Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 3, 1931 - 1946, 15.09.2018

Öz

Kaynakça

  • Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik temelleri. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 31-46.
  • Arseven A., Konür, E. ve Yavuzkılıç, S. (2017). Ortaöğretim Türk edebiyatı dersi öğretim programı amaçlarının gerçekleşme durumunun incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(14), 131-146.
  • Baysen, F., Çakmak, N. ve Baysen, E. (2017). Bilgi okuryazarlığı ve öğretmen yetiştirme. Türk Kütüphaneciliği, 31(1), 55-89.
  • Demirel, Ö. (1992). Türkiye’de program geliştirme uygulamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 27-43.
  • Erdem, C. (2017). Türk dili ve edebiyatı öğretimi uygulamaları üzerine bazı tespitler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 50(1), 99-126.
  • Erdem, İ. ve Topbaş, S. (2017). Dil ve anlatım ile Türk edebiyatı derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerilerine dair öğretmen görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 465-495.
  • Göçer, A. (2016). Öğretmen rolleri ve öğrenci etkililiği bakımından Türk dili ve edebiyatı eğitiminde metin çözümleme süreci. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 115-131.
  • Göğebakan Yıldız, D. (2017). Eğitimde program geliştirme dersine yönelik tutum ve metaforik algıların incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(14), 113-130.
  • Gözütok, F. D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/gozutok.htm (Erişim: 10.08.2018).
  • Kuduban, Ö. ve Aytekin, S. (2013). 2005 Türk edebiyatı öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri: Trabzon örneği. Karadeniz Araştırmaları, 39, 167-186.Kurbanoğlu, S. S. (2010). Bilgi okuryazarlığı: Kavramsal bir analiz. Türk Kütüphaneciliği, 24(4), 723-747.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Çelik, G. (2011). 9. Sınıf Türk Edebiyatı Programı’nın eleştirel düşünme açısından öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 213-237.
  • MEB. (2018). Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi Öğretim Programı (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) Ankara: MEB.
  • Miles, M. B. ve Huberman, M. A. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage.
  • Orbeyi, S. ve Güven, B. (2008). Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programı’nın değerlendirme ögesine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1), 133-147.
  • Özgan, H. ve Tekin, A. (2011). Öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin sınıf yönetimine etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 421-434.
  • Sürücü, A. ve Ünal, A. (2018). Öğrenci motivasyonunu artıran ve azaltan öğretmen davranışlarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(8), 253-295. DOI: 10.26466/opus.404122.
  • Ulutaş, S. ve Erman, M. (2011). Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’de uygulanmış olan ilkokul, ortaokul ve ilköğretim okulları öğretim programlarında ölçme ve değerlendirme. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 2(1), 148-154.
  • Ünal, F. ve Ünal, M. (2010). Türkiye’de ortaöğretim programlarının gelişimi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 1, 110-125.
  • Warren, C. A. B. (2001). Qualitative interviewing in: Handbook of interview research. Sage.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yin, R. K. (2003). Case study reseach design and methods. (3th ed.). California: Sage.
  • Yüksel, S. (2000). Millî Eğitim Bakanlığındaki program geliştirme çabalarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24, 581-608.

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI ÖĞRETİM PROGRAMI’NIN UYGULANABİLİRLİĞİNİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 3, 1931 - 1946, 15.09.2018

Öz

Bu
araştırmanın amacı Türk Dili ve Edebiyatı Dersi Öğretim Programı’nın
uygulanabilirliğini Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin görüşlerine göre
incelemektir. 



Araştırma
kapsamında Kars ilinde (Merkez ve Susuz, Arpaçay, Akyaka ilçeleri) çeşitli
liselerde görev yapmakta olan 23 Türk dili ve edebiyatı öğretmeni ile
görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcılar kolay ulaşılabilir durum
örneklemesi yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmanın verileri araştırmacılarca
geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak gerçekleştirilen
görüşmeler ile toplanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formunda açık uçlu
beş soru bulunmaktadır. Toplanan veriler içerik analizi yöntemi ile analiz
edilmiştir.



