isyan hareketi, Anadolu’da birbirini takip eden yeni
isyanların meydana gelmesine kaynaklık etti. Ermeni isyanları, 1895 yılında
zirveye ulaşarak Anadolu’nun birçok yerinde görüldü.
1895 yılında
meydana gelen isyanlar arasında Mamuratülaziz vilayetinde yaşanan dört isyanda
yer almaktadır. Vilayet dâhilinde sırası ile Eğin (15 Eylül), Malatya (4
Kasım), Harput (7 Kasım), Arapkir (9 Kasım) isyanları meydana gelmiştir.
Bu
çalışmamızda, Mamuratülaziz vilayeti dâhilinde meydana gelen bu dört isyanın
oluşum safhaları, isyanlara karşı devletin almaya çalıştığı tedbirler, içte ve
dışta olan yansımaları ile halk üzerindeki etkileri ele alınmıştır.
Ermeni isyanları Mamuratülaziz vilayeti Harput Malatya Arapkir Eğin
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2018 |
Kabul Tarihi | 10 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 2 |