Yapılan
araştırmaya göre Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin çoğunluğu Türk dili ve
edebiyatı öğretim programının özel amaçlarına ve kazanımlarına ulaşamadıklarını
ifade etmiş ve bunu öğrencilerin yetersizliğine bağlamışlardır. 

Kaynakça

  • Akınoğlu, O. (2005). Türkiye’de uygulanan ve değişen eğitim programlarının psikolojik temelleri. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 31-46.
  • Arseven A., Konür, E. ve Yavuzkılıç, S. (2017). Ortaöğretim Türk edebiyatı dersi öğretim programı amaçlarının gerçekleşme durumunun incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(14), 131-146.
  • Baysen, F., Çakmak, N. ve Baysen, E. (2017). Bilgi okuryazarlığı ve öğretmen yetiştirme. Türk Kütüphaneciliği, 31(1), 55-89.
  • Demirel, Ö. (1992). Türkiye’de program geliştirme uygulamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 27-43.
  • Erdem, C. (2017). Türk dili ve edebiyatı öğretimi uygulamaları üzerine bazı tespitler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 50(1), 99-126.
  • Erdem, İ. ve Topbaş, S. (2017). Dil ve anlatım ile Türk edebiyatı derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerilerine dair öğretmen görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 465-495.
  • Göçer, A. (2016). Öğretmen rolleri ve öğrenci etkililiği bakımından Türk dili ve edebiyatı eğitiminde metin çözümleme süreci. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 115-131.
  • Göğebakan Yıldız, D. (2017). Eğitimde program geliştirme dersine yönelik tutum ve metaforik algıların incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(14), 113-130.
  • Gözütok, F. D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/160/gozutok.htm (Erişim: 10.08.2018).
  • Kuduban, Ö. ve Aytekin, S. (2013). 2005 Türk edebiyatı öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri: Trabzon örneği. Karadeniz Araştırmaları, 39, 167-186.Kurbanoğlu, S. S. (2010). Bilgi okuryazarlığı: Kavramsal bir analiz. Türk Kütüphaneciliği, 24(4), 723-747.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Çelik, G. (2011). 9. Sınıf Türk Edebiyatı Programı’nın eleştirel düşünme açısından öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 213-237.
  • MEB. (2018). Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi Öğretim Programı (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) Ankara: MEB.
  • Miles, M. B. ve Huberman, M. A. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage.
  • Orbeyi, S. ve Güven, B. (2008). Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programı’nın değerlendirme ögesine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1), 133-147.
  • Özgan, H. ve Tekin, A. (2011). Öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin sınıf yönetimine etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 421-434.
  • Sürücü, A. ve Ünal, A. (2018). Öğrenci motivasyonunu artıran ve azaltan öğretmen davranışlarının incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(8), 253-295. DOI: 10.26466/opus.404122.
  • Ulutaş, S. ve Erman, M. (2011). Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye’de uygulanmış olan ilkokul, ortaokul ve ilköğretim okulları öğretim programlarında ölçme ve değerlendirme. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 2(1), 148-154.
  • Ünal, F. ve Ünal, M. (2010). Türkiye’de ortaöğretim programlarının gelişimi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 1, 110-125.
  • Warren, C. A. B. (2001). Qualitative interviewing in: Handbook of interview research. Sage.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yin, R. K. (2003). Case study reseach design and methods. (3th ed.). California: Sage.
  • Yüksel, S. (2000). Millî Eğitim Bakanlığındaki program geliştirme çabalarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24, 581-608.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kürşad Çağrı Bozkırlı

Onur Er

Yayımlanma Tarihi 15 Eylül 2018
Gönderilme Tarihi 28 Eylül 2018
Kabul Tarihi 28 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Bozkırlı, K. Ç., & Er, O. (2018). TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI ÖĞRETİM PROGRAMI’NIN UYGULANABİLİRLİĞİNİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNE GÖRE İNCELENMESİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(3), 1931-1946.

27712  27714 27715